เรากับแฟนย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ ในโครงการ (เป็นโครงการสร้างใหม่) แถวถนนเพชรเกษม ได้ประมาณ 3 ปี ลักษณะเป็นทาวน์โฮม 2 ชั้น ใช้รั้วร่วมกันกับบ้านข้างๆ ส่วนหน้าบ้านมีถนนคอนกรีตกั้นกลาง ซึ่งหน้าบ้านเราและหน้าบ้านเพื่อนบ้านที่อยู่ตรงข้าม ห่างกันประมาณ 10 เมตร  
(และนั่น.....ก็คือบ้านของป้าบ้านตรงข้าม) ส่วนรั้วบ้านจะเป็นแค่รั้วเหล็กต่ำๆ มองทะลุเห็นคนทุกอริยบทเลยค่ะ
》》 เราเข้ามาอยู่ในโครงการ ช่วงเวลาไล่เรี่ยกัน เพราะเราจะเข้ามาดูช่างที่ทำบ้านของเราตลอด แต่จะเห็นว่าป้ากับลูกๆทะยอยขนของเข้ามาอยู่ก่อนแล้ว แรกๆถ้าเจอกันเราก็ยิ้มให้ หลังๆป้าจะทำตัวเป็นมิตรกับทุกคน เข้าบ้านนั้นออกบ้านนี้ ไปบ้านนั้นเล่าเรื่องบ้านนี้ ป้าบอกว่าป้ารู้หมดทุกอย่างในโครงการนี้ ใคร ทำอะไร ที่ไหน ....ซึ่งเราไม่ชอบ  ไม่ชอบให้คนที่ไม่ได้สนิทมายุ่งวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัว!!

ต่อมาอีกไม่นานมาช่วยเรื่องตากเสื้อผ้า....  บ้านเราจะทำที่จอดรถแล้วเวลาตากผ้าก็ต้องตากใต้ที่จอดรถ เราจะตากไว้ที่กึ่งกลางของโรงจอดรถเสมอเผื่อวันไหนออกไปทำงาน แล้วเจอวันฝนตกจะได้ไม่สาดเข้ามาโดนเสื้อผ้าเราที่ตากไว้ (จริงๆบ้านที่อยู่ซ้ายละขวาของเราเขายังไม่ได้ทำที่จอดรถ ถ้ามีฝนตกหนักก็จะมีฝนสาดเข้ามาข้างๆกำแพงที่เราทำ เพราะเป็นแค่ไม้ระแนง) แต่เราเคยตากหลายครั้งแล้วว่าถ้าตากที่กึ่งกลางบ้านฝนจะสาดไม่ถึง 》》และแล้วป้าผู้ใจดีก็มา มาใช้วิธีใดไม่รู้ให้ราวตากผ้าเราที่ตากไว้ดันไปอยู่อีกมุงนึงของบ้าน และไม่ใช่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียว บ่อยครั้งมากๆ  ทั้งที่เราก็เคยไปถามและบอกว่า "ขอบคุณมากที่ช่วยดันราวตากผ้า แต่ต่อไปไม่ต้องแล้วนะคะ"" ***ป้า...ไม่ยอมลดละความพยายามอีก ใช้วิธีเทพอะไรไม่รู้ ดันราวตากผ้าที่เป็น เสื้อผ้าสีขาวทั้งราวของเรา ล้ม และมีรอยดันเสื้อที่ตก เหมือนเอาผ้าขาวไปปาดเช็ดอะไรที่พื้น ช็อคมาก!! กลับจากงานเหนื่อยๆต้องมาเจออะไรแบบนี้อีก .... #เราควรจัดการมนุดป้ายังไงดีคะ??