เราอายุ 30 ปี คบกับแฟนมาได้ประมาณ 2 ปีค่ะ ตอนคบกัน 1-2 เดือนแรก แฟนยังไม่พาเราไม่เจอพ่อแม่เค้า เพราะเค้าเพิ่งเลิกกับแฟนเก่าได้ไม่นาน เค้าบอกว่ากลัวพ่อแม่เค้ามองไม่ดีว่าทำไมพาคนใหม่มาไวจัง เรารู้สึกไม่ชอบมากๆ เพราะเราดีกว่าแฟนเก่าเค้าทุกอย่าง ทำงานเป็นแอร์สายการบินหนึ่ง ในขณะที่แฟนเก่าเค้าเป็นแค่พนักงานเงินเดือนไม่ถึงสองหมื่น ภูมิลำเนาต่างจังหวัด ไม่มีอะไรที่พ่อแม่เค้าต้องมองเราไม่ดีได้เลย แต่เราก็ปล่อยไปก่อน ทีนี้พอผ่านไป 1 เดือน เค้าก็บอกว่า ไปเจอได้แล้ว ถ้าเจอพ่อเค้าก็สวัสดีไปตามปกตินะ คงไม่เป็นอะไรหรอก เราก็ไป และหลังจากนั้น เราก็ไปมาหาสู่กันตลอดไม่มีประเด็นนี่เข้ามาเกี่ยวข้องอีก แต่ทีนี้ เรารู้สึกยังติดค้างใจว่า ทำไมพ่อเค้าชอบทำเมินเฉยใส่เรา ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับเรา เราก็เลยเริ่มรู้สึกไม่ชอบพ่อเค้า และก็ไม่ชอบแม่เค้าด้วย เพราะตอนเคยไปเจอแม่เค้า แม่เค้าเคยเรียกชื่อเราผิดเป็นชื่อแฟนเก่าเค้า ตอนนั้นเราโกรธมาก นั่งกินข้าวอยู่ เราหยุดกินเลย จนแม่เค้าขอโทษบอกว่าไม่ได้ตั้งใจ แต่เราก็ยังไม่รู้สึกดี เค้าเลยบอกแม่เค้าว่าเดี๋ยวจะกลับกันเลย  ละเราก็ไม่ไปเจอแม่เค้าอีกเลยสักพักนึง พอเราไม่ไป เค้าก็ไม่ไป เพราะเค้าไม่กล้าไปไหนโดยไม่พาเราไปด้วย เค้ากลัวเราจะออกไปหาคนอื่น จนสุดท้ายเราใจอ่อน แอบสงสารแม่เค้าที่ไม่ได้เจอลูกนานหลายเดือนแล้ว และเราเองคิดว่าแม่เค้าคงจะความจำดีขึ้นบ้างหลังเหตุการณ์ครั้งนั้น ก็เลยยอมไปเจอ แม่เค้าก็ดูเกร็งๆ และไม่ค่อยกล้าคุย สงสัยจะกลัวพูดอะไรผิดอีก เรารู้สึกดีที่แม่เค้ารู้จักนะวังคำพูดขึ้นมาบ้าง แต่ในใจเรามัน็ไม่ชอบไปแล้วอะค่ะ คิดว่าทำไมเค้าต้องพูดผิด พยายามหาคำตอบ แต่ก็ได้แค่คำตอบโง่ๆ ว่า แม่เค้าก็ไม่ได้รู้เรื่องอะไรมาก อายุมากขึ้นแล้วด้วย มันไม่ใช่เลย แม่เรายังไม่เห็นเคยความจำเสื่อมแบบนี้ เราก็เลยคุยกับแฟนเราว่า เราอยากเลิก เพราะเราไม่ชอบพ่อแม่เค้า เค้าโกรธมาก หาว่าเราไม่ให้เกียรติพ่อแม่เค้าเลย ทั้งที่พ่อแม่เค้าไม่เคยคิดร้ายกับเรา แต่เราไม่ชอบไปแล้ว เราต้องการให้เค้าทำให้พ่อแม่เค้ารู้ว่า พวกเค้าต้องให้ความสำคัญกับเรา และไม่ควรทำอะไรให้เราไม่พอใจ เราต้องการแบบนี้เราถึงจะสบายใจ แต่แฟนเราดูไม่พอใจมากๆ แต่ถึงแบบนั้นเค้าก็ไม่ยอมเลิกกับเราค่ะ เค้าบอกว่าให้เราแก้ไขนิสัยนี้ ทำไมเราต้องเป็นคนแก้ ทำไมไม่ให้พ่อแม่เค้าแก้ คือจริงๆเราก็ไม่ได้อยากเลิกนะคะ เพราะทุกอย่างเค้าดีหมด ตามใจทุกอย่าง เป็นจิตใจดีกับทุกคน ติดแค่ครอบครัวเค้าที่เป็นปัญหาเราควรทำไงดีคะ?? เราไม่เข้าใจว่าเราผิดอะไรในเมื่อเราเรียกร้องความยุติธรรมและศักดิ์ศรีให้ตัวเอง

ปล. กระทู้นี้ไม่ต้องการดราม่านะคะ และอย่าเอาตัวเองเป็นบรรทัดฐานค่ะ ถ้าจะตอบแบบไม่ใช้สมอง ไม่ต้องเม้นค่ะ ขอบคุณค่ะ