เริ่มเขียนกระทู้ตอนตี 3 กว่าๆ

วันนี้ผมขอลองตั้งเป็นแบบกระทู้สนทนานะครับ อยากรู้ว่าพวกคุณจะคอมเมนท์ได้เหมือนเดิมหรือเปล่า ถ้าไม่ได้ให้หลังไมค์มาหน่อย (หมายถึงขาประจำที่ติดตามกระทู้ผมน่ะ เพราะมีอยู่ไม่กี่คน) จะได้เปลี่ยนเป็นกระทู้คำถามเหมือนเดิม(ซึ่งก็ผิด concept หลายกระทู้ละผมเนี่ย หะๆๆ)

สาธยาย 1
ล่าสุดเมื่อ 5 ทุ่ม - เที่ยงคืน ที่ผ่านมานี้ ผมสามารถร้องเพลงแตะ octave 1 ได้อีกแล้ว แม้จะเป็น B ก็เถอะนะ (โน้ตสุดท้ายของ octave ก็ภูมิใจแหละน่า) ขออนุญาตอวดหน่อยครับ หุๆๆ
https://youtu.be/JKCHyH4ad1s
แน่นอนว่านับเป็น range ได้ เพราะผมร้องเป็นเมโลดี้ ไม่เพี้ยน (แต่ถ้าเสียงน่าเบื่อก็ต้องขออภัยจริงๆครับ หะๆๆ) และร้องด้วย register M1

สาธยาย 2
ผมรู้สึกว่าเสียงพูดปกติของผมมันยังไม่ dark พอ และมันก็แอบๆ light เป็นบางระยะ เมื่อวันก่อนผมไปเติมน้ำมันรถคุยกับคนเติมน้ำมัน ผมรู้สึกประหลาดใจและก็แอบผิดหวังกับตัวเองด้วย เพราะเสียงที่ผมพูดออกไปมันช่างมีความเป็น tenor สูงซะจริงๆ แต่ก็แค่บางระยะแหละนะ ปกติก็ไม่ light ขนาดนั้นตลอดหรอก
ผมอยากมีเสียงที่ฉกาจฉกรรจ์ darkๆ ยิ่งมากยิ่งน่าขอบคุณ ก็อยากจะทำให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะสามารถแหละนะ

สาธยาย 3
ถ้าผมเป็น bass ได้ ผมจะเปิดชมรม “วิธีเป็นคนเสียง bass” ใน Facebook ซึ่งผมจะสมัครเฟสใหม่ เพราะเฟสปัจจุบันผมเอาไว้ใช้จุดประสงค์อื่น (เดิมเป็นเฟสสำรอง เฟสหลักจริงๆลบทิ้งไปหมดละ)
แต่ต้องขอเวลาอีกนานมากๆ จะเป็นได้จริงๆหรือเปล่าก็ยังไม่รู้เลย อาจจะนานเป็นทศวรรษเลยก็ได้ ถ้าถึงตอนนั้นเฟสถูกยุบ ค่อยว่ากันอีกที (ผมจะเบื่อเรื่องร้องเพลงไปก่อนหรือเปล่าน้า หะๆๆ)
การที่ผมจะเปิดชมรม “วิธีเป็นคนเสียง bass” แน่นอนว่าผมต้องเป็น bass จริงๆให้ได้ซะก่อน นี่เป็นการสร้างเครดิตในขั้นพื้นฐาน เพราะถ้าผมเป็น baritone หรืออื่นๆที่ไม่ใช่ bass แล้วมาเป็นแอดมินอะไรแบบนี้ มันก็คือ clickbait ดีๆครับผม
ที่ผมพูดเรื่องนี้เพราะผมอยากจะนำเสนอความเป็น bass ฉบับยาวเหยียด และอยากจะถ่ายทอดจากประสบการณ์ของผม แต่ติดที่ว่าตอนนี้ประสบการณ์มันยังมาไม่ถึง หะๆๆ

