ชีวิตตอนที่เราอยู่กับยายที่สระบุรีมันมีความสุขมากๆพอเราขึ้นม.1แม่เราอยากให้เรามาเรียนที่สระบุรีแรกๆเราเจอพ่อเลี้ยงเขาดูเหมือนจะดีนะพอช่วงหลังๆเขาเริ่มมีอคติกับเราชอบด่าเราชอบว่าเรานู้นนี่ตอนเราแต่งตัวเขาจะพูดทำนองแบบล้อเราเอาเราไปเปรียบเทียบกันสัตว์ซึ่งมันอาจจะดูตลกสำหรับเขาแต่สำหรับเราคือไม่..เพราะมันทำให้ความมั่นใจมันหายไปเลยอ่ะ พอเราขึ้นมา.2-ม.3 เราเริ่มทะเลาะกับเขามาขึ้นเพราะเราเริ่มเที่ยวแม่เราให้อิสนะเราเต็มที่เลยนะจะไปไหนก็ได้กลับกี่โมงก็ได้แต่พ่อเลี้ยงนี่คือแบบชอบด่าเราชอบว่าเราให้แม่ฟังเป่าหูแม่บางครั้งทะเลาะกับแม่เรื่องเราเราฟิวอยากให้เราทะเลาะกับแม่ว่าเราใส่แม่สาระพัดซึ่งมันทำให้แม่เราเปลี่ยนไปมากเวลาเจอหน้าเราแม่ก็จะหงุดงิดเวลาเราขอไปไหนแม่ก็ด่าตอนนั้นเราน้อยใจมากแอบร้องไห้คนเดียวหลายวัน จนกระทั่งเรามีแฟนต่อหน้าแฟนเราเขาก็พูดดีเขาก็ว่าแฟนเราอย่างนู้นอย่างนี้บอกเราท้องแน่ๆแต่เขาไม่รู้ว่าเรสฝังเข็มยาคุม! มันมีครั้งหนึ่งที่เราทะเลาะกับพ่อเลี้ยงหนักๆแล้วเราไปนอนบ้านแฟนเราเขาก็ด่าเราให้แม่ฟังแม่เราก็ทักมาด่าเราทางเฟสอีก มันทำให้เราไม่มีความสุขเลยเวลาเลิกเรียนมาเจอหน้าเขาเราแทบไม่อยากกลับเราเกลียดเขาแบบมากๆเขาด่าแต่เราลูกเขาแทบไม่เคยด่า เราเคยคิดมากเพราะพ่อเลี้ยงจนเราต้องโทรไประบายให้ยายฟัง แม่เราจะรู้ไหมว่าเด็กคนนี้ไม่อยากมีพ่อเลี้ยง....