ก่อนอื่นเลย ขอแนะนำตัวก่อน เราชื่อบอ ตอนนั้น ปี 2020 เดือนพฤษภา เป็นช่วงที่อกหัก ก็เลยหาเล่นแอพฯนึง ก็เจอหลายคนอยู่ แต่ได้นัดเจอกับคนคนนึงช่วงสิงหา ชื่อ ออ ซึ่งก็เล่นเป็นบางเวลา และเราก็ได้นัดเจอกัน ไปกินข้าวด้วยกัน คบมาระยะนึงก็ตกลงคบกันมาเรื่อยๆ โดยไม่รู้เลยว่า ออ ก็คุยกับอีกคนมาโดยตลอด (ขอ มีนบุรี)
ช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดทำให้งานของเขาต้องลดคนงาน ลดเงินเดือนพนักงาน เราก็คอยซัพพอร์ทเขาอยู่บ้างเล็กน้อยตามกำลัง ระหว่างที่คบกัน เขาไม่ออกสื่อโซเชียล ไม่พาไปแนะนำให้รู้จักใครเลย ด้วยเขาไม่มีญาติ เพื่อน ในกรุงเทพ เราเข้าใจอย่างนั้น ทำให้เราก็ไม่กล้าจะเอาเขาออกสื่อโซเชียลด้วยเช่นกัน แต่เราก็พาเขาไปหาพ่อแม่เรา ญาติพี่น้องเรา เพื่อนเรา เราเคยเห็นไลน์เขาคุยกับ ขอ มีนบุรี ครั้งนึง แต่ก็คิดว่าเลิกคุยกันไปแล้วเพราะเราจับได้ (แต่ก็ไม่ ยังคงคุยกันเรื่อยๆมา และมาหาเหมือนเป็นแฟนอีกคนนึง เราไม่รู้เรื่องนี้เลย โง่ เพราะไว้ใจเขามาโดยตลอด รู้ตอนเคลียร์ใจ)
คบกันได้หนึ่งปี เขาก็ต้องออกจากงานย้ายของกลับไปอยู่บ้านต่างหวัด ตอนนั้นเราก็เศร้าหนักมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ช่วยออกค่ารถค่าขนของให้เขา โอนเงินช่วยเขานิดๆหน่อยๆ ทุกเดือนเพราะกลับบ้านไปก็ต้องกักตัว หางานทำงานด้วย ไปอยู่บ้านต่างจังหวัด สี่เดือนได้
มาช่วงธันวา 2021 เขาเริ่มมีงาน และสิ้นปีเราก็ขึ้นไปหา ไปเที่ยวกับเขาที่ต่างจังหวัด แต่คือเขาไม่ให้ไปเจอหน้าพ่อแม่เขา (ไม่อยากให้แม่รู้ กลัวแม่คิดมาก ยังไม่มั่งคงเป็นหลักเป็นฐาน อย่าพึ่งมีเมีย ยังเอาตัวเองไม่รอด)
พอ มกรา 2022 สถานการณ์โควิด ดีขึ้น เขาได้กลับมาทำงานที่เดิม และมาพักอาศัยอยู่กับเรา เราดีใจมากที่เขากลับมาและมาอยู่ด้วยกัน เขาทำดีกับเรา โดยหารู้ไม่ว่าเขาก็ยังคงติดต่อกับอีกคนอยู่ (มีนบุรี) โดยการไปหาทุกเดือน และอ้างกับเราว่าต้องทำงานสาขาต่างจังหวัดเคลียร์งานให้เขาเดือนละครั้ง (โดนหลอก) มาโดยตลอดหนึ่งปีที่กลับมา
ระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันมา ปี 2022 เรามีความสุขนะที่อยู่กับเขา แต่เราจะหงุดหงิดใจเวลาเขาไปทำงานต่างสาขาเพราะกลับดึก (ต้องเทคแคร์คนทางโน้น) บางครั้งเราก็มีทะเลาะกันเรื่องการซักผ้าเยอะ การกวาดห้อง ทำความสะอาดห้องน้ำ แต่ทั้งหมดเราก็ทำนะ ทำไปบ่นไป ซึ่งนั่นแหละเขามองว่าไม่มีเป็นแม่บ้านแม่เรือน และด้วยนิสัยเราพอไม่พอใจก็นิ่งหน้างอ ประชดใส่ เรื่องอาหารเราก็ทำได้ แต่ทำไม่อร่อยเท่าไหร่ กลัวกินไม่ได้ สถานที่ทำก็ไม่พร้อม หรือเป็นข้ออ้างของเรานะ??
