สวัสดีค่ะ อยากจะมาขอคำปรึกษาครอบครัวนิดหน่อยค่ะ คือเราไม่อยากจะหงุดหงิดหรือทะเลาะกับคนในครอบครัวมากเท่าไหร่ แต่บางทีเราพยายามที่จะไม่หงุดหงิดแล้ว พยายามทำดีพูดดีกับเขาให้มากที่สุด แต่พวกเขาก็จะชอบมาหงุดหงิดเราแทน หรือ ใช้คำพูด หรือการกระทำไม่ถนอมความรู้สึกเราบ้าง ทั้งๆที่เราพยายามจะไม่พูดอะไรให้มันกระทบกระเทือนใจเขาเลย จนบางทีเราก็น้อยใจ จนพาลไปอารมณ์เสีย หงุดหงิดใส่พวกเขาบ้างอะค่ะ แล้วก็ต้องมานั่งรู้สึกผิดทีหลัง
ล่าสุด ก็ผิดใจกันเรื่อง ที่เขาใช้เราไปให้อาหารแมว แล้วเราก็บอกไปว่า ขอกินยาแล้วนั่งพักสักแปปจะลุกไปเอาให้ พอนั่งไปแปปนึงเรากำลังจะลุกไปให้อยู่แล้ว แล้วเขาก็เดินมาพอดี เราเลยถามหาอาหารแมวจากเขา เขาก็ไม่พูดกับเราถามกี่ครั้งก็ไม่พูด แล้วเขาก็เดินไปให้เอง ปล่อยเรางงอยู่คนเดียวว่าเป็นอะไร คือเราไม่ได้จะไม่ทำตามที่เขาบอก แต่แค่ขอเวลา สักหน่อย เราทำแน่ๆ แต่เขาจะชอบไม่รอเรา แล้วก็ไปพูดกับคนอื่นว่าเราเป็นคนขี้เกียจ วันๆไม่ทำอะไร เราก็เลยน้อยใจ จนตอนนี้ก็ยังไม่คุยกับเขาถ้าไม่จำเป็นเลยค่ะ ลึกๆก็รู้สึกไม่ดีที่ทำแบบนี้ แต่ก็รู้สึกไม่โอเคเหมือนกันถ้าคุยกับเขาปกติทั้งๆที่โดนแบบนั้นเหมือนกัน
เราไม่อยากรู้สึกแบบนี้กับคนในครอบครัวเท่าไหร่ เลยอยากจะมาขอคำปรึกษาหน่อยค่ะว่าเราควรจะปรับความรู้สึก ความคิดของเรา หรือ ควรจะทำยังไงดี