แรกเริ่มอยู่กันมา 2ปี อยู่บ้านแฟน
แฟนให้แม่เค้าเดือนละ 3000 จ่าค่าไฟค่าเน็ตรวมอีก2000 แต่ตัวเองทำงานเดือนไม่ถึงหมื่น
เราทำงานได้หมื่น7-8ตังไม่เคยพอใช้ ไม่มีแม้จะให้แม่บาทสักบาท ขอยืมแม่แฟนไม่เคยได้บอกแต่ไม่มีๆ มีเงินเกษียณทหารยศสูงของพ่อทุกเดือนนะ เราต้องยืมแม่เราทุกเดือน
จนทนไม่ไหวได้ย้ายมาอยู่บ้านเรา เค้าก็ยังจะส่งเงินให้แม่เค้านะ เราเลยยื่นคำขาดกลับไปดูแลแม่พี่เถอะ แบบนี้ไม่สามารถสร้างครอบครัวได้หรอก มาอยู่บ้านเราจ่ายแค่ค่าไฟ  
แต่เค้าก็ยังจ่ายค่าไฟค่าเน็ตให้พ่อแม่เค้านะ
จนเค้าตกงานไม่มีงานทำ เราก็ออกจากงาน
เรียกว่าตกงานทั้งคู่ ตังจะกินยังไม่มี เค้าจะต้องจ่ายให้พ่อแม่เค้าปกติ เหนื่อยจนท้อ
เราเปิดขายอาหารในลายแมน ขายดีนะ แต่เงินมันหมุนขายไปซื้อมาไม่เหลือเก็บ กินกัน5คนแต่รายรับมาทางเดียว ยิ่งท้อ
แฟนก็แอบเล่นบอลอีกจับได้3ครั้งละ เล่นทั้งๆที่ตังก็ไม่มี เราต้องยืมเงินแม่ลงทุน
เราย้อนกลับไปคิด ไม่มีแฟนได้ให้แม่ใช้ทุกเดือนอยู่สบายไม่ขัดสน
กลับกันตอนนี้ เหนื่อยมากกกเราควรจะพอใช่ไหม มีอีกเยอะทั้งคำพูดการกระทำความเห็นแก่ตัวที่เราเหนื่อยมากจนตอนนี้เราไม่คุยมา2วันแล้ว เราพร้อมที่จะเดินออกมาแล้ว