คือผมสับสน ผมได้คุยกับน้องผู้หญิงคนนึง โดนที่ทั้งเขาเเละผมไม่ได้เปิดเผยหย้าตาหรือเพศนะครับ คุยกันมานานมากครับ ผมมีหลายครั้งที่ผมหวั่นไหวเพราะน้องเขาคุยน่ารักมากจริง ผมยิ้มทุกครั้ง ผมสับสนครับ เพราะผมก็เป็นกระเทยเเต่ไม่ได้อยากเป็นผู้หญิง ไม่คิดที่จะเป็นเเปลงเพศ พอออกไปไหนคนเดียวผมจะนิ่งครับ จะไม่เเสดงออกว่าเป็นกระเทยเเบบเปิดเผยต่อหน้าสาธารณชน เเต่ถ้าอยู่กับเพื่อนที่เป็นผู้หญิง ผมจะออกสาวครับ พูดค่ะ มีเพื่อนผู้ชายบ้างมี่ชอบสกินชิพ เเต่ผมไม่ชอบจะวีนกลับเลย
จนคุยกับน้องเขามาสักพัก เหมือนผมรู้ตัวครับว่าน้องเขาเริ่มชอบผม เพราะการคุยกันในเเต่ละครั้งมันไม่เหมือนเดิมจริงๆ ผมเลยตีตัวออกห่าง เลยหายเงียบไป น้องเขาทักมาตลอดครับ ประมาณว่า หนูปิดเทอมเเล้วนะคะ พี่เป็นไงบ้าง จะปีใหม่เเล้วนะคะ ผมใจเเข็งหลายครั้ง เเต่ใจนึงผมก็เเอบดีใจ ผมเลยไปตอบกลับน้อง เเล้วเราก็วนลูป น้องเขาเปิดเผยความใจหลายครั้งว่าชอบผม ให้เเอคเค้าหลักกับผม อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ครั้งนี้ให้มากกว่าพี่น้อง เเต่ผมลังเลครับ ผมเลยหายไปอีก น้องเขาก็เหมือนเดิมทักข้อความตลอด พอผมกลับมาตอบผมก็มีความสุขเวลาคุยกับน้องเขา ตลอดเเชทที่คุยกับน้องเขาผมเเมนตลอดครับ ไม่หลุดเลยสักครั้ง พอน้องเขาสารภาพรักอีก ผมก็หายไปอีกบอกว่าพี่ยังไม่พร้อม จนตอนนี้....ผ่านไปสามปีเเล้วครับที่คุยกับน้อง มีบางครั้งที่ผมอยู่ๆ ก็คิดถึงน้องเขา จินตนาการว่าเราไปนั่งริมทะเล ทำอะไรๆด้วยกัน เหมือนคนบ้าเลยว่ะ เเต่เพราะในชีวิตประจำวันของผม มันเป็นกระเทย ผมกลัว ผมสับสน กลัวว่าน้องจะเสียใจ น้องเขาจะว่าอะไรใหม เขาจะโกรธผมรึเปล่า ผมหลอกน้องเขา...
จนตอนนี้จะสี่ปี่เเล่วที่ผมได้คุยกับน้องเขา ผมสับสนผมจะบอกความจริงน้อง ในสงกรานต์วันเกิดของผมครับ ผมไม่ควรหลอกน้องเขาอีก อย่างน้อยความรู้สึกของผม ผมก็อยากให้มันส่งถึงน้องเขาบ้าง ผมทำถูกเเล้วใช่มั้ยครับ... ถึงจะไม่รู้คำตอบเเต่ผมไม่อยากเป็นคนเห็นเเก่ตัว น้องเขาน่ารักจริง อยากมีน้องเขาในฐานะเเฟนคนเเรกเเละคนสุดท้าย เขาจะรับได้มั้ย.....ขอโทษนะครับน้อง พี่มันเเย่มารักทำไม เห้อ... อยากพัฒนาความสัมพันธ์จะเเย่ เเต่เพราะออกสาว
งเอ้ย...กลัว ผมมองน้องเป็นคนรักจริงๆ ผู้หญิงึนอื่นไม่สนเลย ไม่กล้าบอกด้วยซ้ำว่า ผมเป็นกระเทย
เเต่สงกรานต์นี้จะบอกให้หมดเลยครับ ผมเตรียมร้องให้ละ ขอโทษคนที่อ่านนะครับ ผมอยากระบาย บอกใครไม่ได้จริงๆ
เป็นกระเทยชอบผู้หญิงได้ใหม...
