สวัสดีค่ะ นี้คือกระทู้แรกของเรา สมัคร pantip เพื่อสิ่งนี้เลย
เรากับแฟนคบกันมา จะ 4 ปีแล้ว ค่ะ เราอายุ 28 ปี ปัจจุบันเราทำงานในหน่วยงานราชการ แฟนอายุ 30 ปี ประกอบอาชีพอิสระ เราทั้งสองของมีธุรกิจที่ทำร่วมกันคือขายของออนไลน์ เราเป็นลูกคนโต เด็ก ตจว. เข้ามาทำงานในกทม จนสอบติดงานราชการ ส่งเงินให้พ่อแม่ใช้ ทุกเดือน พ่อแม่อยากได้อะไรเราซื้อให้หมด เรากับแฟนพักอาศัยอยู่ด้วยกัน โดยที่พ่อแม่ฝั่งเราไม่รู้ แต่พ่อแม่แฟนรับรู้ทุกอย่าง แม่เราอยากให้เราแต่งงาน เพราะพ่อแม่อายุ 60 + แล้วอยากเห็นเราเป็นฝั่งเป็นฝา แต่แฟนเราไม่เคยพูดถึงเรื่องแต่งงานเลย พอพูดเขาก็จะถามว่าแล้วจะเอาเงินจากไหนมาแต่ง แล้วทำให้เราทะเลาะกันทุกครั้ง เรารู้สึกว่าตัวเราไร้ค่ามาก ผู้ชายมาหา มาอยู่ด้วย แต่เหมือนอยู่ไปวันๆ ไม่มีการวางแผนอนาคตเลย พอเราดราม่าขึ้นเรื่อยๆ แฟนเราเริ่มไปคุยเร่องแต่งงานกับแม่เขา แม่เขาบอกว่าถ้าอยากแต่งก้ไปเก้บเงินแต่งกันเอง ไม่อยากให้แต่งหวือหวา กลัวลูกๆเป็นหนี้ อยู่มาวันนึง ธุรกิจออนไลน์เราขายดีขึ้น ต้องการหาบ้านเช่า แม่แฟนเสนอเรามาว่า แม่จะเอาเงินดาวน์บ้านให้แทนการแต่งงาน แล้วให้เรากับแฟนผ่อนเอง เพราะไม่อยากให้เช่า เสียดายเงินเช่า อยากจะซื้อเลย เราปฏิเสธ แล้วบอกว่า บ้านที่ ตจว. มีที่ดิน 20+ ไร่ เราไม่มาซื้อบ้านที่ กทม.อยู่หรอก ถ้ามีเงิน เอาเงินนั่นมาหมั่น แล้วเราจะเอาเงินหมั่นไปปลูกบ้านที่ ตจว. ไว้อยู่กับแฟนดีกว่า เพราะอนาคตเราก็อยากกลับไปอยู่บ้าน เราเป็นลูกสาวคนโต มาทำงานเพื่อเก็บเงินแล้วกลับไปอยู่กับพ่อแม่ แต่พอเราพูดแบบนั้น แม่แฟนกลับบอกว่า ไม่มีเงินหมั่น (แต่เมื่อกี้บอกจะเอาเงินก้อนนึงไปดาวน์บ้าน แต่เงินหมั่นไม่มีให้) แม่แฟนบอกไม่อยากให้แต่งงานเพราะกลัวลูกเป็นหนี้ แต่กลับจะมาดาวน์บ้านให้เราที่ กทม. (อันนี้หนี้ระยะยาวมากกว่านะ) พอเราได้บ้านแล้ว แม่แฟนก้เข้ามาจัดแจง สั่งทุกอ่าง ห้ามซื้อโซฟา ห้ามซื้อโต๊ะ เพราะไม่ใช่บ้านเรา เราแค่เช่าอยู่ ห้ามเราทำกับข้าวในบ้าน เพราะกลิ่นจะอับ ให้ทำหน้าบ้าน (แม่แฟนไม่ได้พักอยู่กับเราและแฟนนะคะ เขาพักอยู่กับลูกชายคนโตอีกที่ค่ะ) เข้ามาขัดขวางแม้แต่การใช้จ่ายซื้อของในบ้านของเรา เรากับแฟนตั้งใจจะไปซื้อทองเห็บไว้ เตรียมงานแต่ง แต่แฟนก็มาคุยกับเราว่า ห้ามบอกแม่เขา ว่าเราเอาเงินเก็บกันไปซื้อทอง เพราะกลัวแม่เขาว่า เอาเงินไปซื้อของสิ้นเปลือง เรารู้สึกสงสารตัวเองมาก ที่มีแม่แฟนเห็นแก่ตัวแบบนี้ เขาไม่อยากให้พวกเราแต่งงาน เก็บเงินแต่งงานกันก้หาว่าเอาเงินไใช้สิ้นเปลือง แต่เราเป็นลูกผู้หญิง เรามีพ่อแม่ ทุกวันนี้เราต้องโหกพ่อแม่ทุกวัน ว่าอยู่หอพักคนเดียว กินข้าวคนเดียว แฟนเก็บเงินอยู่ เราต้องโกหกแม่เราแบบนี้ตลอด เราอึดอัด ราไม่ได้อยากโกหก เราอยากทำอะไรให้มันถูกต้อง แฟนเราก็เห็นด้วยกับเรา แต่เกรงใจแม่ตัวเองและไม่กล้าบอกแม่ ว่าจะช่วยกันเก็บเงินไปแต่งเรา เราควรทำยังไงดี เราเหมือนคนมีกรรม ทำกรรมามาก ถึงเจอแม่แฟนแบบนี้ เขาอาจจะหวังดี แต่บางทีมันเหมือนการเอาปรียบครอบครัวฝั่งเราเลย
