เราอายุ  27-28 แฟน อายุ 23-24 แต่ยิ่งคบกันนานไปเรื่อยๆ รู้สึกเหมือนเราต้องเป็นผู้นำ  เป็นคนคิดให้ตลอด  ไม่ว่าจะเรื่องอะไรก็ตาม  คือ การใช้ชีวิตของเค้าเหมือนเราต้องเป็น  GPSให้เค้าตลอด บางที  เราก็เหนื่อยและอยากปรึกษาบ้าง ..แต่กลับเป็นว่า เราปรึกษาเค้าไม่ได้เลย  เค้ากลับเห็นเป็นเรื่องตลกทุกอย่าง  เราทั้งทำงาน  และเรียน  ป.โท ส่วนเค้า เป็นทหารเกณฑ์ประจำอยู่บ้านนาย  ตอนแรก  เราวางแผนกันไว้ว่า...ถ้าแต่งงานกัน เราจะทำธุรกิจด้วยกัน แต่พอคบกันไปนานๆ  เค้าเหมือนยกหน้าที่ทุกอย่างให้เราแทน  แล้วตอนนี้ เค้าก็เรียน  กศน. เพื่อเอาวุฒิ  ม.6 เราก็บอกให้เค้าอ่านหนังสือบ้าง  เค้าเอาแต่ดูอนิเมะ นอน..แล้วก็มาโทรมาแชทตามจิกเรา  บางที คุยงานก็โทรจิก จนเราต้องปิดเน็ตใส่  เรารู้สึกเหมือนว่า..เราต้องอธิบายยังไงให้เค้าเข้าใจ..ว่าสิ่งที่เค้าทำ  เราเริ่มไม่ไหวแล้ว..เวลาทะเลาะกันทุกครั้งเค้าจะบอกว่า..จะปรับตัวใหม่  แต่วันรุ่งขึ้น  ก็เป็นเหมือนเดิม  เราไม่เคยรังเกียจอะไรเค้าเลยนะ..แต่แค่อยากให้เค้าคิดบ้าง เราไม่ใช่เด็ก  ป.5 ป.6  ที่ต้องติดแฟนมานั่งโทรคาสายกันทั้งวันทั้งคืน..คือ  อยากให้เค้าโตได้แล้ว  ทุกวันนี้เหนื่อยแบบ  ตะโกน!!!!   ทำงาน  เรียน  ดูแลครอบครัว  แก้ปัญหาอะไรต่างๆ  นานๆ  ก็แทบเป็นบ้า  เซฟโซนสำหรับเราในทุกวันที่ท้อสุดๆ  คือ  นอนร้องไห้คนเดียว  เพราะ  ปรึกษาใครก็ไม่ได้  ด้วยความเป็นหัวหน้าครอบครัว  จนล่าสุดวันนี้  เราถามเค้าว่า..สอบวันไหน  สอบวิชาอะไร  อ่านหนังสือรึยัง..สิ่งที่เค้าตอบมา  ทำให้เราไม่อยากคุยต่อคือ  ไม่รู้  ไม่รู้มีสอบอะไรบ้าง  แล้ววันนี้เค้าสอบกันไป 1 วิชา  นางก็ไม่รู้  เค้าไม่ติดตามอะไรเกี่ยวกับชีวิตเค้าเลย.. ถ้าเราไม่พูด  เค้าก็จะปล่อยให้ผ่านไปเรื่อยๆ  ขนาด ภาษา อังกฤษ คำว่า  cool , Sport  เค้าอ่านไม่ออก  เราช็อกตรงนี้  คือแบบ เราคิดเลยว่า..เราคงไปต่อไม่ไหว  ถ้าเราต้องมีคู่ชีวิตที่เหมือนมีโซ่มาล่ามขาเราตลอดเวลาแบบนี้ไม่ไหว..แล้วเรา  เป็นผู้หญิง  ไม่ใช่ผู้ชาย  เราอยากได้ผู้ชายที่สามารถนำเราได้  หรือก้าวไปพร้อมกัน  ไม่ใช่เราเป็นคนแบกเค้าขึ้นภูเขาแบบนี้  ทั้งเหนื่อย  ทั้งท้อ ปัญหาตอนนี้ คือ  เราไม่กล้าพอ  ที่จะทิ้งเค้า  เพราะ ตามตรงเลยนะ  เค้าเป็นคนตามคนไม่ทัน  ซึ่งเป็นคนที่หลอกง่ายเลยแหละ  แต่เราเป็นห่วงเค้า  เราพยายามหางานให้  พยายามให้เค้าหัดคิด  แต่ความคิดเค้าเหมือนเด็กมาก  ที่คิดแบบ  เอาง่ายว่า  แต่ไม่คิดถึงผลระยะยาว  เรากลัวว่า  ทิ้งเค้าละเค้าจะทำร้ายตัวเอง  เราต้องทำยังไง..ถึงจะให้เค้าไปโดยที่เค้าไม่ต้องเจ็บมาก..  พยายามสุดละ จนเหมือนมีลูกมากกว่ามีแฟน