เปิดเทอมนี้เราต้องจากครอบครัวมาอยู่หอคนเดียว ซึ่งมันเป็น รร หญิงล้วน ต้องอยู่หอใน ไม่อนุญาตให้พาโทรศัพท์มาใน รร ส่วนตัวเราแล้วจากโทรศัพท์ไม่ได้อยู่แล้ว อีกอย่างคือ เราเป็นโรคซึมเศร้าด้วยแล้วหยุดรักษาเพราะคิดว่ามันดีขึ้น แต่อันนี้ผิดที่เราแหละไม่เชื่อฟังหมอ แต่เราหายจากโรคซึมเศร้าได้เพราะโทรศัพท์้ เราหายจากโรคซึมเศร้าได้เพราะ บีทีเอส เวลาเครียดก็อ่านนิยาย เราทำแบบนั้นทุกวันจนเราไม่ต้องกินยานอนหลับ ไม่ต้องกินยาแก้ซึมเศร้า เพราะเวลาอ่านนิยาย เรามีความสุขมากๆ แต่แล้วถ้าวันที่เราต้องมาอยู่หอ เขางดเล่นโทรศัพท์แล้วเราจะทำยังไงดี อีกอย่างเราขาดแม่ไม่ได้ด้วย แต่เราจำเป็นต้องมาอยู่หอจริงๆ จากที่เรากลายเป็นเด็กร่าเริง พอต้องไปอยู่หอ เราซึมจนต้องกลับมากินยา อีกครั้ง แล้วเราร้องไห้เรื่องหอบ่อยด้วย เราควรทำยังไงดี ตอนนี้ตันมากๆ เรามีแพลนว่าหลังจากสอบพรีโอลิมปิกเราจะไปพบจิตแพทย์อีกรอบ