สวัสดีค่ะ วันนี้จะมาปรึกษาถึงเรื่องปัญหาของครอบครัวมอาจจะไม่ได้ใหญ่โตมากมายแต่เป็นความรู้สึกข้างในค่ะ คือเราเป็นลูกคนเล็กมีพี่ชาย2คนโตหมดแล้ว และออกไปอยู่กับแฟนไปทำงานบ้าง เราก็อยู่กับพ่อแม่สองคนค่ะ พ่อเป็นคนที่ใจเย็นกับเรามากและเป็นคนใช้เหตุผลสุดๆ
ส่วนแม่เป็นคนที่อารมณ์ร้อน ชอบด่าเรา ชอบบ่นชอบแซะเราตลอด แต่บางครั้งแม่ก็ดีค่ะ เราเลยคิดว่าครอบครัวเราไม่มีอะไรไม่ดี เรารักพ่อกับแม่เรามาก แต่พอเราโตขึ้นหน่อยนึง พ่อต้องไปทำงานต่างจังหวัดซึ่งกลับมาแค่เสาร์อาทิตย์ ซึ่งพอเสาร์อาทิตย์พ่อกลับบ้าน พ่อกับแม่ชอบขึ้นเสียงใส่กันชอบทะเลาะกันดังๆทั่วบ้าน พ่อเป็นคนไม่พูดคำหยาบแต่เวลาทะเลากับแม่ดันพูดคำหยาบ เราแอบไปได้ยินครั้งนึงคือ อย่ามา
ถ้าเป็นอะไรกูจะไม่ให้อภัยแน่ มันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ แต่เราก็พยายามคิดว่าคงเป็นเรื่องปกติ
แต่เอาเข้าจริงๆความรู้สึกเรากับแย่กับพ่อกับแม่แล้วค่ะ เราไปเที่ยวกับพ่อแม่เถียงกันไม่หยุด คุยดีกันแค่ไม่กี่นาทีก็ตะโกนด่ากัน เดี๋ยวแม่ก็พาลมาถึงหนู หนูเลยรู้สึกแย่มากขึ้นไปอีก พ่อกับแม่เป็นคนที่ความคิดไม่เคยตรงกันสักเรื่อง จะเถียงกันตลอด จนหนูรู้สึกเอือมและไม่อยากอยู่กับพ่อแม่แล้วค่ะ เมื่อก่อนการอยู่กับพ่อแม่คือเซฟโซนอย่างนึงให้สบายใจ ทุกวันนี้ไม่ใช่เลยคะอยู่ด้วยแล้วอึดอัด อยู่ด้วยแล้วรู้สึกอยากออกไปไกลๆ😭