วันนี้ผมนอนเช้าโต้รุ่งเลย แต่หลับไปแค่3-4ชม.ผมฝันเหมือนตัวเองตกนรก มันไม่ร้อน แต่เป็นฝันที่ตัวเองโดนฆ่าซ้ำไปซ้ำมา นอนนิ่งให้ใครก็ไม่รู้แทง ละรู้สึกนะในฝันมันเจ็บมากมีจังหวะหูดับด้วยเหมือนจะตายจริงๆเลย

สำหรับผมนั้น ผมยังจำได้แม่นเลยว่า วันแรกที่ตนเองเกิดมาแล้วลืมตาดูโลกที่จำความได้นั้น ผมลุกขึ้นมา เห็นแม่ของผมกำลังนั่งซักผ้าที่หลังบ้าน แล้วผมก็เดินไปหา แต่วันอื่น ๆ หลังจากนั้นจำปะติดปะต่อไม่ได้อีกแล

อยากทราบว่าถ้าคนถูกรถชนตายคาที่ วิญญานก็จะอยู่ตรงที่ตัวเองตายจนกว่าจะหมดกรรมจริงไหม หรือว่าตายแล้วลงนรกเลย การเป็นวิญญาน เป็นผี มันทรมานจริงหรือไม่ ทำไมดวงวิญญานบางดวงตายแล้วถึงไปสุขติได้แต่บางดวงถึงย

ผมตั้งคำถามเพื่อหาคำตอบของเรื่องนี้ตลอกว่าคนตายแล้วเขาไปไหนตั้งแต่โตมาก็รู้แค่ว่าไปสวรรค์ไม่ก็นรก คนที่พูดก็ยังไม่ตายยางคนก็บอกคนตายแล้วไปที่นั้นที่นี้แต่คนพูดก็ไม่เคยตายสักที บางทีคนตายก็ไม่มาบอกด้วย

แม่ย่าเรือน แสงจันทร์นวลส่องลงบนลานดินที่ถางเตียนโล่งสะอาดสะอ้านให้กระจ่างแจ้ง เป็นค่ำคืนเดือนหงายที่บรรยากาศสุนทรีรมย์ยิ่งนักสำหรับโยธิน สมกับที่เขาปลีกวิเวกจากเมืองกรุงมาดื่มด่ำกับธรรมชาติท้อ

ผมมีปัญหาอย่างนึงซึ่งเป็นมาสักกพักแล้วครับ ที่ผมอยากจะเล่าคือผมตื่นขึ้นมามีอาการแบบอยากตาย และจะคิดฆ่าตัวตายรู้สึกมาสักพักใหญ่แล้วครับแต่ก็ไม่กล้าเพราะยังไม่ถึงจุดกล้า แต่ผมกลัวว่าเป็นแบบนี้บ่อยๆขึ้นแ

รู้สึกเศร้าๆคิดถึงคนที่รักก็อยากจะรู้ว่าวิญาณมีจริงรึป่าว เขาหายจากโลกไปตลอดกาลไหม พอคิดว่าชีวิตนี้จะไม่ได้เจอเขาอีกตลอดไปแล้วก็รู้สึกดิ่งๆ ถ้ารักอะไรมากๆแล้วสิ่งนั้นหายไปไม่มีวันกลับมามันเจ็บปวดจริงๆ

ทุกคนคิดไงกับนรก คืออยู่ๆเราก็มีคำถามเกิดขึ้นในหัว เกี่ยวกับนรก คือว่านรกคือที่ทรมานคนบาปใช่ม่ะที่เค้าพูดกัน เเต่ลองคิดไปคิดมามันจะเป็นงั้นได้ไง มันขัดกับศีล ศีลข้อ1เค้าห้ามฆ่า ทรมานก็ไม่ได้ถือว่าเป็น

ทำไม จดจำ ไม่ได้ว่า เคยตกนรก ? ตอบ เมื่อคุณตกนรก คุณจะถูกทรมานอย่างแสนสาหัส เกิดกว่าที่ จะจินตนาการได้ ความทรมานเหมือนไม่มีสิ้นสุด เจ็บปวด ตาย ก็เกิดใหม่ และถูกทรมานต่อ วนไปแบบนี้เรื่อยๆ จนกว่าจะพ้นโท