เขาเป็นคนขอเลิกกับผมครับ นี่ก็ตามง้อตามตื้อ ถึงไม่ได้กลับมาเป็นแฟนแล้วแต่ขอเป็นเพื่อนก็ดี เขาตอบ"เลิกยุ่งกับชีวิตเราสักทีไปไกลๆดิ๊เราไม่อยากยุ่งกับแกแล้วว่ะเรารำคาญพอใจมั้ย" แล้วเขาก็บล็อกทุกช่องทางเลยครับ ซึ่งสาเหตุการเลิกเป็นการที่ผมได้พิมพ์หาเขาว่า"แกเลิกจองหองกับเราสักที"ซึ่งผมไม่รู้ความหมายของคำๆนั้นจริงๆครับ ผมคิดว่ามันหมายถึงการจับผิด การใส่ร้าย 
เขาก็โกรธผมครับผมก็เข้าใจแหละครับ พยายามอธิบายให้เขาว่าที่พิมพ์ไปนี่เราเข้าใจผิดจริงๆนะและกล้าสาบานได้เลยว่าไม่รู้คำนั้นๆจริงๆ ผมก็ผิดแหละครับที่พิมพ์อย่างนั้นไป แต่เขาก็ไม่ฟังผมอธิบายเลยครับเขาหาว่าผมอ้างด้วยครับ ซึ่งมันยากนะครับเวลาที่จะให้คนอื่นเข้าใจความรู้สึกเรา เราพยายามจะอธิบายความจริงให้รู้แต่กลับไม่เชื่อนี่มันเป็นอะไรที่ยากมากๆเลยครับ นั่นแหละครับ เขาเลยขอลดสถานะกับผมไป ผมก็ตามตื้อครับตามง้อตามอธิบาย จากที่เป็นเพื่อนตอนนี้ก็โดนบล็อคครับ เขาได้ทิ้งประโยคไว้ว่า "เลิกยุ่งกับชีวิตเราสักทีไปไกลๆดิ๊รำคาญ" ผมได้อ่านแล้วก็แบบ เห้อ ถ้าวันนึงผ่านไปหลายๆปีเราได้วนมาเจอกันถ้าเขายังจำเราได้เขาจะยังเกลียดผมอยู่รึป่าวครับ