สวัสดีครับ ผมอยากสอบถามเรื่องเกี่ยวกับการนึกภาพของคนแต่ละคนครับว่านึกภาพได้ใหญ่และเป็นภาพของสิ่งที่มีความแตกต่างกันขนาดไหน? จริงๆมันเป็นสิ่งที่วัดได้ยากครับ

คือตัวผมสามารถที่จะนึกภาพแผ่นกระดาษจำนวนหลักพันแผ่นที่มีลายเขียนที่เขียนวาดอย่างสุ่มบนกระดาษที่ต่างกันได้ ภายในช่วงเวลา 1 วินาที พอลองทำการนึกภพต่างๆมันเหมือนกับเราสามารถนึกให้ภาพมันอยู่รอบๆตัวได้โดยมันจะขยายพื้นที่ภาพต่างๆที่จะเห็น หรือ แบบเวลามองอะไรต่างๆก็แบบเราเอาภาพที่เห็นในหัวไปฝังอยู่แต่ละจุดของส่วนเล็กๆคล้ายจุดของพื้นที่นั้นๆแล้วแผ่ไปทั้งเนื้อที่ที่เห็นได้แต่พยายามฝึกให้ภาพมันมีความต่างกันมากขึ้นครับ เวลาที่ทำอะไรอย่างที่กล่าวมาทั้งหมดได้ แต่เสียอย่างคือ สมองผมมันผันผวนมากๆแบบถ้ามันล้าอะไรง่ายๆก็คิดช้า ไม่อยากนึกภาพอะไร แต่ถ้าไอเดียมันไหลทุกอย่างมันจะดีมาก ผมเองตอนนี้เรียนในสาขาวิทยาศาสตร์ระดับมหาวิทยาลัยในไทยนี่แหละครับ ผมชอบเวลาที่คิดภาพจำลองอะไรที่มันใหญ่ๆ เพราะบางทีในการนึกภาพมันสามารถที่จะหาตัวแทนภาพแพทเทิลบางอย่างที่จะแทนความซับซ้อนอะไรอย่างนึงให้ง่ายลงเพื่อนึกสิ่งอื่นๆอีกได้  ผมเลยเป็นคนที่สนใจสาขาระบบซับซ้อน(Complexity System) ซึ่งเป็นศาสตร์นึงทางวิทยาศาสตร์ที่ศึกษาระบบที่มีปฏิสัมพันธ์ที่ซับซ้อนมากๆ

จริงๆแล้วผมมีอีกอาการนึง คือ มันนึกเสียงคนที่คนคนนึงพูดแต่เขาไม่เคยพูดประโยคนั้นๆออกได้เป็นประโยคยาวๆ ไม่ใช่หูแว่วนะครับ คือหมายถึงตอนเจตนาที่จะนึก

แต่ว่าผมก็มีอาการที่แบบคิดเลขแย่ แยกซ้ายขวาได้ช้า ซึ่งการคิดเลขมันก็ไม่ได้มีผลต่อชีวิตผม แต่ส่วนของแยกซ้ายขวาแอบห่วงเพราะถ้ามันมีสถานการณ์ฉุกเฉินต้องชะงักคิดอีก555

ผมจึงอยากสอบถามทุกท่านว่า ในการที่ผมนึกอะไรแบบนี้ได้มันเป็นภาวะปกติหรือไม่ แบบคนทั่วไปก็สามารถทำได้แต่แค่เราต่างไม่รู้กันหรืออย่างไรครับ

ขอบคุณครับ