ท่านพูดได้ ทัชใจผมมาก มันคือความแตกต่างระหว่างการให้กะปริดกะปรอยยาวๆ เพื่อหยอดน้ำข้าวต้มไม่ให้ตาย แต่ลุกไปไหนไม่รอด
กับการรวบมาเป็นก้อนเดียว ในระยะเวลาที่สั้นๆเพื่อปั้มหัวใจ
คนรู้จักใช้ จะรวมมันเป็นก้อนใหญ่เพื่อใช้ซื้อเครื่องมือทำมาหากิน เพื่อสร้างจุดเปลี่ยนที่จะไปต่อเองได้ ให้เป็นเงินดิจิตอล เพื่อไม่ให้ไปลงกับ การพนัน ยาเสพย์ติด หนี้นอก หรือเอาไปใช้ผิดทาง
6 เดือน = 1 รอบฤดูกาล สำหรับชาวสวน ชาวนา ชาวไร่ ถ้าในบ้านมีสมาชิก 3 คน 5 คน 50,000 ก็ได้เงินพอค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าเมล็ดพันธุ์ สำหรับจุดเปลี่ยนของฤดูกาลหน้า ได้ฮีดกันอีกปีถ้าผลผลิตดีได้ราคาก็พลิกไปต่อได้ คนทำสวนทำไร่รายเล็กรู้ดีว่า เงินทุนมันลุ้นกันฤดูต่อฤดู
บ้านห้าคน 50,000 สำหรับคนจนเมือง มันก็อาจเป็นรถเข็นพร้อมอุปกรณ์ ขายหมูปิ้ง ไก่ทอด ไก่ย่างของซักครอบครัว หรือแม้แต่ค่ามัดจำเปิดร้านเสริมสวย ร้านตัดผม 1 เก้าอี้
และสำหรับคนมีฐานะอยู่แล้ว 10,000 ต้องใช้ให้หมดใน 6 เดือน ก็ไม่แคล้วออกสู่ตลาด นัด คอมมูนิตี้มอล ร้านค้าแถวบ้าน ไลน์กลุ่มหมู่บ้าน ฯ รถพุ่มพวง เงินมันคงสะพัดน่าดูด้วยกำลังซื้อขนาดนี้ในชุมชน
สำหรับคนทำงานต่างถิ่น 6 เดือน จะไม่กลับไปเยี่ยมบ้านเลยซักครั้งเลยเชียวรึ ปีใหม่ สงกรานต์ ยังไงก็ต้องได้กลับไปใช้เงินที่บ้านเกิดตัวเองซักครั้งแน่ๆ
คนไหนบ้านไกลอยู่บนเขา ป่า ดอย ไม่มีร้านค้า แกว่าใช้บล๊อกเชน ขีดเส้นขยายรัศมีให้ได้ เป็นเรื่องของรายละเอียดและการผ่อนผัน
คนแก่ที่ไม่มีเรี่ยวแรงทำมาหากินแล้วอาจชอบแบบเดือนละพัน ตลอดชีวิตมากกว่า เอาไว้กันตาย
แต่คนหนุ่มคนสาว หัวหน้าครอบครัว ที่ยังสู้ชีวิตและต้องการจุดเปลี่ยน ผมว่าชอบ 10,000 / 6 เดือนมากกว่า
งบประมาณห้าแสนล้านถามว่าเยอะจนน่าตกใจไหม ผมว่าไม่ เทียบกับ
บัตรคนจน คนละครึ่ง ซึ่งถือเป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจแบบหยอดน้ำข้าวต้ม ตั้งแต่เริ่ม ก็ใช้งบไปประมาณนี้ได้แล้วมั้งทุกวันนี้
ไม่นับที่รัฐบาลเพิ่งเทกระจาดขึ้นเงินเดือน กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน อบต. อสม. ไปใช้งบผูกพันปีละ 1.5 แสนล้านตลอดไป พูดง่ายๆห้าแสนล้านจ่ายได้แค่สามปี ถ้าไม่เทกระจาด เอาเงินตรงนี้ มาทำอย่างนี้ยังจะมีประโยชน์กว่า
10,000 / คน เทียบกันแล้วใช้งบน้อยกว่า เพราะไม่ได้ผูกพันธ์ระยะยาว แค่ช๊อตไฟฟ้า ปั้มหัวใจ ฟื้นก็คือฟื้น ไม่ฟื้นก็คือตาย ไม่ต้องออดๆแอดๆอยู่ ให้รู้กันไป
