สวัสดีค่ะ เราชื่อพลอยค่ะ อายุ12ปีค่ะ คือไม่กี่เดือนที่ผ่านมามันเป็นวันที่หลายๆคนจะต้องสอบเข้าม.1ที่อื่น ส่วนตัวเาอยากเข้าที่รร.ชื่อดังแห่งหนึ่งมากเพราะเราชอบห้องสมุดที่นั้นมากๆค่ะ แต่ว่าเเม่เราบอกให้สอบที่รร.ใกล้บ้านค่ะเพราะว่ามันใกล้บ้านค่าเทอมถูกพี่ชายเรียนอยู่อีกอย่างที่สำคัญคือพี่ชายเราตอนป.5-6พี่เราอยากเข้าที่รร.ที่ดังมากๆและมีคนสอบที่รร.นั้น1:6ค่ะ ต่อนั้นพี่เราพยายามอย่างหนักค่ะเพื่อเข้าให้ได้เพราะเพื่อนไปเรียนติวหนักๆประมาณ7-8ที่คือสัปดาห์หนึงเรียนทุกวันเลยค่ะผลประกาศคือเขาไม่ติดกิฟค่ะ แต่ติดสำรองสามัญแต่ว่าที่80-90สุดท้ายก้ไม่ติดค่ะ พี่เราเขาเฟลมากที่คนเสียใจกันหมดพี่เราต้องกลับไปรร.เดิมแต่เรียนได้แค่เทอมเดียวก้ออกเพราะแม่ยัดเงินให้ได้ที่รร.ใกล้บ้าน(ห้องกิฟ)ตอนม.1-5พี่เราไม่เคยตกจากที่1-4เลยค่ะ ส่วนเราคือการเรียนไม่ค่อยดีคณิตกะสังคมและประวัติใจเราจริงก้อยากเข้าตามเพื่อนนั้นแหละแต่แม่บังคับให้สอบที่นี้ก้ต้องทำ แม่เราไม่เคยจ้างครูมาติวเราเลยสักครั้งแต่บอกให้ติดกิฟแต่สุดท้ายไม่ติดคะเเนนเราวิทย์70%+อังกฤษ75+%คณิตเรา23%เรารู้สึกเศร้ามากแต่ไม่กล้าร้องไห้กลัวโดนว่าว่าบีบน้ำตาหลังจากแม่รู้เขาเลยจ้างคุณครูมาสอนคณิตโค้งสุดท้ายเพื่อห้องคิงเราพยายามยิ้มตลอดเพื่อไม่ให้ดูเครียดแต่จริงๆเรากังวนมากค่ะว่าไม่อยากเป็นเหมือนพี่ พ่อเราก็เครียดเลยติวคณิตแบบดุมากๆ พอวันสอบต่อเช้าเรานอนไม่หลับตอนอาบน้ำก็อ้วกด้วยตอนสอบเสร็จเพลียมากก วันรู้ผลสอบคือเราติดค่ะแต่ตอนนี้ไม่รู้ว่าห้องอะไรค่ะ เราพยายามตั้งใจเรียน+ส่งงานตรงเวลาสวยด้วยได้ไปโชว์ทุกงาน(แต่พ่อกะแม่ชอบบอกว่าเปลืองสี)คะเเนนสอบเราไม่ค่อยดีคุณครูช่วยค่ะเราเลยได้เกรดตอน ป.6 4ทุกตัวเกรดเฉลี่ยคือ3.99ที่เราพยายามแบบนี้เพราะคุณย่าคนเดียวค่ะเขาดีใจตลอดเลยค่ะดวลาเกรดออกถ้าตกเขาจะบอกว่าไม่เป็นไรเราพยายามเต็มที่แล้วตอนวันไปรับสมุดพกเราเปิดสมุดพกมาดีใจมากค่ะ เราได้เกรดเฉลี่ยเยอะกว่าตอนพี่ชายให้พ่อดูพ่อไม่ดีใจเลยแล้วบอกว่ามันเป็นเกรดของปลอมแค่ส่งงานก้ได้ละ เราก้อาเคเพราะไม่ได้หวังกะพ่อ เราเอาไปบอกพี่ อา แม่ ทุกคนทำน่าตกใจเราก้คิดว่าเขาดีใจกันสรุปแม่เราบอกว่า ไม่ แม่ไม่ได้ดีใจ พี่เราก็พูดขึ้นว่า พลอยมันก็แค่เกรดจอมปลอมเท่านั้นแหละ เเม่เราพูดว่า ใช่มันไม่มีประโยชน์เลยด้วยซ้ำเเค่ส่งงานก้ได้แล้วแค่นี้ง่ายจะตายเราตกใจกับคำพูดทุกคนมากเราเพราะเราคิดว่าเขาจะบอกว่า หุ้ยยยยย พลอยเก่งจังเลยอะ เกรดดีมากเลยอะไรงี้แต่มันไม่มีเลยค่ะเราพยายามแทบตายเพื่อให้คนในครอบครัวชมสักคำแต่มันไม่มีเราร้องไห้ในใจ แม่เราบอกว่าอย่าบอกย่านะเราเลยไม่กล้าบอกแต่มีอาแปะที่ดีใจกับเราชมเราอาเเปะเราขึ้นไปบอกย่าว่าพลอยได้เกรด4หมดย่าเราดีใจมากก กอดเรา จับมือแล้วก้ชมเราว่าน่าเชื่อว่าพลอยทำได้ไงเราดีใจมากเลยค่ะ

คำถามคือ

1.เราจะทำยังไงให้คนในครอบครัวยอมรับดีคะ

2.ขอวิธีเข้ากับเพื่อนม.1หน่อยค่ะคือเราไม่ค่อยเข้าสังคม