ปกติเราอยู่หออพาร์ทเมนท์คนเดียว แต่ตอนนี้น้องได้งานทำใกล้ๆที่พักเรา พ่อแม่จึงให้น้องมาพักกับเรา เราไม่โอเคหรอก แต่ก็ให้อยู่ด้วยเพื่อให้น้องศึกษางานที่ทำก่อนว่าจะสามารถทำได้นานไหม ถ้าจะทำนานๆก็ค่อยแยกห้องกัน น้องก็ไม่คิดจะอยู่กับเรานานๆเหมือนกัน ต่างคนต่างมีโลกส่วนตัวสูง และมักจะมีเรื่องขัดแย้งกัน
ตอนนี้อยู่ด้วยกันจนจะครบ 1 สัปดาห์แล้ว เรารู้สึกอยากแยกห้องแล้ว เพราะเราเป็นคนขี้รำคาญ ส่วนน้องเรามีนิสัยรักสบายและชอบเถียงเวลาเราบอกหรือเตือนอะไร พฤติกรรมของน้องที่เจอก็เช่น
-- ชอบนอนดึก ปกติเราจะนอนเร็วกว่าน้อง ซึ่งพอน้องมาอยู่กับเรา เราก็บังคับให้น้องนอนพร้อมเรา เพราะเราต้องตื่นเช้าไปทำงาน
-- เสื้อผ้าซักแล้วก็ตากไว้ 2-3 วันโดยไม่ยอมเก็บ (เราเป็นคนตากผ้าทั้งหมด แต่เราไม่เก็บให้น้อง เก็บเฉพาะของตัวเอง)
-- เขียนหนังสือ ลบยางลบบนโต๊ะ แต่ไม่เก็บเศษยางลบไปทิ้ง เศษยางลบปลิว แถมโต๊ะอยู่ใกล้เตียงนอนด้วย
-- ไม่ช่วยกวาดห้อง เส้นผมกระจายตามพื้น เราก็เป็นคนกวาดตลอด
-- ฝาท่อระบายน้ำในห้องน้ำมีเส้นผมไปอุดตันจนน้ำขัง ก็ไม่ช่วยเก็บเส้นผมไปทิ้ง เราเป็นคนเก็บตลอด
เราว่าน้องไปหลายครั้งเรื่องพฤติกรรมเหล่านี้ เราคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันก็ควรช่วยกันทำความสะอาด แต่น้องเรารักสบายและเพิกเฉยเกินไป เราบอกให้ทำอะไร กว่าน้องจะทำก็ช้ามาก จนเราตัดสินใจทำเองแล้ว และเวลาเราเตือนอะไร น้องก็จะเถียงตลอด เอาตัวเองเป็นหลัก ล่าสุดเราก็พูดว่าถ้าจะเป็นแบบนี้ก็แยกห้องกันเถอะ
เราไม่ได้อยากไล่น้อง จริงๆเราคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันได้มันก็จะประหยัดเงินไปเยอะ แถมห้องเรามีสิ่งอำนวยความสะดวกครบ ทั้งโทรทัศน์ ตู้เย็น ไมโครเวฟ เครื่องทำน้ำอุ่น ลูกกรงที่ระเบียงป้องกันนกบินเข้ามาถ่ายเรี่ยราด ฯลฯ ซึ่งของพวกนี้ทางเราหามาเอง ถ้าน้องย้ายไปอยู่ห้องอื่น ก็จะไม่สะดวกเหมือนอยู่ห้องเรา แต่ถ้าน้องดื้อแบบนี้ แล้วยังทนอยู่ด้วยกัน เราคิดว่าคงได้ทะเลาะกันจนบาดหมางกันแน่ๆ อีกอย่างเรากับน้องเป็นพวกไม่ชอบออกไปไหนในวันหยุด อยู่ในห้องก็เห็นหน้ากันทั้งวัน ไม่มีความเป็นส่วนตัว ไม่รู้ว่าเราใจร้ายเกินไปหรือเปล่า
น้องมาอยู่หอด้วย แต่เรารู้สึกรำคาญกับนิสัยน้อง
ตอนนี้อยู่ด้วยกันจนจะครบ 1 สัปดาห์แล้ว เรารู้สึกอยากแยกห้องแล้ว เพราะเราเป็นคนขี้รำคาญ ส่วนน้องเรามีนิสัยรักสบายและชอบเถียงเวลาเราบอกหรือเตือนอะไร พฤติกรรมของน้องที่เจอก็เช่น
-- ชอบนอนดึก ปกติเราจะนอนเร็วกว่าน้อง ซึ่งพอน้องมาอยู่กับเรา เราก็บังคับให้น้องนอนพร้อมเรา เพราะเราต้องตื่นเช้าไปทำงาน
-- เสื้อผ้าซักแล้วก็ตากไว้ 2-3 วันโดยไม่ยอมเก็บ (เราเป็นคนตากผ้าทั้งหมด แต่เราไม่เก็บให้น้อง เก็บเฉพาะของตัวเอง)
-- เขียนหนังสือ ลบยางลบบนโต๊ะ แต่ไม่เก็บเศษยางลบไปทิ้ง เศษยางลบปลิว แถมโต๊ะอยู่ใกล้เตียงนอนด้วย
-- ไม่ช่วยกวาดห้อง เส้นผมกระจายตามพื้น เราก็เป็นคนกวาดตลอด
-- ฝาท่อระบายน้ำในห้องน้ำมีเส้นผมไปอุดตันจนน้ำขัง ก็ไม่ช่วยเก็บเส้นผมไปทิ้ง เราเป็นคนเก็บตลอด
เราว่าน้องไปหลายครั้งเรื่องพฤติกรรมเหล่านี้ เราคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันก็ควรช่วยกันทำความสะอาด แต่น้องเรารักสบายและเพิกเฉยเกินไป เราบอกให้ทำอะไร กว่าน้องจะทำก็ช้ามาก จนเราตัดสินใจทำเองแล้ว และเวลาเราเตือนอะไร น้องก็จะเถียงตลอด เอาตัวเองเป็นหลัก ล่าสุดเราก็พูดว่าถ้าจะเป็นแบบนี้ก็แยกห้องกันเถอะ
เราไม่ได้อยากไล่น้อง จริงๆเราคิดว่าถ้าอยู่ด้วยกันได้มันก็จะประหยัดเงินไปเยอะ แถมห้องเรามีสิ่งอำนวยความสะดวกครบ ทั้งโทรทัศน์ ตู้เย็น ไมโครเวฟ เครื่องทำน้ำอุ่น ลูกกรงที่ระเบียงป้องกันนกบินเข้ามาถ่ายเรี่ยราด ฯลฯ ซึ่งของพวกนี้ทางเราหามาเอง ถ้าน้องย้ายไปอยู่ห้องอื่น ก็จะไม่สะดวกเหมือนอยู่ห้องเรา แต่ถ้าน้องดื้อแบบนี้ แล้วยังทนอยู่ด้วยกัน เราคิดว่าคงได้ทะเลาะกันจนบาดหมางกันแน่ๆ อีกอย่างเรากับน้องเป็นพวกไม่ชอบออกไปไหนในวันหยุด อยู่ในห้องก็เห็นหน้ากันทั้งวัน ไม่มีความเป็นส่วนตัว ไม่รู้ว่าเราใจร้ายเกินไปหรือเปล่า