และก็มีไปเที่ยวด้วยกัน ไปทริปกับเพื่อนเราด้วยตลอด อีกอย่างเราไม่ชอบขับรถ ก็มีเขานี่แหละที่พาไปไหนมาไหน
อ้อ ค่าที่พักค่าน้ำค่าไฟ (หกพันอัพต่อเดือน) ค่าของใช้จิปาถะ เราเป็นคนออกหมด ส่วนมากเขาจะออกเงินซื้อของกิน เพราะเขาชอบกิน ก็แชร์ๆ กันไป
ต้นปี 2023 เขาเริ่มเปลี่ยนไปเยอะ (น่าจะกำลังวางแผนแยกตัว) เขาได้ไปหาเช่าที่พักที่อื่นและย้ายของโดยก็เอารถเรานี่แหละไปขนของ พาอีกคนไปไหนมาไหน (เราเห็นจากกล้องหน้ารถ เพิ่งจะฉลาด)
มีนาคม เขาได้ย้ายของเขาออกจากห้องเราไปหมดเลย โดยให้เหตุผลว่าต้องย้ายไปประจำที่สาขาต่างจังหวัด สี่ห้าเดือนแทนผู้จัดการสาขาที่ไปดูงานต่างประเทศ (
) เราก็ช็อคเลยดิ กินไม่ได้เลยทีนี้ อยู่ดีๆมาย้ายของไปหมดไม่บอกล่าวล่วงหน้า มันแปลกๆ ก็พยามติดต่อ คุยกัน ซึ่งก็ติดต่อยากโทรหาไม่รับ เพราะเขาอยู่กับอีกคนจะคุยได้ไงหล่ะ เราก็ร้องไห้ คิดมากไปต่างๆนานา มันแปลกๆ พอกินไม่ได้ น้ำหนักก็ลดไปเลยสามโลภายไชไม่ถึงเดือน
ระหว่างนั้นเราก็พยายามทำใจว่าเขาไปทำงาน จนไปกดตั้งค่าเวลากล้องหน้ารถ กดเล่นไปเจอคลิปเส้นทางวันที่เขาขนย้ายของ มันคุ้นๆ ไม่น่าจะไปต่างจังหวัด เลยถอดกล้องมาเปิดดูในคอมฯ ย้อนกลับไปเห็น อาทิตย์โน้นก่อนหน้าที่บอกว่าไปเคลียร์งานสาขาต่างจังหวัด ใช่จ้าเห็นเต็มตา ตาสว่างงงงงงเลย ไปดูหนังกับอีกคนที่แฟชั่น น่าจะเตรียมขนย้ายของ ทำสัญญาที่พักใหม่ไว้แล้วในอาทิตย์นั้นหรือก่อนหน้านั้น รีบโทรเคลียร์ ยังไม่ยอมรับ ทำหน้าเฉไฉ แต่คือเรามีหลักฐาน ก็ต้องทนรอเขามาเคลียร์ อีก ห้าหกวันแบบคิดมากมีคำถามในหัวมากมาย
และวันที่นัดเจอกันก็คุยเคลียร์ทุกปัญหากับเรา เขาบอกจะมาหาเราเดือนละครั้ง เพราะเรารู้เรื่องหมดแล้ว เรื่องเปิดกับพ่อแม่ก็คงต้องรอสร้างอนาคตก่อน ....แต่ทางนั้นเขาไม่รู้(มีนบุรี) (ถ้าเขารู้เขาจะคิดยังไงนะยังจะคบเขาต่อแบบนี้ หรือให้เลือก) มันเป็นอะไรที่สลับกัน (สลับกันหนึ่งปี โอ้ว)
เราควรทำอย่างไรดี อยากจบนะ แต่ใจมันก็เห้ย กูคบของกูมานานผูกพันไปเยอะใช้เวลามาหลายปีเรียนรู้กันมา รู้ทันหมดแล้วแต่ก็ยังยอมให้เขาหลอก ยังจะเชื่อใจเขา และเขาก็รู้จักพ่อแม่ญาติเราหมดแล้ว (แต่พ่อแม่ เพื่อน ก็ไม่น่าจะว่าอะไรถ้าเลิกกัน)
ต่อจากนี้ก็ต้องทนอยู่แบบเจ็บๆ ปิดหูปิดตาบ้าง จะทำได้หรือป่าว... เอาเท่าที่ไหวนะใจเรา
เป็นกำลังใจให้คนโง่ๆ คนนี้ด้วยนะ
ภาวนาว่าเร็วๆ นี้เขาจะกลับมาหาเราแบบเต็มตัว (ไม่ต้องรอนานถึงปี ครบปีอะไรๆก็ไม่แน่นอน) เริ่มต้นใหม่อนาคตใหม่ไปด้วยกัน
