ขอเข้าเรื่องเลยนะครับ
คือเมื่อก่อน ผมเคยเเอบปลื้มน้องคนนึง
เเบบอยากเจอ เจอเเล้วรู้สึกดี ยิ้มได้ทั้งวันเลย555 เเล้วผมไม่มีเเฟนด้วยนะครับตอนนั้น เเต่ก็ไม่เคยคุยกันนะครับ เหมือนผมจะรู้สึกดีอยู่คนเดียว ก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงไม่กล้าเข้าไปจีบ เเต่พอเวลาผ่านไปผมก็เริ่มเฉยๆ เพราะช่วงนั้นไม่ค่อยได้เจอกัน ผมต้องออกฝึกงาน น้องก็เรียนที่วิทลัย 
.....
เมื่อเวลาผ่านไป1ปี ผมกลับเข้ามาเรียนที่วิทลัย เเละเป็นเทอมสุดท้ายของการเรียน ผมเจอน้องทุกวันเลยครับ ซึ่งตอนนี้ผมมีเเฟนเเล้วด้วย เเต่ไม่รู้ทำไมผมรู้สึกปลื้มจนจะเกินคำว่าปลัมเป็นเเอบชอบเเล้ว ผมรู้สึกดีตลอด จนมันอึดอัดเเบบอยากคุยอยากรู้จักกับเขา เเต่ติดที่ผมมีเเฟนอยู่เเล้ว ผมไม่อยากทำให้เเฟนผมเสียใจ ผมต้องจัดการกับความรู้สึกเเบบนี้ยังไงดี คือมันโหยหาเหมือนคนโดนของเลย ทั้งๆที่ผมรู้สึกอยู่คนเดียว 😂 ความรู้สึกนี้เรียกว่าอะไรกันเเน่ครับ 😰