เราอายุ35แฟนอายุ31หน้าที่การงานมั่นคงทั้งคู่ตลอดเวลาที่ผ่านมา5-6ปีที่คบกันมาเเฟนเราไม่ค่อยสนใจไม่เท่าไหร่เราเหมือนตัวคนเดียวรถเสียเราโทรหาแฟนให้มาหามาอยู่เป็นเพื่อนเขาบอกยุ่งงานมากทั้งที่ตอนนั้นคือเวลาพัก วันเกิดเราที่ผ่านมาเราบอกยุ่งงานลืม เราน้อยใจมากมันสะสมมาตล่ดเวลา5-6ปีเราให้ความใส่ใจห่วงใยแฟนเราทุกอย่างแต่แฟนเราทำเหมือนเราไม่มีตัวตนเราพยายามมองข้ามเพราะเราคิดว่าเราโตแล้วจนวันนี้มันไม่ไหวเราเลยถอยออกมากเราเหนื่อยใจเราคิดว่าถึงคบกันต่อไปมันก็อึดอัด เราบอกเลิกเขาทั้งที่เรารักเขามาก เขาร้องให้ขอปรับปรุงตัวเองแต่เราคิดว่าถ้าเขาจะปรับปรุงตัวตลอดเวลา5-6ปีทำไมเขาไม่ยอมทำมาขอโอกาสในวันที่ในใจเราไม่เหลืออะไรเเล้วเราทำถูกใช่ไหม