คือผมต้องบอกก่อนว่า ตอนที่ผมนั้นมีแฟน ตอนแรกผมก็จะเอาใจใส่เอามากๆ จะเต็มร้อยเอามากๆ แต่พอเหมือนหมดช่วงโปรโมชั่นแล้ว ผมก็จะเริ่มไม่ค่อยสนใจเขา ละด้วยความที่ว่าผมทำงานตลอดเวลาด้วย เลยทำให้เหนื่อยมาทั้งวันละไม่อยากจะคุยกับเขาเพราะอะไรผมก็ไม่รู้เหมือนกัน ผมคิดว่าเป็นเพราะผมเหนื่อยไปหรือป่าว เพราะผมลงกับงานเต็มร้อยมากๆ มากจนไม่สนอะไรเลย เลยทำให้ห่างเหินกันไปละก็เลิกกันไป

แต่พอตอนผมโสด ผมก็คิดอยากจะมีแฟน อยากสมหวังเหมือนคนอื่นมั่ง อยากมีโมเม้นท์หวานๆ อยากมีความสุขกับใครสักคนนึง อยากมีรักที่ดีมั่ง แต่ก็มองกลับไปดูปัญหาของตัวเอง มันก็ไม่สามารถที่จะเป็นได้เลย 

วนลูบอยู่แบบนี้มาหลายครั้งแล้วครับ ผมก็ไม่รู้ว่าจะจัดการกับความคิดแบบนี้ได้ยังไง อยากมีความคิดที่โตมากกว่านี้ ไม่อยากมานั่งจมกับความคิดละการกระทำแบบนี้

เลยอยากได้คำแนะนำจากพี่ๆ อยากลองมองแนวคิดของผู้ใหญ่มั่งว่าเขาคิดกันยังไง ละจัดการกับความคิดแบบนี้ยังไง