เราคิดถูกมั๊ยที่รอ ทั้งที่ความเป็นจริงควรเลิกกับเขา ด่าเราได้นะแต่อย่าแรง เราเสียพอแล้ววว
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะ
เรื่องนี้ควรหาทางออกยังไง ควรบอกอีกคนให้รู้มั๊ยคะ หรือจบแล้วถอยออกมา
ช่วงนั้นเป็นช่วงโควิดทำให้งานของเขาต้องลดคนงาน ลดเงินเดือนพนักงาน เราก็คอยซัพพอร์ทเขาอยู่บ้างเล็กน้อยตามกำลัง ระหว่างที่คบกัน เขาไม่ออกสื่อโซเชียล ไม่พาไปแนะนำให้รู้จักใครเลย ด้วยเขาไม่มีญาติ เพื่อน ในกรุงเทพ เราเข้าใจอย่างนั้น ทำให้เราก็ไม่กล้าจะเอาเขาออกสื่อโซเชียลด้วยเช่นกัน แต่เราก็พาเขาไปหาพ่อแม่เรา ญาติพี่น้องเรา เพื่อนเรา เราเคยเห็นไลน์เขาคุยกับ ขอ มีนบุรี ครั้งนึง แต่ก็คิดว่าเลิกคุยกันไปแล้วเพราะเราจับได้ (แต่ก็ไม่ ยังคงคุยกันเรื่อยๆมา และมาหาเหมือนเป็นแฟนอีกคนนึง เราไม่รู้เรื่องนี้เลย โง่ เพราะไว้ใจเขามาโดยตลอด รู้ตอนเคลียร์ใจ)
คบกันได้หนึ่งปี เขาก็ต้องออกจากงานย้ายของกลับไปอยู่บ้านต่างหวัด ตอนนั้นเราก็เศร้าหนักมาก แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ช่วยออกค่ารถค่าขนของให้เขา โอนเงินช่วยเขานิดๆหน่อยๆ ทุกเดือนเพราะกลับบ้านไปก็ต้องกักตัว หางานทำงานด้วย ไปอยู่บ้านต่างจังหวัด สี่เดือนได้
มาช่วงธันวา 2021 เขาเริ่มมีงาน และสิ้นปีเราก็ขึ้นไปหา ไปเที่ยวกับเขาที่ต่างจังหวัด แต่คือเขาไม่ให้ไปเจอหน้าพ่อแม่เขา (ไม่อยากให้แม่รู้ กลัวแม่คิดมาก ยังไม่มั่งคงเป็นหลักเป็นฐาน อย่าพึ่งมีเมีย ยังเอาตัวเองไม่รอด)
พอ มกรา 2022 สถานการณ์โควิด ดีขึ้น เขาได้กลับมาทำงานที่เดิม และมาพักอาศัยอยู่กับเรา เราดีใจมากที่เขากลับมาและมาอยู่ด้วยกัน เขาทำดีกับเรา โดยหารู้ไม่ว่าเขาก็ยังคงติดต่อกับอีกคนอยู่ (มีนบุรี) โดยการไปหาทุกเดือน และอ้างกับเราว่าต้องทำงานสาขาต่างจังหวัดเคลียร์งานให้เขาเดือนละครั้ง (โดนหลอก) มาโดยตลอดหนึ่งปีที่กลับมา
ระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันมา ปี 2022 เรามีความสุขนะที่อยู่กับเขา แต่เราจะหงุดหงิดใจเวลาเขาไปทำงานต่างสาขาเพราะกลับดึก (ต้องเทคแคร์คนทางโน้น) บางครั้งเราก็มีทะเลาะกันเรื่องการซักผ้าเยอะ การกวาดห้อง ทำความสะอาดห้องน้ำ แต่ทั้งหมดเราก็ทำนะ ทำไปบ่นไป ซึ่งนั่นแหละเขามองว่าไม่มีเป็นแม่บ้านแม่เรือน และด้วยนิสัยเราพอไม่พอใจก็นิ่งหน้างอ ประชดใส่ เรื่องอาหารเราก็ทำได้ แต่ทำไม่อร่อยเท่าไหร่ กลัวกินไม่ได้ สถานที่ทำก็ไม่พร้อม หรือเป็นข้ออ้างของเรานะ??
