เรามีเพื่อนสนิทคนนึง(ขอสมมติว่าชื่อเอนะคะ)เอมากินนอนอยู่บ้านเราช่วงนึงเพราะต้องเรียน ร.ด. เลิกดึกซึ่งบ้านเค้าก็อยู่ไกลพอสมควรครอบครัวเราเป็นห่วงเรื่องการเดินทางเพราะเออยู่กับปู่ย่าและพี่ๆน้องๆอีกหลายคน ครอบครัวเราก็ต้อนรับเป็นอย่างดี ตอนแรกๆก็ปกติแต่หลังๆเริ่มมีพฤติกรรมไม่น่ารักกับแม่เรา คือ ไม่พอใจและชักสีหน้าใส่แม่เรา เพราะแม่เราไม่ได้ซักเสื้อผ้าให้ที่ต้องใส่พรุ่งนี้ (มาอยู่บ้านเราอาหารหรือเครื่องซักผ้าตากผ้าแม่เราเป็นคนทำให้ตลอด) เค้าเริ่มเอาเสื้อผ้าเราไปใส่เสื้อผ้าที่เราพึ่งซื้อมาเราก็ไม่ได้คิดอะไร จนมาถึงช่วงที่เรียนเสร็จเธอก็กลับบ้านของเค้าไป แล้วก็เอาเสื้อผ้าเราบางส่วนไปด้วย ทั้งหมวก รองเท้าต่างๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไร จนมันเริ่มจะเยอะ เราเริ่มไม่พอใจเพราะเค้าเอาไปแล้วไม่คืนเลยแล้วที่แย่กว่านั้นของๆเราพี่น้องเค้าก็เอาไปใส่เอาไปใช้ด้วย จนมันชำรุด หลายต่อหลายครั้งเราเคยคุยกันแล้วครั้งนึงนะคะจนมันกลายเป็นว่าเราทะเลาะกัน เราไม่อยากทะเลาะพยามจะคุยด้วยเหตุผล แต่เอเป็นคนใจร้อน พอเราจะคุยดีๆเอก็ประชดใส่ เราไม่อยากเสียเพื่อนไปเราเลยจบเรื่องนี้เลือกที่จะเงียบ เพราะอยากรักษาคำว่าเพื่อน เอเป็นเพื่อนที่ดีนะคะสำหรับเราแต่พอเจอเหตุการณ์แบบนี้เราก็ไม่อยากเป็นฝ่ายยอมตลอด เราควรทำไงดีคะ เพื่อไม่ให้เค้ามาลํ้าเส้นของๆเราจนเกินไป แต่ก็ไมอยากเสียเพื่อนไป เราควรจะพูดยังไงดีคะ
เราควรทำไงดี