คือตามหัวข้อเลยเราชอบเพื่อนอยู่คนนึง รู้จักกันมา8ปี แต่เพิ่งสนิดกันตอน ม.3 ในช้วงม.4เราได้ติดต่อเค้า เพราะว่าเค้าไม่ได้เรียนต่อม.4เทอม2 หลังๆ เราก็ทักคุยหยอกเล่นตามภาษาเพื่อนทั้วไป แค่อยู่มาวันนึงช้วงที่เราอยู่ ในช้วงม.5 เป็นช้วงโควิตระบาหนักมากๆ เราก็ติดต่อกับเค้าอยู่นานพอสมควร แค่อยู่มาวันนึง เค้าทักมาบอกคิดถึงประมาณ1อาทิตแหละมั่ง”มันนานแล้ว” ไม่รู้เค้าหยอกเล่นรึป่าวนะ แต่เราก็เฉยๆ ไป แล้วมีอยู่ช่วงนึงที่เค้าทักมาบอกว่า “กูชอบว่ะ” เราสตันน่ะ จากที่เราชอบ เราก็ชอบเค้ายิ่งกว่าเดิม พอักพันมันก็พิมต่อมาว่า “หยอกๆ” เราเกือบจะบอกแล้วว่าเราก็ชอบเค้าเหมือนกัน แอบเฟวนิดนึงแหละ แต่เราก็ชอบเค้ามาตลอดเลย🥲

ปัจจุบันนี้ เราจะจบ ม.6 เราเลยกะจะเผยความในใจเค้าที่เราอึดอัดมาตลอดหลายปี เราแอบกังวลใจมาก ไม่กล้าบอก แต่เพื่อนผู้หญิเราอีกคนสนับสนุน เราเลยบอกกับเค้าไปว่า“ลองเปิดใจคุยกับกูดูไม่” ตอนแรกคิดว่าดีแต่สุดท้ายเค้าก็บอกกับเราว่า “ไปหาคนอื่นเถอะ” เราสตัน แล้วแบบเครียดมาก กลัวจะมองหน้ากันไม่ติด แต่สักพัก เค้าก็ทักมาคุยกับเราตลอดเบยแหละ เมื่อคืนเค้าก็ทีกมาขอคาสาย เราก็เริ่มมีหวังขึ้นมาอีกครั้ง

เราอยากรู้ว่า สรุป เค้าคิดเหมือนกับที่เราคิดรึป่าว หรือแค่อยากให้เราสบายใจแค่นั้น😅