และก็มีไปเที่ยวด้วยกัน ไปทริปกับเพื่อนเราด้วยตลอด อีกอย่างเราไม่ชอบขับรถ ก็มีเขานี่แหละที่พาไปไหนมาไหน
อ้อ ค่าที่พักค่าน้ำค่าไฟ (หกพันอัพต่อเดือน) ค่าของใช้จิปาถะ เราเป็นคนออกหมด ส่วนมากเขาจะออกเงินซื้อของกิน เพราะเขาชอบกิน ก็แชร์ๆ กันไป
ต้นปี 2023 เขาเริ่มเปลี่ยนไปเยอะ (น่าจะกำลังวางแผนแยกตัว) เขาได้ไปหาเช่าที่พักที่อื่นและย้ายของโดยก็เอารถเรานี่แหละไปขนของ พาอีกคนไปไหนมาไหน (เราเห็นจากกล้องหน้ารถ เพิ่งจะฉลาด)
มีนาคม เขาได้ย้ายของเขาออกจากห้องเราไปหมดเลย โดยให้เหตุผลว่าต้องย้ายไปประจำที่สาขาต่างจังหวัด สี่ห้าเดือนแทนผู้จัดการสาขาที่ไปดูงานต่างประเทศ () เราก็ช็อคเลยดิ กินไม่ได้เลยทีนี้ อยู่ดีๆมาย้ายของไปหมดไม่บอกล่าวล่วงหน้า มันแปลกๆ ก็พยามติดต่อ คุยกัน ซึ่งก็ติดต่อยากโทรหาไม่รับ เพราะเขาอยู่กับอีกคนจะคุยได้ไงหล่ะ เราก็ร้องไห้ คิดมากไปต่างๆนานา มันแปลกๆ พอกินไม่ได้ น้ำหนักก็ลดไปเลยสามโลภายไชไม่ถึงเดือน
ระหว่างนั้นเราก็พยายามทำใจว่าเขาไปทำงาน จนไปกดตั้งค่าเวลากล้องหน้ารถ กดเล่นไปเจอคลิปเส้นทางวันที่เขาขนย้ายของ มันคุ้นๆ ไม่น่าจะไปต่างจังหวัด เลยถอดกล้องมาเปิดดูในคอมฯ ย้อนกลับไปเห็น อาทิตย์โน้นก่อนหน้าที่บอกว่าไปเคลียร์งานสาขาต่างจังหวัด ใช่จ้าเห็นเต็มตา ตาสว่างงงงงงเลย ไปดูหนังกับอีกคนที่แฟชั่น น่าจะเตรียมขนย้ายของ ทำสัญญาที่พักใหม่ไว้แล้วในอาทิตย์นั้นหรือก่อนหน้านั้น รีบโทรเคลียร์ ยังไม่ยอมรับ ทำหน้าเฉไฉ แต่คือเรามีหลักฐาน ก็ต้องทนรอเขามาเคลียร์ อีก ห้าหกวันแบบคิดมากมีคำถามในหัวมากมาย
และวันที่นัดเจอกันก็คุยเคลียร์ทุกปัญหากับเรา เขาบอกจะมาหาเราเดือนละครั้ง เพราะเรารู้เรื่องหมดแล้ว เรื่องเปิดกับพ่อแม่ก็คงต้องรอสร้างอนาคตก่อน ....แต่ทางนั้นเขาไม่รู้(มีนบุรี) (ถ้าเขารู้เขาจะคิดยังไงนะยังจะคบเขาต่อแบบนี้ หรือให้เลือก) มันเป็นอะไรที่สลับกัน (สลับกันหนึ่งปี โอ้ว)
เราควรทำอย่างไรดี อยากจบนะ แต่ใจมันก็เห้ย กูคบของกูมานานผูกพันไปเยอะใช้เวลามาหลายปีเรียนรู้กันมา รู้ทันหมดแล้วแต่ก็ยังยอมให้เขาหลอก ยังจะเชื่อใจเขา และเขาก็รู้จักพ่อแม่ญาติเราหมดแล้ว (แต่พ่อแม่ เพื่อน ก็ไม่น่าจะว่าอะไรถ้าเลิกกัน)
ต่อจากนี้ก็ต้องทนอยู่แบบเจ็บๆ ปิดหูปิดตาบ้าง จะทำได้หรือป่าว... เอาเท่าที่ไหวนะใจเรา
เป็นกำลังใจให้คนโง่ๆ คนนี้ด้วยนะ
ภาวนาว่าเร็วๆ นี้เขาจะกลับมาหาเราแบบเต็มตัว (ไม่ต้องรอนานถึงปี ครบปีอะไรๆก็ไม่แน่นอน) เริ่มต้นใหม่อนาคตใหม่ไปด้วยกัน
เราคิดถูกมั๊ยที่รอ ทั้งที่ความเป็นจริงควรเลิกกับเขา ด่าเราได้นะแต่อย่าแรง เราเสียพอแล้ววว
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะ