วันก่อนสุนัขไล่ต้อนงูเหลือมมาในดงข่า  จนราบเป็นหน้ากลอง..
อาแปะต้องตัดต้นข่าที่หักออกเหลือแต่ตอไว้..
อาแปะเชื่อว่าตราบใดที่เหง้ายังดี รากยังอยู่ ตราบนั้นต้นไม้เศรษฐกิจ(เช่นข่า)ก็สามารถเจริญเติบโตได้..
เพียงคอยให้น้ำอย่าให้ขาดจนดินแห้งไปในฤดูแล้ง..
แต่จะให้น้ำอย่างไร โดยสิ้นเปลืองน้อยที่สุด และสามารถกระตุ้นเหง้าข่าได้ไปในเวลาเดียวกัน.. 
นั่นคือโจทย์ของนักเศรษฐศาสตร์ชาวสวน.?

วิธีที่1...สาดน้ำถังใหญ่ 50 ลิตร จากสต๊อคน้ำที่มีในวันนี้ 300 ลิตรลงกอข่าไปในมาทีเดียวเลยดีไหม.?
_{(ไม่เผื่อกิจกรรมอื่นๆเลยเนอะ)...}

วิธีที่2..ใช้วิธีเปิดสปริงเกอร์หว่านน้ำ แบบที่ลุงข้างบ้านคนหนึ่งเคยใช้ประจำ ซึ่งมันก็ยังเปลืองน้ำอยู่ดี..

วิธีที่3.. ใช้วิธีหยดน้ำทีละนิด ลงกอข่าโดยตรง..

อาแปะว่า  ...ชาวสวนที่ช่ำชองในเศรษฐศาสตร์พอเพียง ย่อมรู้วิธีการอยู่แล้วแหละว่าจะบริหารจัดการน้ำ(เงิน)อย่างไร ให้เกิดประโยชน์สูงสุด และสิ้นเปลืองน้อยที่สุด  หากจะมีหนี้สินครัวเรือนเกิดขึ้นอันเนื่องมาจากน้ำ(เงิน)ขาดมือ ก็จะมีหนี้น้อยที่สุด...นั่นเอง..

อมิตพุทธ..
สวัสดีวันสงกรานต์.. ปิ๊กบ้านเฮาหละเน้อ..