สวัสดีค่ะ เราอายุ 18 ปี ตอนนี้กำลังจะขึ้น ม.6 เรียนสายวิท-คณิต เกรดเฉลี่ยไม่เคยถึง 3.50 ในห้องมี 36 คน คนที่ได้เกรดถึง 3.50 มีไม่ถึง 5 คนเท่านั้น นอกนั้นต่ำกว่า 3.50 หมดทุกคน เเต่ประเด็นที่เราอยากจะระบายเเละปรึกษาคือเรื่องที่ เราอยากเรียนหมอ ฬ มหิดล นเรศวร ใน 3 มอนี้ ขอติดที่ไหนสักที่ก็ได้ค่ะ เเต่ครอบครัวไม่สนับสนุนให้เรียนเพราะฐานะทางบ้านไม่ได้มีรายได้มากพอที่จะส่งเรียน เเละเค้าก็บังคับไม่ให้กู้เรียน เเละเค้าตัดสินเราจากเกรดว่า เกรดเเค่นี้จะเรียนหมอได้ยังไง 

คณิตก็ตก(เรายอมรับว่าตกเลย ไม่เก่งคำนวนเลย) คอมก็ไม่ได้(ซึ่งอันนี้มันไม่เกี่ยวเลย ด้านเทคโนโลยีเราก็รุ้พอสมควร) เค้าก็เลยไม่อยากให้เรียนต่อ ให้จบ ม.6 เเล้วออกมาหางานทำ ซึ่งเราไม่โอเคมากๆ ที่ครอบครัวตีกรอบ เเละไม่เคยสนับสนุนในสิ่งที่เราอยากทำเลยเเม้เเต่เรื่องเดียว ครอบครัวเราหัวโบราณกันมากๆ เค้าชอบยึดติดว่าทำงานรับจ้างในทุกๆวัน ได้เงินทุกวันดีกว่าการไปงานทั้งเดือนเพื่อรอเงินเดือนในสิ้นเดือน ซึ่งเราว่ามันไม่พออ่ะ 

เดี๋ยวนี้อะไรก็เเพง รายจ่ายก็มากกว่ารายรับ ถ้ารับจ้างก็เหมือนทำกินไปวันๆเเต่ไม่มีเงินเก็บ ไม่มีเงินทุน ไม่มั่นคง เราเครียดมากๆ เเต่เราพยายามตั้งใจเรียน อ่านหนังสือ ให้เค้าเห็นเเละรับรู่เสมอ ว่าเรานั้นตั้งใจขนาดไหน เเต่เค้ากลับมองเป็นเรื่องที่ไร้สาระ เเละบอกกับเราว่า "อย่าคิดว่จะได้เรียนต่อนะ กูไมส่งเรียนหรอก อย่างเป็นหมอรักษาใครไม่ได้" ประโยคนี้มันจี๊ดเข้าหัวใจมากๆ ทำไมเราไม่สิทธิ์ที่จะทำในสิ่งที่ตัวเองอยากทำ

เราจะสอบหมอ รอบ 3 คือ กสพท. ซึ่งมันไม่ใช้เกรด ไม่จำกัดอายุ เเต่ไม่ได้หมายความว่า เราเรียนๆเเค่ผ่าน เพียงเพราะเห็นว่าไม่ใช้เกรด เราก็พยายามอย่างเต็มที่เเล้วเหมือนกันในทุกๆวิชาที่เราเรียน พยายามอ่านเพิ่มเติม ติวเองนอกเวลา ติวกับเพื่อน หาความรุ้จากเว็บ จากรุ่นพี่เก่งๆ พยายามเติมไฟให้ตัวเองไม่หมดไฟ เเต่ทำไมพยายามทั้งหมดของเรา มันไม่เคยมีใครมองเห็นมันเลย เราเสียใจมาก

เราไม่ได้เรียนหมอ เพียงเพราเป็นอาชีพที่มั่นคง เเต่เราอยากช่วยเหลือคนอื่นจากใจจริง ไม่อยากเห็นใครเจ็บป่วย ไม่อยากเห็นใครทรมาน อยากให้ครอบครัวภูมิใจ เเละสุขสบาย ถ้าเราเป็นหมอคนในครอบครัวก็จะได้สิทธิ์เรื่องค่ารักษาพยาบาลด้วย เเต่เค้ากลับไม่สนใจ เเละคิดเข้าข้างตัวเองอย่างเดียวว่า "เว่อร์ ปัญญาอ่อน คิดว่าจะได้เป็นกันง่ายๆมั้ง อย่าหวังเลย ไปถึงขั้นนั้นไม่ได้หรอก"

