สวัสดีค่ะหนูอายุ17ปีกำลังจะขึ้นม.6ซึ่งเป็นช่วงที่เราเครียดมากๆในเรื่องสอบเข้ามหาลัยช่วงนี้รู้สึกว่าคุณพ่อป่วยมีอาการผิดปกติหนูเองก็กลัวท่านเป็นโรคร้ายแต่หนูพยายามโน้มน้าวใจให้ไปหาหมอไปตรวจดูเพื่อจะรักษาคุณพ่อก็ไม่ยอมบอกแต่ว่าไม่เป็นไรๆแต่ทุกๆวันก็บ่นเรื่องสุขภาพพอหนูถามว่าเป็นยังไงบ้างดีขึ้นหรือยังไปหาหมอมั้ย ท่านก็ว่าหนูกดดัน หนูเป็นห่วงท่านมากๆทั้งเรื่องการเรียนของตัวเองที่เครียดอยู่แล้วพอมีปัญหาทางครอบครัวก็ยิ่งทำให้หนูคิดมากไม่เป็นอันกินอันนอน นอนไม่หลับคิดแต่เรื่องท่านเป็นห่วงท่านมากๆ อยากให้ท่านได้เห็นความสำเร็จของหนูเพราะหนูเป็นลูกสาวเพียงคนเดียว ถ้าจะให้เพิกเฉยทำเป็นไม่สนใจก็คงไม่ได้เพราะเราก็อยากให้คนที่เรารักอยู่กับเราไปนานๆ ทุกๆวันหนูพยายามดูแลท่านให้ดีที่สุดทำให้ท่านภูมิใจเท่าที่เราทำได้