เดือนพฤศจิกายนแฟนเรามาพักอาศัยบ้านเรา แล้วมาหางานทำที่บ้านเรา ในบ้านมีเราแม่เราแล้วก็แฟน อยู่กัน3คน กับเราแม่ทำสวน ค่าใช้จ่ายในบ้านส่วนใหญ่ได้มาจากของในสวนเป็นใหญ่ และบวกกับเงินเก็บที่มีอยู่ เมื่อ3เดือนที๋ผ่านมาแฟนออกจากงานเก่าบอกว่าขอมาอยู่ที่บ้านด้วยจะมาช่วยงานที่บ้านสักพัก
เราให้เค้ามาอยู่ ช่วงแรกก็เหมือนดีช่วยงานทุกอย่าง กินเก่งกินกินจุก แต่ก็โอเคแรงกายทำงานนะ เรากับแม่เป็นผู้หญิงทำสวนกันไม่ค่อยไหวผอมแห้ง ได้แฟนมาช่วยเบาแรงไป แต่เราติเรื่องปากชาวบ้านอยู่ก่อนแต่งมาก จึงตกลงกันว่าให้ฝ่ายชายพาญาติมาคุยงานเอาไง...มกราคมที่ผ่านมา...ทางญาติพี่น้องมาขอหมั่นเราด้วยจำนวนเงิน10,000บาท แม่เราก็ไม่ค่อยพอใจเท่าไหร่แต่เห็นว่าเราคบกับแฟนแล้วเรียกงานแต่งด้วยทอง10บาทเงินสดตามสมควรให้เวลา1ปี เราไม่ได้มีฐานะอะไรค่ะแต่มีบ้านที่ดินรถ1คัน แถมเรียนจบปริญญา
แล้วทุกอย่างมันก็เหมือนแย่ขึ้น แฟนทำงานมาเงินเดือนไม่พอกินไม่ได้ช่วยเรากับแม่เลยเพราะทำก่อสร้างแถมส่งเงินกับบ้านเค้าแต่ใช้จ่ายกินอยู่กับเราทุกอย่าง เราก็อยากจะเข้าใจเค้านะว่าผู้ชายที่ทุกอย่างมันไม่ได้โลกสวยมันก็มีอารมณ์ มีความเงื่ยนที่อยากมีอะไรกับผู้หญิง มีอะไรกันบ้าง แต่พักหลังเราสังเกตพฤติกรรมเค้าแทบจะไม่ช่วยงาน ช่วยน้อยลง เราเริ่มไม่อยากมีอะไรกับเค้าแล้ว เพราะเรากลัวจะท้องก่อนแต่งงาน และก็กลัวว่าจะไม่ได้แต่งงานเพราะบ้านฝ่ายชายเงียบไม่ติดต่ออะไรเลยหลังวันนั้น
 ถามว่ารักเค้าไหมตอบเลยว่ารัก แต่ในฐานะลูก ถ้าเราท้องแม่เราคงเสียใจผิดหวังมากอับอายมาก

แม่บอกกับเราว่าแค่หมั่นยังมาหมื่น งานแต่งไม่ต้องหวังที่แม่ให้อยู่แม่รอดูนิสัยแฟนเราว่าจะดีเสมอหรือแย่ลง  แต่สรุปมันแย่ลงเรื่อย 

ตอนนี้เราไม่รู้ว่าควรทำอย่างต่อ เพราะแฟนเราขอมีอะไรด้วยพอเราปฏิเสธเค้าก็ทำน้อยใจว่าเราไม่รักเค้า ไม่รู้หรอกเค้าคือคนแรกและคนเดียวของเรา 

เราเกือบฆ่าตัวตายเพราะเค้าหลายครั้ง น้อยใจครอบครัวฝ่ายชายทำไหมถูกเรามากให้เงินหมั่นหมื่นแล้วเงียบหาย สรุปแล้วเราต้องมาดูลูกหลานคุณให้ เหมือนเราไม่มีค่าเลย แต่ใจนึงเราก็พยายามเข้าใจว่าฝ่ายชายไม่มีเงิน 

เราควรทำอย่างกับชีวิตที่เหลือของเราดีค่ะ มันซีเรียสมาก