เรื่องราวของหนูเกิดขึ้นตอนอยู่ม.1ค่ะ ตอนนั้นหนู12หย่าง13 วันนั้นหนูเป็นไข้หนักมากแล้ววันนั้นคุณลุงคุณป้ามาที่บ้านค่ะตอนนั้นตอนเย็นมาแล้วหนูพึ่งมีแรงลุกมากินข้าวเพราะไม่ได้กินข้าวมาทั้งวันหนูหิวมาก หนูนั่งกินข้าวได้คำสองคำ คุณป้าเขาก็ใช้ให้ไปล้างผัก ตอนนั้นหนูกินอยู่ค่ะ พอผ่านไป1นาที หนูกำลังลุกไปกินน้ำ ว่าจะไปล้างผักให้คุณป้านั้นแหละค่ะ อยู่ดีๆป้าก็สะกิดลุง ตอนนั้นลุงลุกขึ้นแล้วโยนรองเท้าใส่หนู แล้วจะโกนว่า"ถ้ากูจับได้ตายแน่"ตอนนั้นหนูกลัวมาก กลัวจนทำอะไรไม่ถูก หนูเลยวิ่งหนี แล้วไปตั้งสติแล้วลุงเขาก็ตามมาพร้อมกับตะโกนประโยคเดิม เรากลัวมากจนวิ่งหนีไปเรื่อยๆตอนนั้นถนนมืดมากหนูเลยวิ่งไปบ้านคน วิ่งเข้าไปในครัวหนูบอกคนในบ้านนั้นว่า "ช่วยด้วยค่ะๆเขาจะฆ่าหนูๆ"ซ้ำๆ พอคุณลุงเข้ามาเขาก็บอกว่าหนูเป็นลูกเขาแล้วลากหนูไป ตอนนั้นหนูเลยจับเสาไว แล้วคุณลุงก็เตะหนูอัดเสา ตบหน้าหนู คุณลุงบีบแขนหนูแรงมาก ผ่านไป2นาทีลุงหนูอีกคนก็มาเรียกหนูกลับ"กลับบ้านได้แล้วลูกมันดึกแล้ว"พอได้ยินคำนี้หนูรีบวิ่งไปซ้อนมอไซค์ทันทีพอถึงบ้านหนูก็กลับเข้าห้องไม่คุยกับใครทั้งนั้นพอคุณลุงคนที่ทำร้ายหนูกลับมาเขาก็มาเล่าเรื่องราวด้วยสีหน้าที่ยิ้มแย้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ซึ่งตอนนี้หนู14ปีแล้วเรื่องผ่านมา1ปีแล้วหนูยังฝั่งใจอยู่ตลอดเวลาเวลามีคนตะโกนหรือตะคอกใส่ก็จะกลัว กลัวมากๆ ตอนนี้หนูหนักใจกับเรื่องนี้มากเลยค่ะนับวันอาการตกใจเสียงดังของหนูยิ่งหนักเรื่อยๆ
มีวิธีที่จะทำให้ลืมเหตุการณ์นี้ได้มั้ยคะ