สวัสดีครับผมขอใช้นามสมมุติ เนตร ซึ่งตอนนี้ผมก้กำลังเรียนสายอาชีพช่างกลอยุ่ เเละเเล้วก้ถึงช่วงเวลาปิดเทอมผมอยุ่ปกติ ผู้ปกครองผมก้มักจะเอาเรื่องที่ลูกบ้านอื่นทำได้มาเปรียบเทียบผม อย่างลูกบ้านนี้เขาทำเเบบนุ่นเเบบนี้ได้ เเล้วมึ*ทำใด้เหมือนเขายัง (ท่านพูดมึ*จริงๆ) ผมมันก้เป็นเเค่เด็กที่ใม่ค่อยจะเเข็งเเรง   ทำงานนิดหน่อยก้เหนื่อยฮอบ  ผมก้เลยขอมาอยุ่บ้านเฉยๆ ทำอะไรได้ก้ทำ งานบ้านทั่วไป  เเต่วันหนึ่ง ผู้ปกครองผมก้ยกเรื่องการเปรียบเทียบมาอีก  ซึ่งผมก้ทนใม่ไหวก้เลย พูดใม่ทันคิดว่า  จะตายก้ตายไปอีเเก่  ซึ่งช่วงเย็นวันนั้น ผมก้โดน น้า มาตำหนิผมอีก ผมก้เล่าให้ฟังว่าเรื่องมันเป็นอย่างใร เเต่ใครเล่าจะเชื่อ ท่านก้ว่าผมมันเป็นเด็กใม่เอาไหน  ทำอะไรก้ไม่เป็น  ท่านก้ขู่ผมอีกว่าถ้าทำเเบบนี้อีก มึ*เจอกุเเน่   ผมก้ได้เเต่อดทนโดนคำเปรียบเทียบ  จะเล่าให้ใครฟังที่เป็นครอบครัว  เขาก้สวนมาตลอดว่า มึ*โตเเล้วนะ มึ*ก้ควรที่จะทำอะไรที่เป็นประโยชรบ้าง  ผมก้อยากทำนะเเต่ผมทำอะไร มันเเย่เสมอ   ผมมันก้เเค่เด็กธรรมดาคน1 ที่ร่างกายก้ใม่เเข็งเเรงสมองก้ช้า   ผมก้ใม่มีอะไรจะพิมละ เดิมทีเพื่อนก้น้อย  จะหาที่ระบายก้ใม่มี