เราจะ18แล้วค่ะแต่คุณพ่อคุณแม่ไม่ปล่อยเลย เป็นแบบนี้ตั้งแต่เรายังเด็กเลยค่ะเราเข้าใจท่านนะคะว่าเป็นห่วงมากๆ บางทีเราก็แอบอึดอัดค่ะตอนกลางคืนเราโทรคุยกับเพื่อนถ้าพ่อเราได้ยินจะถามทันทีเลยค่ะว่าคุยกับใครผู้หญิงหรือผู้ชายเราอึดอัดจริงๆค่ะจนไม่กล้าโทรหาเพื่อนเลย ต้องแอบไปคุยเงียบๆ ตอนเด็กๆเราเคยจะออกไปเล่นกับข้างบ้านแต่พ่อเราวิ่งไล่พี่เขาไปเลยค่ะ;เรื่องจริงนะคะ😭)อึดอัดมากๆ พอเราโตมาจะออกไปไหนไม่ได้เลยค่ะ เราเข้าใจเรื่องบรรลุนิติภาวะนะคะแต่ไม่ได้ไปจะไปผับไปอะไร เราแค่อยากออกไปหาเพื่อนไปเที่ยวไปถ่ายรูปแบบนี้อะค่ะ ปิดเทอมเราก็ต้องอยู่บ้านทั้งสองเดือนเลยค่ะ พอเราจะไปทำพาร์ทไทม์หาเงินแม่เราก็สวนขึ้นมาว่าเสียเวลามากๆ เราเป็นซึมเศร้าด้วยค่ะเราอึดอัดมากๆ เรื่องมหาลัยคณะที่จะเข้าเรียนท่านเลือกไว้ให้หมดเบยค่ะเราไม่มีสิทธิ์ตัดสินใจเลยจะคุยกับท่านยังไงดีคะ

คุณพ่ออายุ60กว่าๆแล้วนะคะคุณแม่ก็50ต้นๆตอนเด็กคุณพ่อชอบใช้ความรุนแรงค่ะ ตีเราจนตัวม่วงเลยเรารู้สึกว่าท่านไม่ใช่เซฟโซนเลยค่ะมันผิดมั้ยคะ เวลาเราปรึกษาอะไรท่านจะไม่ฟังเราเลย จะสวนๆๆขึ้นมาเราก็ไม่รู้จะไปคุยกับใครอะค่ะ ไม่มีคนพาเราไปหาหมอด้วยค่ะขาดยามาเดือนนึงแล้ว😭อีกอย่างแม่บอกว่าไม่ให้กินยาด้วยค่ะท่านบอกว่ายิ่งกินยิ่งเป็น เราต้องทำยังไงดีคะถึงจะคุยกับพวกท่านให้เข้าใจ