ตัวผมตื่นนอน ไปทำงาน เลิกงาน กลับห้อง ทำกับข้าวทาน แล้วก็อาบน้ำนอน วนลูปแบบนี้ด้วยตัวคนเดียวมันเป็นอะไรเดิมๆที่น่าเบื่อมากครับ ในวัยที่อีกไม่กี่เดือนจะครบ 30 ขวบแบบนี้ด้วย ไม่อยากเห็นตัวเลขนี้เลยครับ😂เห็นแล้วต้อแต้หัวใจครับ ผมใช้ชีวิตในกทม.คนเดียวมาเกือบ 4 ปี โดยที่ไม่มีใครเลยครับ อาจจะมีคนคุยผ่านเข้ามาบ้าง แต่ด้วยบางปัจจัยทำให้มันพัฒนาไปมากกว่าคนคุยไม่ได้ ซึ่งผมก็ยอมรับในบางจุดครับว่าเราอาจจะยังไม่เหมาะกับเขาในตอนนั้น แต่ชีวิตเราต้องเดินต่อไปใช่มั้ยล่ะครับ ผมเลยมองไปที่อนาคตทำตัวเองให้มันดี แล้วทุกอย่างจะเข้ามาเอง ชีวิตผมไม่มีอะไรมากครับ ชอบเดินตลาด ห้าง ดู,เลือกเสื้อผ้า ของใช้ต่างๆ แต่ก็หาอะไรใหม่ๆให้ตัวเองเช่นท่องเที่ยวตามสถานที่ต่างๆ ไปเดินเล่น หัดทำกับข้าวให้เก่ง เล่นกับสัตว์เลี้ยง(ของคนอื่น) จนในวันนี้ผมว่ามันถึงเวลาที่ผมจะเติมอีกครึ่งหนึ่งของหัวใจแล้วครับ และถ้ามีเข้ามาแล้วเข้ากันได้หรือปรับเข้าหากันได้จริงๆ ก็อยากอยู่กับคนๆนี้ไปตลอดครับ มาบ่นครับ ด่วยความหวังเล็กๆว่าจะมีใครสักคนมาเติมชีวิตผมให้สมบูรณ์นะครับ สำหรับคนที่จะเข้ามา คุณไม่ต้องสวยเลิศเพอร์เฟ็กต์ครับ ขอแค่จริงใจ พร้อมจะปรับเข้าหากัน แล้วพัฒนาตัวเองไปพร้อมๆกันก็โอเคแล้วครับเพราะตัวผมเองก็ไม่ได้ดีเลิศยังมีจุดที่ยังต้องแก้ไขให้ดีขึ้นครับ