แม่แฟนทำแบบนี้ เขาคิดกับเรายังไงค่ะ
เรากับแฟนคบกันมา จะ 4 ปีแล้ว ค่ะ เราอายุ 28 ปี ปัจจุบันเราทำงานในหน่วยงานราชการ แฟนอายุ 30 ปี ประกอบอาชีพอิสระ เราทั้งสองของมีธุรกิจที่ทำร่วมกันคือขายของออนไลน์ เราเป็นลูกคนโต เด็ก ตจว. เข้ามาทำงานในกทม จนสอบติดงานราชการ ส่งเงินให้พ่อแม่ใช้ ทุกเดือน พ่อแม่อยากได้อะไรเราซื้อให้หมด เรากับแฟนพักอาศัยอยู่ด้วยกัน โดยที่พ่อแม่ฝั่งเราไม่รู้ แต่พ่อแม่แฟนรับรู้ทุกอย่าง แม่เราอยากให้เราแต่งงาน เพราะพ่อแม่อายุ 60 + แล้วอยากเห็นเราเป็นฝั่งเป็นฝา แต่แฟนเราไม่เคยพูดถึงเรื่องแต่งงานเลย พอพูดเขาก็จะถามว่าแล้วจะเอาเงินจากไหนมาแต่ง แล้วทำให้เราทะเลาะกันทุกครั้ง เรารู้สึกว่าตัวเราไร้ค่ามาก ผู้ชายมาหา มาอยู่ด้วย แต่เหมือนอยู่ไปวันๆ ไม่มีการวางแผนอนาคตเลย พอเราดราม่าขึ้นเรื่อยๆ แฟนเราเริ่มไปคุยเร่องแต่งงานกับแม่เขา แม่เขาบอกว่าถ้าอยากแต่งก้ไปเก้บเงินแต่งกันเอง ไม่อยากให้แต่งหวือหวา กลัวลูกๆเป็นหนี้ อยู่มาวันนึง ธุรกิจออนไลน์เราขายดีขึ้น ต้องการหาบ้านเช่า แม่แฟนเสนอเรามาว่า แม่จะเอาเงินดาวน์บ้านให้แทนการแต่งงาน แล้วให้เรากับแฟนผ่อนเอง เพราะไม่อยากให้เช่า เสียดายเงินเช่า อยากจะซื้อเลย เราปฏิเสธ แล้วบอกว่า บ้านที่ ตจว. มีที่ดิน 20+ ไร่ เราไม่มาซื้อบ้านที่ กทม.อยู่หรอก ถ้ามีเงิน เอาเงินนั่นมาหมั่น แล้วเราจะเอาเงินหมั่นไปปลูกบ้านที่ ตจว. ไว้อยู่กับแฟนดีกว่า เพราะอนาคตเราก็อยากกลับไปอยู่บ้าน เราเป็นลูกสาวคนโต มาทำงานเพื่อเก็บเงินแล้วกลับไปอยู่กับพ่อแม่ แต่พอเราพูดแบบนั้น แม่แฟนกลับบอกว่า ไม่มีเงินหมั่น (แต่เมื่อกี้บอกจะเอาเงินก้อนนึงไปดาวน์บ้าน แต่เงินหมั่นไม่มีให้) แม่แฟนบอกไม่อยากให้แต่งงานเพราะกลัวลูกเป็นหนี้ แต่กลับจะมาดาวน์บ้านให้เราที่ กทม. (อันนี้หนี้ระยะยาวมากกว่านะ) พอเราได้บ้านแล้ว แม่แฟนก้เข้ามาจัดแจง สั่งทุกอ่าง ห้ามซื้อโซฟา ห้ามซื้อโต๊ะ เพราะไม่ใช่บ้านเรา เราแค่เช่าอยู่ ห้ามเราทำกับข้าวในบ้าน เพราะกลิ่นจะอับ ให้ทำหน้าบ้าน (แม่แฟนไม่ได้พักอยู่กับเราและแฟนนะคะ เขาพักอยู่กับลูกชายคนโตอีกที่ค่ะ) เข้ามาขัดขวางแม้แต่การใช้จ่ายซื้อของในบ้านของเรา เรากับแฟนตั้งใจจะไปซื้อทองเห็บไว้ เตรียมงานแต่ง แต่แฟนก็มาคุยกับเราว่า ห้ามบอกแม่เขา ว่าเราเอาเงินเก็บกันไปซื้อทอง เพราะกลัวแม่เขาว่า เอาเงินไปซื้อของสิ้นเปลือง เรารู้สึกสงสารตัวเองมาก ที่มีแม่แฟนเห็นแก่ตัวแบบนี้ เขาไม่อยากให้พวกเราแต่งงาน เก็บเงินแต่งงานกันก้หาว่าเอาเงินไใช้สิ้นเปลือง แต่เราเป็นลูกผู้หญิง เรามีพ่อแม่ ทุกวันนี้เราต้องโหกพ่อแม่ทุกวัน ว่าอยู่หอพักคนเดียว กินข้าวคนเดียว แฟนเก็บเงินอยู่ เราต้องโกหกแม่เราแบบนี้ตลอด เราอึดอัด ราไม่ได้อยากโกหก เราอยากทำอะไรให้มันถูกต้อง แฟนเราก็เห็นด้วยกับเรา แต่เกรงใจแม่ตัวเองและไม่กล้าบอกแม่ ว่าจะช่วยกันเก็บเงินไปแต่งเรา เราควรทำยังไงดี เราเหมือนคนมีกรรม ทำกรรมามาก ถึงเจอแม่แฟนแบบนี้ เขาอาจจะหวังดี แต่บางทีมันเหมือนการเอาปรียบครอบครัวฝั่งเราเลย