พ่อกับเเม่เราทะกันบ่อยๆเพราะเอลกอฮอค่ะ เรารู้สึกว่าบ่อยเกินไป เเต่ไม่รู้จะทำยังไงดี เราเลยมาอยู่ตรงนี้ เรารับรู้ได้ทันทีถ้าเค้าทะเลาะกัน ไม่กล้านอน เผื่อเกิดอะไรขึ้น เราจะได้ห้ามทัน
ปกติพ่อเเม่จะกินด้วยกันตลอดๆค่ะ เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นช่วง2-3ปีมานี้ ส่วนใหญที่เรารู้เป็นเรื่องที่เเม่ห่วงพ่อเรื่องนอกลู่นอกทาง เพราะทำงานไกลกัน เราอยู่กับเเม่ มาหาพ่อเดือนละสองครั้ง มันก็จะเกิดเหตุการณ์ที่ทะเลาะกับบางครั้ง เป็นเฉพาะตอนดื่ม เเม่เราใจร้อน หลายครั้งที่ทะเลาะเเล้วเเม่เลือกที่จะขับรถหนีออกจากบ้าน ก่อนหน้านั้นก็มีการทำลายข้าวของ เเก้ว ทรส โต๊ะ (เคยอารมขึ้นเเรงๆที่บ้านญาต กระจกเเตก ตะโกนเสียงดัง) เราเข้าใจเเม่นะว่าเเม่คิดอะไรอยู่ เเต่เเม่ทำเเรงเกินไป ในขนะที่เมาเเล้วควบคุมตัวเองไม่ได้ พ่อเราไม่เคยทำร้ายเเม่เลย เรารู้สึกโชคดีตรงนี้ขึ้นมานิดนึง
ต่อเรื่องที่เเม่ขับรถออกจากบ้านหนี คือเเม่ก็เมาเราก็กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ เเต่ก็ยังไม่เคยเกิด เเต่เรากลัว เเต่เราก็พิมเเชทคุยกับเเม่ตลอดๆ เเม่บอกรักเรา ฝากพ่อดูเเลด้วย เราโครตกลัวเลย เเต่วันนั้นก็ผ่านมาได้
เรารู้ว่ามันจะเป็นยังงี้เรื่อยๆเเละตลอดเเน่นอน เราพยายามห้ามให้กินเเค่พอดี ตอนนี้พ่อเราตรวจร่างกายเป็นหลายโรคเลย เราพยายามยกตรงนี้มาพูดบ่อยๆให้เค้ารู้ตัว เเต่ไม่ได้ช่วยเท่าไร เวลาปกติ(ไม่ได้ดื่ม)เราถามว่าทำไมต้องกินเยอะ กินเยอะก็ทะเลาะกันตลอดๆเลยๆ เค้าบอกว่าเหนื่อยกับงาน กินเเล้วหลับดี เเต่ตอนนี้โรคตามมาเเล้วนะ เเล้วเค้าก็จะพยายามเลี้ยงที่จะตอบ เราเเค่ไม่อยากให้เค้ากินเยอะ เเต่ห้ามอะไรไม่ได้เลย เสียใจ
พ่อกับเเม่เราเป็นคนดีนะ คนนอกมองมาก็เห็นว่าเป็นครอบครัวที่ดี ซึ่งดีจริงๆ เค้าสอนเราเลี้ยงเราดีมาตลอด เเต่เป็นอย่างนี้เเค่ตอนดื่ม เรากลัวว่าวันนึงโทษจาก เเอลกอฮอ มันจะหนักขึ้นมา เรากลัวว่าสักวันเค้าจะทำร้ายร่างกายกัน กลัวเค้าเป็นโรคมากจนร่างกายรับไม่ไหว ตอนนี้เค้ายังทะเลาะกันอยู่ในขณะที่เราพิมตั้งเเต่ต้นจนจบ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ
พ่อเเม่ทะเลาะกันบ่อยขึ้นเพราะ เเอล กอ ฮอ
ปกติพ่อเเม่จะกินด้วยกันตลอดๆค่ะ เริ่มทะเลาะกันบ่อยขึ้นช่วง2-3ปีมานี้ ส่วนใหญที่เรารู้เป็นเรื่องที่เเม่ห่วงพ่อเรื่องนอกลู่นอกทาง เพราะทำงานไกลกัน เราอยู่กับเเม่ มาหาพ่อเดือนละสองครั้ง มันก็จะเกิดเหตุการณ์ที่ทะเลาะกับบางครั้ง เป็นเฉพาะตอนดื่ม เเม่เราใจร้อน หลายครั้งที่ทะเลาะเเล้วเเม่เลือกที่จะขับรถหนีออกจากบ้าน ก่อนหน้านั้นก็มีการทำลายข้าวของ เเก้ว ทรส โต๊ะ (เคยอารมขึ้นเเรงๆที่บ้านญาต กระจกเเตก ตะโกนเสียงดัง) เราเข้าใจเเม่นะว่าเเม่คิดอะไรอยู่ เเต่เเม่ทำเเรงเกินไป ในขนะที่เมาเเล้วควบคุมตัวเองไม่ได้ พ่อเราไม่เคยทำร้ายเเม่เลย เรารู้สึกโชคดีตรงนี้ขึ้นมานิดนึง
ต่อเรื่องที่เเม่ขับรถออกจากบ้านหนี คือเเม่ก็เมาเราก็กลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุ เเต่ก็ยังไม่เคยเกิด เเต่เรากลัว เเต่เราก็พิมเเชทคุยกับเเม่ตลอดๆ เเม่บอกรักเรา ฝากพ่อดูเเลด้วย เราโครตกลัวเลย เเต่วันนั้นก็ผ่านมาได้
เรารู้ว่ามันจะเป็นยังงี้เรื่อยๆเเละตลอดเเน่นอน เราพยายามห้ามให้กินเเค่พอดี ตอนนี้พ่อเราตรวจร่างกายเป็นหลายโรคเลย เราพยายามยกตรงนี้มาพูดบ่อยๆให้เค้ารู้ตัว เเต่ไม่ได้ช่วยเท่าไร เวลาปกติ(ไม่ได้ดื่ม)เราถามว่าทำไมต้องกินเยอะ กินเยอะก็ทะเลาะกันตลอดๆเลยๆ เค้าบอกว่าเหนื่อยกับงาน กินเเล้วหลับดี เเต่ตอนนี้โรคตามมาเเล้วนะ เเล้วเค้าก็จะพยายามเลี้ยงที่จะตอบ เราเเค่ไม่อยากให้เค้ากินเยอะ เเต่ห้ามอะไรไม่ได้เลย เสียใจ
พ่อกับเเม่เราเป็นคนดีนะ คนนอกมองมาก็เห็นว่าเป็นครอบครัวที่ดี ซึ่งดีจริงๆ เค้าสอนเราเลี้ยงเราดีมาตลอด เเต่เป็นอย่างนี้เเค่ตอนดื่ม เรากลัวว่าวันนึงโทษจาก เเอลกอฮอ มันจะหนักขึ้นมา เรากลัวว่าสักวันเค้าจะทำร้ายร่างกายกัน กลัวเค้าเป็นโรคมากจนร่างกายรับไม่ไหว ตอนนี้เค้ายังทะเลาะกันอยู่ในขณะที่เราพิมตั้งเเต่ต้นจนจบ ขอบคุณที่อ่านมาถึงตรงนี้นะคะ เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