หลายวันที่ผ่านมา พี่(ไม่แท้)เราได้แต่งงานค่ะ ก็จัดงานแต่งที่บ้านแม่พี่เค้าตามปกติ ซึ่งก่อนจะไปถึงงานเราก็ไม่ได้รู้สึกกลัวอะไรมากมาย ก็บอกตัวเองไว้แล้วว่าอย่าไปกลัว พอไปถึง คือคนที่เราไม่รู้จักเยอะไปหมด ทั้งญาติๆฝั่งเจ้าบ่าว เพื่อนเจ้าสาว และมากมาย แล้วตอนที่ทำพิธีเสร็จมีป้าคนหนึ่งที่เราไม่รู้จัก ป้าเค้าให้เราช่วยใส่สร้อย ซึ่งเราใส่ให้เค้าไม่ได้ เราก็รู้สึกผิด แล้วนํ้าตาก็คลอเฉยเลยค่ะ เรากลั้นไม่อยู่แล้วเลยรีบวิ่งไปเข้าห้องนํ้า พอเช็ดนํ้าตาเสร็จก็ออกมา แต่ครั้งนี้เราไม่อยากไปนั่งใกล้ป้าเค้าแล้ว เราก็ไม่รู้จะไปไหน ก็ไปยืนเฉยๆในห้องครัว แล้วก็เข้าไปยืนเฉยๆในห้องนํ้า อยู่ในห้องนํ้ายังรู้สึกดีกว่าอยู่ด้านนอกอีกค่ะความรู้สึกเราตอนนั้น แต่ก็อยู่นานไม่ได้ อยู่ไปแป้บเดียวเราก็ออกมา เพราะกลัวจะมีคนมาเข้าต่ออีก จนพี่(แท้)เรียกเราไปกินข้าวนอกบ้าน แล้วพี่(แท้)ก็ถามว่าจะกินไร เร่ก็ตอบๆไป ไอเราก็เด๋อไปอี๊ก หยิบจานจะตักเอง แต่พี่(แท้)หยิบจานมามห้แล้วแล้วจะตักให้ เราก็นึกว่าพี่(แท้)จะตักของตัวเอง แล้วพอตักเสร็จ ก็มีญาติที่เราไม่สนิทเลยย ชวนให้มานั่งด้วยกัน ความรู้สึกตอนนั้นก็คือ ม๊ายยยยยยย เราเลยบอกพี่(แท้)ว่าไปห้องนํ้าก่อน ก็คือเข้าไปร้องไห้อีกรอบ แล้วจึงออกมา แต่สรุปพอมาถึงโต๊ะก็คือ นํ้าตาแตก พี่(แท้)ก็เลยพาไปนั่งโต๊ะอื่น เราก็ยังร้องไห้ๆๆๆ จนหายใจไม่ออก พยายามบอกตัวเองให้ใจเย็นๆ แต่กลับร้องหนักกว่าเดิม กินข้าวไปได้ไม่ถึง5คำ แล้วก็รู้สึกอายโต๊ะอื่นๆมากด้วย  จนแม่เราเดินมาเราก็โดนด่านั่นแหละ แม่ก็ตะคอกว่าให้หยุดร้องเดี๋ยวนี้ โตแล้ว แต่ว่าก็ไม่ได้ช่วยให้เราหยุดร้องเลยกลายเป็นหนักกว่าเดิมพยายามกินข้าว ข้าวก็จะติดคออีกเพราะมัวแต่ร้องไห้ รู้สึกแย่มากตอนนั้น
*เราควรทำยังไงกับอาการแบบนี้คะ ไม่อยากเป็นแบบนี้เลยTT
ถ้าพิมพ์ไม่รู้เรื่องยังไงขอโทษด้วยนะคะ