เราเสียใจมากๆ เเละเครียดสุดๆ เคยไปปรึกษาครูที่ปรึกษาเเล้ว เค้าก็ช่วยอะไรได้ไม่มาก นอกจากจะทำเรื่องขอทุนให้ เเละเเอบพาไปสอบโดยที่ ผปค.ไม่รู้ ในกรณีที่ถ้า ผปค.ไม่พาไปสอบ หรือไม่ให้เรียนจริงๆ เเต่เราคิดว่า เราไม่อยากปิดบังอะไร สุดท้ายความลับมันก็ไม่มีในโลก เราถามคุณว่า เราต้องทำยังไงกับปัญหานี้ดีคะ มืดเเปดด้านมากๆเลยตอนนี้ อ่อ เเละสุดท้ายนี้เราเป็นคนนครสวรรค์ค่ะ ไม่ได้อยู่ในตัวเมือง เราพยายามพิสูจน์ตัวเองทุกอย่างว่าเราสามารถใช้ชีวิตในตัวเมืองได้ เเต่เค้าก็ไม่ให้ไปเรียนอยู่ดี

เค้าไม่ให้กู้เรียนเพราะเค้ากลัวเราไม่ทันใช้หนี้จนหมด เเล้วตายก่อน เเล้วหนี้จะไปตกที่พวกเค้า ทั้งที่พวกเค้าก็เป็้นหนี้ ธกส. เพราะพวกเค้ากู้กันมาเองทั้งนั้นไม่ไดัเกี่ยวอะไรกับเราเลย ถ้าเค้าตายไป เเล้วทรัพย์สิน หรือเงินประกัน มันไม่พอจ่าย เราก็ต้องจ่ายอยู่ดี ถ้าเค้าไม่ตายก่อน เเล้วเราเรียนจบก่อน มีเงินเดือนก้อนเเรก เเละมันก็ต้องมีเงินต่อไปในทุกๆเดือน เราก็จะจ่ายหนี้เรา กรณีถ้าเรากู้เรียน เเละเราก็จะต้องช่วยเค้าจ่ายหนี้เค้าด้วย ตอนนี้รายได้มาจากเเม่ทางเดียวเลยค่ะ

เเม่ก็ไม่ได้เงินสูง หรือรายได้คงที่เเม่ก็คอยส่งให้ครอบครัว ส่งให้ตาใช้ตลอด คือเราอยู่กับตายายที่นครสวรรค์ เเม่อยู่ชลบุรี พ่อเราไม่มี ตาอายุ 67(ทำไร่นา) ยายอายุ 65-66(รับจ้างร้อยมะลิ) เเม่อายุ 46-47 (ทำงานเเม่บ้านอิสระ)เเล้วตาเป็นคนฟุ้มเฟือย เเล้วยิ่งตอนนี้ตาเป็นโรคเบาหวาน ต้องฉีดอีซูรินให้ตลอด ทุกเช้า/เย็น เป็นโรคความดันสูงด้วย ส่วนตัวเราเองปกติดีไม่เป็นอะไร เเค่เป็นภูมิแพ้อากาศ อาจจะเป็นหวัดบ่อย เเต่เราดูเเลตัวเองได้ค่ะ เรื่องราวของเราที่จะระบาย เเละปรึกษาให้คุณฟัง เราก็ให้รายเอียดได้เท่านี้อ่ะค่ะเพราะปัญหามันก็อย่างที่เรากล่าวไปทั้งหมดเลย เเล้วตอนนี้เราไม่รุ้ว่าต้องทำยังไงต่อ นอกจากก็ยังตั้งใจอ่านหนังสือเหมือนเดิม โดยที่ไม่รุ้ว่าจะมีโอกาสได้เรียนต่อไหม  อ่อขอเพิ่มเติมอีกเรื่องนึงคือ ระหว่างที่ปิดเทอม เค้าไม่ให้เราไปรับจ้างทำงานหาเงินเก็บ ทั้งที่พยายามขวนขวายอยากจะทำ เพราะอยากช่วยเเม่อีกทางนึง ไม่อยากให้เเม่เหนื่อยคนเดียว ถ้ากระกู้ยาวเกินไปก็ต้องขออภัยด้วยนะคะ มันอัดอั้นจริงๆค่ะ 😭🙏🏻

F b  : Benyapa Khamhinkonng

i g : pl___pppp