สาธยาย 4
การร้องเพลงคือศิลปะ และก็เกี่ยวข้องกับระบบฝ่ายซ้ายฝ่ายขวา ทำไมถึงเป็นเช่นนั้น ผมจะอธิบาย ซึ่งผมจะแบ่งเป็น 7 ระบบ
1} ซ้ายจัด = การร้องเพลงคือศิลปะเพียวๆ ไม่มีกฎเกณฑ์ ไม่มีถูกผิด ไม่มีข้อเท็จจริงในความเป็นศิลปะ สามารถเข้าใจที่ศิลปินจะสื่อได้อย่างถ่องแท้ ไม่ว่าผลลัพธ์จะออกมาเป็นแบบใด
2} ซ้าย = การร้องเพลงคือศิลปะที่มีความหลากหลาย เปิดกว้างเปิดใจในการร้องเพลงแบบใหม่ที่คนส่วนใหญ่ยังเข้าไม่ถึง สนใจด้านอารมณ์มากกว่าเทคนิค แต่ก็ยังยึดถือในโน้ตที่ยังอยู่ในขอบเขตของคีย์ (แต่ก็ยังมีนอกขอบเขตบ้างเป็นบางกรณีที่จำกัดมากอยู่) ซึ่งระบบนี้จะเริ่มตีกรอบเล็กๆ
3} กลางค่อนไปทางซ้าย = เท่าที่ดูๆ ผมรู้สึกว่าผู้คนในระบบนี้น่าจะมีเยอะที่สุดในวงการศิลปะ ยังคงสนใจด้านอารมณ์มากกว่าเทคนิค ค่อนข้างตามกระแส และอาจจะคิดว่าเป็นเพราะกระแส ก็เลยทำให้ศิลปะมันน่าเสพยิ่งขึ้น แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีความนึกคิดเรื่องชื่นชมเรื่องตำหนิ ไม่ใช่เอะอะๆก็ว่าดีไปหมด หรือแย่ไปหมด ระบบนี้มักจะชอบอะไรที่ไม่ยากหรือใหม่เกินไป เพราะไม่อย่างงั้นมันจะเข้าไม่ถึง และไม่อยากจะเปิดใจสักเท่าไร
4} กลาง = การร้องเพลงคือศิลปะที่แฝงไปด้วยหลักทฤษฎีต่างๆ เหมาะแก่การทำ vocal analysis ที่ใช้ fact ผสมopinion เช่น คนนี้เสียงสูงเต็มดี แม้ว่าจะใช้เสียงหลบก็ตาม แต่ฟังแล้วรู้สึกว่าเต็มอิ่มดี ก็เลยตามนั้น
5} กลางค่อนไปทางขวา = การร้องเพลงคือศิลปะ ศิลปะคือความสมบูรณ์แบบ Rank S คือสุดยอดอภิมหาปรมาจารย์Rank F คือไม่มีคุณสมบัติในความเป็นศิลปิน
6} ขวา = รังเกียจในบางอย่างของศาสตร์ศิลปะ สมมติว่าการที่คุณรังเกียจเนื้อเพลงที่เต็มไปด้วยการถากถาง อะไรแบบนี้ คุณถือว่าอยู่ในระบบฝ่ายขวาครับ (ผมเองก็เป็นฝ่ายขวาในบางกรณี ไม่ได้มองว่ามันเป็นเรื่องเลวร้าย)
7} ขวาจัด = ตีกรอบจัดๆ เช่น old school opera ผมจะไม่พูดถึงการเหยียดการบูลลี่หรือใดๆจากวงการนี้ เพราะผมถือว่าไม่เกี่ยวกับระบบฝ่ายใดๆ (ผมก็เห็นบูลลี่กันทุกฝ่ายอะ พูดตามตรง)
แถมอีกอัน 8} ขวาจัด (ฉบับ 4 มิติ) = ใครทำนอกเหนือจากคำสั่ง จะถูกส่งตัวเข้าเรือนจำ (แค่เรื่องร้องเพลงเนี่ยนะ?)