สวัสดีค่ะ กระทู้นี้ออกเป็นแนวระบายความรู้สึกของเรามากกว่านะคะ เกริ่นก่อนว่าความรักของเราเป็นแบบ ญญ ซึ่งเรากับพี่เขาอายุห่างกันประมาณ 4 ปี เรา 23 ส่วนพี่เขา 27 เราคบกับพี่เขามาเกือบ 2 ปี และที่บ้านพี่เขาไม่รู้ว่าพี่เขาชอบ ผญ และที่บ้านรับไม่ได้เรื่องที่คบผู้หญิง พี่เขาเลยต้องปิดบังที่บ้านมาตลอด และคบ ผช บังหน้าเสมอมา
ที่ผ่านมาช่วงแรกๆที่คบกันมีปัญหาเรื่องพี่เขานอกใจ เราจำได้ว่าเขามีคนอื่นทั้ง ผช และ ผญ ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนแรกที่เราจับได้เขาก็ขอโอกาสปรับปรุงตัวบอกเราว่าจะไม่ทำอีก แต่เราก็จับได้อีก 3 ครั้ง ที่เขายังแอบคุย ยังไปไหนมาไหนกับ ผช แล้วโกหกเราว่าไปกับครอบครัว พอจับได้เขาก็แค่มาขอโทษ ขอโอกาส ขอให้เข้าใจเขาว่ามันเป็นเพราะหน้าที่ พักหล้งๆเขาก็เริ่มดีขึ้น เราก็คิดว่าเขาพยายามปรับปรุงตัวเองเพื่อเรา เป็นคนที่ดีขึ้นจริงๆ
จนกระทั่งใกล้เข้าปีที่2 เราทะเลาะกันเรื่อง ผช คนนี้ครั้งใหญ่เราจับได้อีกครั้งว่าก็ยังคุยอยู่เหมือนเดิม ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนเดิม โกหกเราว่าไปกับครอบครัวเหมือนเดิม ที่ผ่านมาเราคิดมาตลอดว่าเขานอกใจเราเขาแอบมีคนอื่น เขาไม่ซื่อสัตย์ เราคิดว่าเราเป็นแฟนเขา เป็นตัวจริงของเขามาตลอด ถึงแม้ความสัมพันธ์ของเรามันจะไม่มีใครรับรู้ก็ตาม
จนวันนั้นที่ทะเลาะกันเขาบอกเราทุกอย่างว่าความจริงแล้ว ผช คนนั้นคือแฟนเขาเอง พี่ ผช คนนี้อายุประมาณ 45 แล้วทุกอย่างมั่นคง เขาคบกันมาก่อนจะมาเจอเราด้วยซ้ำ คบมาเกือบ 2 ปีเหมือนกัน ที่บ้านเขารับรู้ทุกอย่างว่าคบกับ ผช คนนี้อยู่ และกำลังจะสร้างอนาคตด้วยกัน เปิดบริษัทด้วยกัน
พี่เขาก็มาขอโทษที่เขามีโลก 2 ใบ พี่เขาบอกเราว่าที่พี่เขาทำไปทั้งหมดมันเป็นเพราะหน้าที่ พี่เขาขอให้เราเข้าใจพี่เขาได้ไหม เขาบอกว่าเขารักเราคนเดียว กับ ผช คนนั้นเขาไม่เคยรัก และไม่เคยมีความสุข ไม่เคยมีรอยยิ้มเหมือนตอนที่อยู่กับเราเลยสักครั้ง เขาขอให้เราอยู่กับเขาต่อ และมองแค่เรื่องของเรา 2 คนได้ไหม ซึ่งเราไม่รู้เหมือนกันว่าควรจะรู้สึกอะไรดีเราเจ็บมากจริงๆ เราไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามันกลับกลายเป็นเราเองที่เป็นคนอื่น
เรารู้ว่าเราควรเดินออกมา แต่มันไม่ง่ายเลยทุกครั้งที่เราออกมาพี่เขาจะเข้าหาตลอด และเราก็รักพี่เขามากสุดท้ายเราก็ใจอ่อนยอมกลับไปจุดเดิมทุกครั้ง เรารู้สึกเจ็บมากไม่รู้จะทำยังไงดีใจนึงก็อยากอยู่ต่อ แต่มันก็ไม่มีที่ของเรามาตั้งแต่แรกแล้ว อีกใจอยากเดินออกมาแต่เราก็ยังทำไม่ได้อีกเหมือนกัน จนตอนนี้เราไม่รู้จะต้องทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดีสุดท้ายแล้วเราก็เป็นตัวจริงไม่ได้ พี่เขาให้เหตุผลว่าเพราะ เราไม่ใช่ ผช และเรายังโตไม่มากพอยังไม่มั่นคง ยังรับผิดชอบชีวิตพี่เขาไม่ได้ เราไม่รู้จะเอาอะไรไปสู้ ผช คนนั้นจริงๆ มันเหมือนแพ้ไปแล้วตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลย
สุดท้ายนี้เราควรฝืนไปต่อ เพื่อให้ครอบครัวยอมรับพี่เขาจะได้คบ ผญ ได้ หรือยอมรับความจริงว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้วค่อยๆเดินออกมาดีคะ
คิดว่าเธอนอกใจมาตลอด แต่ความจริงเรานี่แหละที่เป็นคนอื่น (ญญ)
ที่ผ่านมาช่วงแรกๆที่คบกันมีปัญหาเรื่องพี่เขานอกใจ เราจำได้ว่าเขามีคนอื่นทั้ง ผช และ ผญ ไปไหนมาไหนด้วยกัน ตอนแรกที่เราจับได้เขาก็ขอโอกาสปรับปรุงตัวบอกเราว่าจะไม่ทำอีก แต่เราก็จับได้อีก 3 ครั้ง ที่เขายังแอบคุย ยังไปไหนมาไหนกับ ผช แล้วโกหกเราว่าไปกับครอบครัว พอจับได้เขาก็แค่มาขอโทษ ขอโอกาส ขอให้เข้าใจเขาว่ามันเป็นเพราะหน้าที่ พักหล้งๆเขาก็เริ่มดีขึ้น เราก็คิดว่าเขาพยายามปรับปรุงตัวเองเพื่อเรา เป็นคนที่ดีขึ้นจริงๆ
จนกระทั่งใกล้เข้าปีที่2 เราทะเลาะกันเรื่อง ผช คนนี้ครั้งใหญ่เราจับได้อีกครั้งว่าก็ยังคุยอยู่เหมือนเดิม ไปไหนมาไหนด้วยกันเหมือนเดิม โกหกเราว่าไปกับครอบครัวเหมือนเดิม ที่ผ่านมาเราคิดมาตลอดว่าเขานอกใจเราเขาแอบมีคนอื่น เขาไม่ซื่อสัตย์ เราคิดว่าเราเป็นแฟนเขา เป็นตัวจริงของเขามาตลอด ถึงแม้ความสัมพันธ์ของเรามันจะไม่มีใครรับรู้ก็ตาม
จนวันนั้นที่ทะเลาะกันเขาบอกเราทุกอย่างว่าความจริงแล้ว ผช คนนั้นคือแฟนเขาเอง พี่ ผช คนนี้อายุประมาณ 45 แล้วทุกอย่างมั่นคง เขาคบกันมาก่อนจะมาเจอเราด้วยซ้ำ คบมาเกือบ 2 ปีเหมือนกัน ที่บ้านเขารับรู้ทุกอย่างว่าคบกับ ผช คนนี้อยู่ และกำลังจะสร้างอนาคตด้วยกัน เปิดบริษัทด้วยกัน
พี่เขาก็มาขอโทษที่เขามีโลก 2 ใบ พี่เขาบอกเราว่าที่พี่เขาทำไปทั้งหมดมันเป็นเพราะหน้าที่ พี่เขาขอให้เราเข้าใจพี่เขาได้ไหม เขาบอกว่าเขารักเราคนเดียว กับ ผช คนนั้นเขาไม่เคยรัก และไม่เคยมีความสุข ไม่เคยมีรอยยิ้มเหมือนตอนที่อยู่กับเราเลยสักครั้ง เขาขอให้เราอยู่กับเขาต่อ และมองแค่เรื่องของเรา 2 คนได้ไหม ซึ่งเราไม่รู้เหมือนกันว่าควรจะรู้สึกอะไรดีเราเจ็บมากจริงๆ เราไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่ามันกลับกลายเป็นเราเองที่เป็นคนอื่น
เรารู้ว่าเราควรเดินออกมา แต่มันไม่ง่ายเลยทุกครั้งที่เราออกมาพี่เขาจะเข้าหาตลอด และเราก็รักพี่เขามากสุดท้ายเราก็ใจอ่อนยอมกลับไปจุดเดิมทุกครั้ง เรารู้สึกเจ็บมากไม่รู้จะทำยังไงดีใจนึงก็อยากอยู่ต่อ แต่มันก็ไม่มีที่ของเรามาตั้งแต่แรกแล้ว อีกใจอยากเดินออกมาแต่เราก็ยังทำไม่ได้อีกเหมือนกัน จนตอนนี้เราไม่รู้จะต้องทำยังไงกับความสัมพันธ์นี้ดีสุดท้ายแล้วเราก็เป็นตัวจริงไม่ได้ พี่เขาให้เหตุผลว่าเพราะ เราไม่ใช่ ผช และเรายังโตไม่มากพอยังไม่มั่นคง ยังรับผิดชอบชีวิตพี่เขาไม่ได้ เราไม่รู้จะเอาอะไรไปสู้ ผช คนนั้นจริงๆ มันเหมือนแพ้ไปแล้วตั้งแต่ยังไม่เริ่มเลย
สุดท้ายนี้เราควรฝืนไปต่อ เพื่อให้ครอบครัวยอมรับพี่เขาจะได้คบ ผญ ได้ หรือยอมรับความจริงว่ามันเป็นไปไม่ได้แล้วค่อยๆเดินออกมาดีคะ