ก่อนอื่นต้องขอพูดก่อนนะคะหนูกับแฟนเราแต่งงานกันมาได้จะ3ปีแล้วค่ะซึ่งก่อนหน้านี้เราลองใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน2ปีพอหลังแต่งานแม่แฟนสร้างบ้านอีกหลังนึ่งเพื่อนทำธุระกิจส่วนตัว โดยให้เรากับแฟนย้ายมาอยู่ที่นี้จากบ้านหลังเก่ามานี้ก็ไม่ได้ไกลกันมากเท่าไหร่ ซึ่งก่อนหน้านี้หนูมีงานประจำทำอยู่แล้วค่ะแม่กับแฟนเลยคุยกันว่าหนูต้องออกจากงานมาอยู่บ้านหลังนี้ใช้ค่ะหนูลาออกแต่แม่แฟนก็จ่ายเงินเดือนให้ทุกเดือนนะคะทรับพอตเราเรื่องเงินตลอดเวลาเราไม่มีขอยืมเค้าๆก็ให้แต่เราก็ทยอยใช้เค้าตลอดไม่ได้เอาค่ะช่วยปิดหนี้บัตรใช้ค่ะเค้าดีดีมากๆเป็นแม่ผัวที่ดีเลยแหละ   แต่ปันหามันเกิดจากตรงนี้เค้ารักลูกชายลูกสาวมากๆจนทำอะไรกันเองไม่ได้เลยจะกลายเป็นหนูที่ต้องค่อยทำทุกอย่างตั้งแต่ทำงานบ้านทำกับข้าวทำบันชี เป็นคนรับใช้ของทุกคนในบ้านจะกินอะไรโทรมาสั่งๆทำให้กินแล้วต้องไปเก็บด้วยนึกภาพเลยค่ะทำทุกอย่างเหมือนคนรับใช้ทำตั้งแต่สากกะเบือยังเรือรบ   ใส่ให้ยันกาเกงในน้องสาวผัวก็ทำค่ะเรียกได้ว่าเต็มที่มากๆที่จริง แฟนเคยมีลูกมาแล้วด้วยค่ะแล้วแม่แฟนก็ส่งเสียตามใจตลอดจนเด็กเสียคนปากไม่ดีเอาแต่ใจตัวเองจะเอาอะไรต้องได้ซึ่งใช้ค่ะหนูเคยโดนลูกของแฟนด่ามาแล้วโดนเด็กป.2ด่านี้แหละค่ะ หนูเลยไม่ค่อยได้อะไรกับลูกแฟนเท่าไหร่ แต่ย่าก็จะชอบมาเล่าว่าลูกสาวแฟนจะเอาอันนั้นแม่ก็โอาจะเอาอันนี้แม่ก้โอนค่านั้นนี้แม่จ่ายเดียวแท่จะส่งสลิปให้หนูดูจะได้ไปบอกแฟนว่าจะใช้เงินอะไรก็คิดมั้งแล้วแฟนหนูค่อข้างที่จะไม่มีความรับผิดชอบเอาแต่ใจจะเอาไรต้องได้แม่เค้าเลี้ยงมาแบบนั้นแล้วอีกอย่างเค้าไม่ได้เอาบ้านหนูค่ะเวลาไปบ้านก็มักจะหาเหตุผลมาพูดเผื่อที่จะไม่ต้องไปขนาดพ่อหนูเข้าโรงบาลอาการแย่หนูจะไปเฝ้ายังทะเลาะกันและพ่อหนูก็เสียพ่องานศพพ่อก็เหมือนจะต้องรีบจัดงานให้เสร็จๆจะได้กลับบ้านกระดูกพ่อยังไม่ทันเก็บเลยค่ะหาทางจะกลับบ้านแล้วมากทำอะไรไม่เคยเก็บไม่เคยทิ้งนิสัยชอบใช้คนอื่น ง่ายๆเลยค่ะไม่รู้จักโต หนูอดทนมากเลยค่ะตั้งแต่วันแรกจนวันนี้เฝ้าถามตัวเองตลอดว่าเค้ารักแอนดูเราแบบคนใช้หรือป่าวเพราะลูกเค้าๆไม่เคยใช้ให้ทำอะไรเลยเรียกว่าคุณหนูคุณชายได้เลย มันอึดอัดมันเหนื่อย มันเฟลใช้คำนี้เปลืองมากค่ะ แต่ก็ไม่รู้จะไปพูดกับใคร จะไปพูดให้ที่บ้านฟังก็กลัวเค้าจะคิดมากกันเลยเลือกที่จะก้มหน้าอดทนต่อไปเพราะรักคำเดียวค่ะ