• กรรมเก่าเป็นเงาตามเราอยู่ตลอดเวลาครับ
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ถ้าหมายถึงบาปเก่าที่แรงมากๆ
และกำหนดไว้แน่นอนแล้วว่าจะต้องเกิดอะไรขึ้น
ในช่วงชีวิตตอนต้น 
ตอนกลาง หรือตอนปลาย
ก็ไม่มีสิ่งใดไปขัดขวางได้
. . . . . . . . . . . . . . .
• ผู้รู้เรื่องกรรมท่านกล่าวไว้ตรงกัน 
คือ เราไม่อาจประมาณ
หรือคาดการณ์ว่าน่าจะรับเท่านั้นเท่านี้แล้วจบ
เพราะแรงส่งของกรรมนั้น
เราไม่ทราบเลยว่าหนักเบาเพียงใด ต้องชดใช้แค่ไหน
ส่วนใหญ่ถ้ากรรมหนักมาก 
ก็จะใช้กันเป็นช่วงอายุ
ไม่ใช่ใช้กันครั้งสองครั้งแล้วเลิก
แต่ถ้าเบาหน่อย 
ใช้แค่หนสองหนแบบไม่มีการต่อเวร อย่างนี้ก็จบ
• เมื่อไม่รู้ว่าจะต้องชดใช้บาปไปอีกนานแค่ไหน
เราก็ต้องเสริมสร้างบุญไปเรื่อยๆไม่รู้จบเช่นกัน
แต่ถ้าไม่อยากใช้บาปอีก
ทางเดียวที่ต้องทำคือหาทางไปนิพพานให้ได้ ทางอื่นไม่มี
. . . . . . . . . . . . . . . . .
• การสะสมบุญให้มาก
อาจเลี่ยงชะตากรรมไม่ได้ แต่ทำให้ใจเป็นสุข 
รับชะตากรรมได้อย่างมีสติ
ซึ่งนั่นก็ผ่อนหนักให้เป็นเบาได้มากแล้ว
เราต้องเข้าใจว่าวิบากกรรม
กำลังให้ผลอยู่ตลอดเวลา
เห็นได้จากรูปร่างหน้าตา ฐานะความเป็นอยู่
และชะตาขึ้นลงแต่ละช่วงเวลา 
- ดังตฤณ