เชื่อว่าคนทำมาหากินทุกคนต้องการจุดเปลี่ยน มากกว่าต้องการประคองชีวิตไปวันๆ เห็นด้วยกับช๊อตไฟฟ้า 10,000/คน
ท่านพูดได้ ทัชใจผมมาก มันคือความแตกต่างระหว่างการให้กะปริดกะปรอยยาวๆ เพื่อหยอดน้ำข้าวต้มไม่ให้ตาย แต่ลุกไปไหนไม่รอด
กับการรวบมาเป็นก้อนเดียว ในระยะเวลาที่สั้นๆเพื่อปั้มหัวใจ
คนรู้จักใช้ จะรวมมันเป็นก้อนใหญ่เพื่อใช้ซื้อเครื่องมือทำมาหากิน เพื่อสร้างจุดเปลี่ยนที่จะไปต่อเองได้ ให้เป็นเงินดิจิตอล เพื่อไม่ให้ไปลงกับ การพนัน ยาเสพย์ติด หนี้นอก หรือเอาไปใช้ผิดทาง
6 เดือน = 1 รอบฤดูกาล สำหรับชาวสวน ชาวนา ชาวไร่ ถ้าในบ้านมีสมาชิก 3 คน 5 คน 50,000 ก็ได้เงินพอค่าปุ๋ย ค่ายา ค่าเมล็ดพันธุ์ สำหรับจุดเปลี่ยนของฤดูกาลหน้า ได้ฮีดกันอีกปีถ้าผลผลิตดีได้ราคาก็พลิกไปต่อได้ คนทำสวนทำไร่รายเล็กรู้ดีว่า เงินทุนมันลุ้นกันฤดูต่อฤดู
บ้านห้าคน 50,000 สำหรับคนจนเมือง มันก็อาจเป็นรถเข็นพร้อมอุปกรณ์ ขายหมูปิ้ง ไก่ทอด ไก่ย่างของซักครอบครัว หรือแม้แต่ค่ามัดจำเปิดร้านเสริมสวย ร้านตัดผม 1 เก้าอี้
และสำหรับคนมีฐานะอยู่แล้ว 10,000 ต้องใช้ให้หมดใน 6 เดือน ก็ไม่แคล้วออกสู่ตลาด นัด คอมมูนิตี้มอล ร้านค้าแถวบ้าน ไลน์กลุ่มหมู่บ้าน ฯ รถพุ่มพวง เงินมันคงสะพัดน่าดูด้วยกำลังซื้อขนาดนี้ในชุมชน
สำหรับคนทำงานต่างถิ่น 6 เดือน จะไม่กลับไปเยี่ยมบ้านเลยซักครั้งเลยเชียวรึ ปีใหม่ สงกรานต์ ยังไงก็ต้องได้กลับไปใช้เงินที่บ้านเกิดตัวเองซักครั้งแน่ๆ
คนไหนบ้านไกลอยู่บนเขา ป่า ดอย ไม่มีร้านค้า แกว่าใช้บล๊อกเชน ขีดเส้นขยายรัศมีให้ได้ เป็นเรื่องของรายละเอียดและการผ่อนผัน
คนแก่ที่ไม่มีเรี่ยวแรงทำมาหากินแล้วอาจชอบแบบเดือนละพัน ตลอดชีวิตมากกว่า เอาไว้กันตาย
แต่คนหนุ่มคนสาว หัวหน้าครอบครัว ที่ยังสู้ชีวิตและต้องการจุดเปลี่ยน ผมว่าชอบ 10,000 / 6 เดือนมากกว่า
งบประมาณห้าแสนล้านถามว่าเยอะจนน่าตกใจไหม ผมว่าไม่ เทียบกับ
บัตรคนจน คนละครึ่ง ซึ่งถือเป็นการกระตุ้นเศรษฐกิจแบบหยอดน้ำข้าวต้ม ตั้งแต่เริ่ม ก็ใช้งบไปประมาณนี้ได้แล้วมั้งทุกวันนี้
ไม่นับที่รัฐบาลเพิ่งเทกระจาดขึ้นเงินเดือน กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน อบต. อสม. ไปใช้งบผูกพันปีละ 1.5 แสนล้านตลอดไป พูดง่ายๆห้าแสนล้านจ่ายได้แค่สามปี ถ้าไม่เทกระจาด เอาเงินตรงนี้ มาทำอย่างนี้ยังจะมีประโยชน์กว่า
10,000 / คน เทียบกันแล้วใช้งบน้อยกว่า เพราะไม่ได้ผูกพันธ์ระยะยาว แค่ช๊อตไฟฟ้า ปั้มหัวใจ ฟื้นก็คือฟื้น ไม่ฟื้นก็คือตาย ไม่ต้องออดๆแอดๆอยู่ ให้รู้กันไป