จนคุยกับน้องเขามาสักพัก เหมือนผมรู้ตัวครับว่าน้องเขาเริ่มชอบผม เพราะการคุยกันในเเต่ละครั้งมันไม่เหมือนเดิมจริงๆ ผมเลยตีตัวออกห่าง เลยหายเงียบไป น้องเขาทักมาตลอดครับ ประมาณว่า หนูปิดเทอมเเล้วนะคะ พี่เป็นไงบ้าง จะปีใหม่เเล้วนะคะ ผมใจเเข็งหลายครั้ง เเต่ใจนึงผมก็เเอบดีใจ ผมเลยไปตอบกลับน้อง เเล้วเราก็วนลูป น้องเขาเปิดเผยความใจหลายครั้งว่าชอบผม ให้เเอคเค้าหลักกับผม อยากจะพัฒนาความสัมพันธ์ครั้งนี้ให้มากกว่าพี่น้อง เเต่ผมลังเลครับ ผมเลยหายไปอีก น้องเขาก็เหมือนเดิมทักข้อความตลอด พอผมกลับมาตอบผมก็มีความสุขเวลาคุยกับน้องเขา ตลอดเเชทที่คุยกับน้องเขาผมเเมนตลอดครับ ไม่หลุดเลยสักครั้ง พอน้องเขาสารภาพรักอีก ผมก็หายไปอีกบอกว่าพี่ยังไม่พร้อม จนตอนนี้....ผ่านไปสามปีเเล้วครับที่คุยกับน้อง มีบางครั้งที่ผมอยู่ๆ ก็คิดถึงน้องเขา จินตนาการว่าเราไปนั่งริมทะเล ทำอะไรๆด้วยกัน เหมือนคนบ้าเลยว่ะ เเต่เพราะในชีวิตประจำวันของผม มันเป็นกระเทย ผมกลัว ผมสับสน กลัวว่าน้องจะเสียใจ น้องเขาจะว่าอะไรใหม เขาจะโกรธผมรึเปล่า ผมหลอกน้องเขา...
จนตอนนี้จะสี่ปี่เเล่วที่ผมได้คุยกับน้องเขา ผมสับสนผมจะบอกความจริงน้อง ในสงกรานต์วันเกิดของผมครับ ผมไม่ควรหลอกน้องเขาอีก อย่างน้อยความรู้สึกของผม ผมก็อยากให้มันส่งถึงน้องเขาบ้าง ผมทำถูกเเล้วใช่มั้ยครับ... ถึงจะไม่รู้คำตอบเเต่ผมไม่อยากเป็นคนเห็นเเก่ตัว น้องเขาน่ารักจริง อยากมีน้องเขาในฐานะเเฟนคนเเรกเเละคนสุดท้าย เขาจะรับได้มั้ย.....ขอโทษนะครับน้อง พี่มันเเย่มารักทำไม เห้อ... อยากพัฒนาความสัมพันธ์จะเเย่ เเต่เพราะออกสาวงเอ้ย...กลัว ผมมองน้องเป็นคนรักจริงๆ ผู้หญิงึนอื่นไม่สนเลย ไม่กล้าบอกด้วยซ้ำว่า ผมเป็นกระเทย
เเต่สงกรานต์นี้จะบอกให้หมดเลยครับ ผมเตรียมร้องให้ละ ขอโทษคนที่อ่านนะครับ ผมอยากระบาย บอกใครไม่ได้จริงๆ