เรากับแฟนคบกันมาตั้งแต่ม.4 ค่อยๆปรับตัวกันมาเรื่อยๆ จนลงตัว เราเข้าใจกัน คุยกันได้ทุกเรื่อง เราไม่ค่อยทะเลาะกันเท่าไหร่ ก็ดูจะเป็นความสัมพันธ์ที่ดี แต่มีปัญหาอยู่อย่างหนึ่งค่ะ

เราเป็นแฟนคนแรกของเค้า ละเค้าเหมือนไม่ได้คิดมาก่อนว่าจะคบกับเราได้นานขนาดนี้ เหมือนภาพในหัวเค้าคือ เค้าจะได้ใช้ชีวิตวัยหนุ่มของเค้าเต็มที่ ได้ลองคุย ลองเจอกับผู้หญิงหลายๆคน จนเจอคนที่ใช่ แล้วค่อยแต่งงาน แต่ก็ดันมาเจอเรา แล้วความสัมพันธ์มันดันดีมาก จนไม่รู้จะเลิกกันเพราะอะไร เลยทำให้เค้าไม่เคยได้คุยกับใครอีกเลย ละเค้ารู้สึกติดใจที่เค้ายังไม่ได้ทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ ไม่เคยได้รู้ว่าผู้หญิงคนอื่นเป็นยังไง

พอคบกันได้สัก 6-7 ปี เค้าก็เริ่มมาบอกเราว่า เค้ามีความคิดแบบนี้มากขึ้นนะ แล้วเค้าก็เริ่มไม่แน่ใจว่ารักเราแบบแฟนหรือเพื่อนกันแน่ ไม่แน่ใจว่าคนเป็นแฟนกันควรรู้สึกแบบนี้หรือเปล่า (หมายถึงรู้สึกอยากคุยกับคนอื่น) เค้าสับสนว่าเป็นความคิดปกติของผู้ชายบางคน หรือว่าเป็นเพราะจริงๆเค้าไม่ได้รักเราเหมือนเดิม เพราะเรายังไม่ใช่สำหรับเค้า เค้าเริ่มถามตัวเองว่ามันอาจจะมีผู้หญิงคนอื่น ที่ทำให้เค้าไม่มีความรู้สึกนี้หรือเปล่า หรือต่อให้เค้าไปคบคนอื่น เค้าก็จะยังรู้สึกแบบนี้อยู่ดี

ช่วงนั้นเป็นช่วงที่เค้าไปเจอผู้หญิงอีกคน ที่เค้ารู้สึกดีด้วย เค้าเลยมาขอเลิกกับเรา เพราะอยากไปคุยกับผู้หญิงคนนั้นมากขึ้น และคิดว่าเค้าไม่ควรรู้สึกแบบนี้ตอนคบกับเรา แต่เหมือนตอนนั้นเรายังค่อนข้างเด็ก (อายุ 22) และเราก็ติดเค้ามาก เราก็ไปยื้อจนได้กลับมาคบกันใหม่ แล้วเค้าก็เลิกติดต่อผู้หญิงคนนั้นไป

หลังกลับมาคบกัน มันก็เป็นความสัมพันธ์ที่ดีและเข้าใจกันเหมือนเดิม เราเริ่มทำงานกัน มีเงินกันมากขึ้น ได้ทำกิจกรรมร่วมกันหลายอย่างมากขึ้น ก็รู้สึกดีทุกครั้งที่ได้ทำร่วมกัน และอยากทำสิ่งนั้นด้วยกันต่อไปเรื่อยๆ เค้าบอกว่าเราดีกับเค้ามาก แล้วเค้าก็รู้สึกดีกับเรามากขึ้นด้วยซ้ำ

แต่เหมือนเรื่องนี้มันก็ยังเป็นสิ่งที่ค้างคา ว่าเค้ายังรู้สึกอยากคุยกับคนอื่นเหมือนเดิมอยู่มั้ย เราก็ให้เวลาเค้าถามตัวเองมาโดยตลอด

เราปล่อยเรื่องนี้ให้ค้างคากันมาอีก 5-6 ปี จนตอนนี้เราโตขึ้น อยากให้ความสัมพันธ์มันไปต่ออีกขึ้นแล้ว เลยกลับมาคุยเรื่องนี้กันใหม่อย่างจริงจังอีกครั้ง ละสุดท้ายคำตอบคือเค้าก็ยังรู้สึกอยากคุยกับคนอื่นเหมือนเดิม จนมันเป็นสิ่งที่เค้าทนไม่ไหว เค้าไม่ชอบตัวเองที่คิดแบบนี้ตอนอยู่กับเรา เค้ากลัวว่าเค้าจะไปรู้สึกดีกับคนอื่นอีกครั้ง ละเค้าก็ไม่โอเคกับตัวเองอีกต่อไป เราก็เลยมาคุยกัน ปรึกษากันมาสักพักว่าเลิกกันดีมั้ย เป็นการตัดสินใจร่วมกันทั้ง 2 ฝ่าย ใจจริงเราคือไม่อยากเลิก แต่ก็ไม่อยากค้างคาแบบนี้อีกต่อไปแล้ว เลยคิดว่าจะปล่อยเค้าไป

เราตัดสินใจเลิกกันก่อนจบทริปล่าสุดที่เราไปเที่ยวด้วยกันมา มันก็ยังเป็นทริปที่ดีมากเหมือนเดิม วันสุดท้ายเราร้องไห้หนักมากกันทั้งคู่ เพราะต่างคนต่างไม่อยากเสียช่วงเวลานี้ไป เค้าบอกว่าเค้าขอไปเคลียร์ตัวเอง ขอไปหาคำตอบให้ตัวเองก่อน และเค้าบอกว่า ถ้าเค้ากลับมาหาเราอีกครั้ง เค้าสัญญาว่าวันนั้นเค้าจะไม่มีความคิดนี้อีก และจะเป็นแฟนที่ดีของเราให้ได้ ระหว่างนี้ให้เราเปิดใจกับคนอื่น และไม่ยึดติดกับเค้า

เรามีเรื่องอยากปรึกษาและขอความช่วยเหลือ 3 เรื่องหลักๆค่ะ

1. อยากถามคนมีแฟน (โดยเฉพาะคนที่คบกันนานๆ)ว่า เคยมีความคิดอยากคุยกับคนอื่นเวลามีแฟนกันมั้ยคะ ถ้ามีแต่ไม่เคยทำ มันเป็นเรื่องปกติมั้ยคะ หรือมันไม่ควรมีจริงๆ

2. เรากำลังสับสน ใจนึงก็อยาก move on ให้ได้เพราะไม่รู้ว่าเค้าจะต้องใช้เวลานานแค่ไหนกว่าจะหาคำตอบได้ ไม่รู้ว่าเค้าจะกลับมามั้ย แต่อีกใจก็กลัวว่าเราจะ move on ได้เนี่ยแหละ กลัวว่าถ้าเค้ากลับมาตอนที่เราทำใจได้แล้ว เราจะเสียสิ่งดีๆที่เคยมีมันไป เราควรทำยังไงกับความรู้สึกนี้ดี

3. อยากขอกำลังใจหรือคำแนะนำใดๆก็ได้ให้ผ่านความเสียใจครั้งนี้ไปค่ะ เราเคยมีเค้ามา 13 ปี เกือบครึ่งชีวิตเราเลย ตอนนี้มันโหวงๆ ใจหายมากๆ ทำตัวไม่ถูกค่ะ

ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความเห็นและกำลังใจนะคะ