แต่พ่อก็พยายามทำดี    หมั่นมาเยี่ยมเมียหลวง และ ลูก เป็นระยะๆ
พยายามใช้การทำดีต่างๆ

โดยพยายามเลี่ยงการขอหย่า   พ่อไม่ยอมหย่า
และพยายามพาลูกไปทำความรู้จักกับเมียน้อย   พยายามทำหลักฐานให้เกิดการยอมรับ  รู้เห็น  (แบบเนียนๆ)
พยายามพาไปไหว้   พาไปเที่ยวบ้านเมียน้อย   พาไปทำความรู้จัก  (แล้วแอบเก็บหลักฐาน ถ่ายรูปไว้)

ผมก็ไม่ได้คิดอะไรจนพ่อเสียชีวิต    ผมตั้ง ผจก มรดก   เมียน้อยจึงมาแย้ง  ให้เหตุผลว่าตนเป็น  เมียนอกสมรส
โดนคัดค้านว่า ผมไม่เหมาะสม เพราะเมียน้อย อยู่กินกับสามีมา 25 ปี รู้รายละเอียดทรัพย์สมบัติ ของสามีดีที่สุด อีกทั้งฝ่ายภรรยาหลวง และ บุตร รู้เห็นและยอมรับการมีอยู่ของ ตนเองกับ สามี จึงขอคัดค้านที่ผมเป็น ผจก มรดก และตนเองเหมาะสมกว่า
พร้อมหลักฐานการอยู่กิน  รูปถ่ายต่างๆ  รูปถ่ายที่ผมนั่งร่วมโต๊ะอาหาร   ยืนหน้าบ้านเมียน้อย  ถ่ายรูปคู่กับพ่อและเมียน้อย

----------------------------------------
ผมมารู้ทีหลังว่าเป็นการวางแผนมานาน  และพ่อก็สมรู้ร่วมคิดให้ความร่วมมือกับเมียน้อยด้วย
เสียใจมากครับ   ถ้ารู้แต่แรกคงฟ้องหย่าพ่อ  และ ไม่ให้ความร่วมมือใดๆ ให้เขาเก็บหลักฐานว่าเรายอมรับเมียน้อย  เพื่อขอแบ่งมรดก

ทำเป็นมาดี     แล้วชวนไปรู้จักเมียน้อย  ชวนไปเที่ยวบ้านเมียน้อย  ชวนไปกินเหล้าร่วมกัน   บอกให้ไหว้ผู้ใหญ่
ทุกอย่างเป็นแผน

เขาก็แสดงละครทำเป็นพูดดี  แม้แต่ตอนงานศพยังยิ้มแย้มแจ่มใส   พองานศพจบ  ท่าทีเขาเปลี่ยนทุกอย่างเลย  ร้ายมากครับ

ผมที่ไม่รู้กฎหมาย   ไม่รู้เรื่องอะไร  ก็ยอมตามน้ำไป   มารู้ตัวว่าเสียท่าตอนพ่อเสียชีวิต    เสียใจมากครับ T_T
ขอความเห็นกรณีนี้หน่อยครับ