เลิกกับแฟนมีลูกด้วยกันคน1พอตกลงเลิกกันเราก็บอกกับเขาว่าเราจะพาลูกกลับบ้านที่ต่างจังนะถ้าจะติดต่อลูกก็ติดต่อไม่ได้ห้ามถ้าอยากจะไปหาลูกที่บ้านก็ไปได้ไม่ได้ว่าอะไรเราไม่ได้ห้ามอะไรทั้งนั้นแต่ไม่ต้องมาติดต่อหาเราจบคือจบอย่ามาวุ่นวายกันอีกเราจึงพาลูกกลับบ้านที่ต่างจังหวัดไปให้แม่เราเลี้ยงแล้วเราก็กลับมาทำงานที่ ก.ท.ม...เรายอมรับว่ายังรักยังมีเยื่อใยให้เขา...เราพยายามตัดใจห้ามใจตัวเองไม่ให้ติดต่อไปหาเขาพอเราไม่ติดต่อไปแต่เขาก็ยังติดต่อมาหาเรายังทักเฟสมาหาเราถามเรื่องลูกกับเราแรกๆเราก็เปิดอ่านแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับไปเขาก็พยายามทักมาอีกเรื่อยๆจนสุดท้ายเรากดบล็อคเขาไปพอติดต่อทางเฟสไม่ได้เขาก็โทรเบอร์มาหาเราก็อดไม่ได้ที่จะไม่รับสายสุดท้ายเราก็ใจอ่อนอยากคุยกับเขาจนไปปลดบล็อคเฟสเขาเป็นแบบนี้วนไปวนมาอยู่หลายรอบบางทีก็มาบอกเราว่าจะเอาเมียใหม่บ้างละบางทีก็มาบอกคิดถึงลุกส่งคลิปลูกรูปถ่ายลูกมาบ้างละพอเราดูเราก็สงสารลูกนึกถึงวันเก่าๆที่เคยอยู่ด้วยกันทำให้เราคิดมากเราเครียดจนได้เข้าโรงพยาบาลด้วยความที่เรายังมีใจให้เขาอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วทำให้เราคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขายังรักเราอยู่มีหวังขึ้นมาคิดว่าเขาอยากกลับมาอยู่ด้วยกันกับเรากับลูกอีกหรือเปล่าเราจึงตัดสิ้นใจถามกลับเขาไปว่า...เราจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมอยู่ด้วยกับแบบเดิมได้ไหม...คำตอบที่ได้กลับมาเขาบอกเราว่า...ไม่...เขาไม่อยากเสียใจอีกเขาบอกให้เราเลิกคิดได้แล้วมันไม่มีทางกลับไปเป็นแบบเดิมได้ เราพอได้อ่าน เราจึงตัดสิ้นใจกับตัวเองว่าพอได้แล้วอย่าไปหวังแล้วก็กดบล็อคเขาไปอีกรอบ สุดท้ายเขาก็โทรเบอร์มาหาเราอีก..เราควรจะจัดการกับปัญหานี้ยังไงค่ะมีวิธีให้เราทำใจลืมเขาได้บ้างไหมค่ะ