สวัสดีครับ วันนี้ผมจะมาแชร์ประสบการณ์ค่าเลือดมะเร็งลำไส้สูง
ต้นเรื่องมาจากไปตรวจสุขภาพประจำปี 2566
ผลออกมาค่าเลือดมะเร็งลำไส้ใหญ่สูงผิดปกติ CEA
ค่าCEAนี้ในคนปกติต้องไม่เกิน 5 แต่ค่าของผมผลออกมา10.7 

หลังจากมีค่าCEAที่สูง ผมก็ไปตรวจกับโรงพยาบาลที่มีประกันสังคม

เอาใบตรวจสุขภาพทั้งหมดยื่นให้หมอ  หมอเขาก็ส่งเราไปตรวจเลือดซ้ำ

บอกเลยว่าเป็นคนกลัวเข็มมากๆๆๆ แต่ต้องทำใจตรวจซ้ำอีก เพราะกลัวมะเร็งมากกว่า

ผลตรวจเลือดCEAของที่นี้คือ 13.1  (ผ่านมาได้4วันจากตรวจสุขภาพ) ทำไมมันขึ้นไวจัง

หมอเลยให้ตรวจอุจาระต่อ  ผลตรวจอุจาระปกติดี ไม่มีเลือดปนเปื้อน

หมอเลยส่งต่อไปให้หมอศัยลกรรม  ระหว่างที่รอนัดหมอศัย(ประมาณ1อาทิตย์)

มีอยู่วันนึง ถ่ายมาเหมือนมีเลือดแซมๆมาในอุจจาระ

บอกเลยว่าใจคอไม่ดีเลย รู้สึกแย่ตั้งแต่ผลเลือดออกมาสูงแล้ว

ในระหว่างที่รอหมอก็เน้นกินผัก ผลไม้ รวมถึงหาข้อมูลต่างๆในgoogle

เครียด นอนไม่ค่อยหลับ หาข้อมูลจนจะวินิฉัยโรคมะเร็งลำไส้ใหญ่ให้คนอื่นได้แล้ว

 

-------------------------------------------วันพบหมอศัยลกรรม----------------------------------------------

แล้วก็มาถึงวันที่มาพบหมอศัยกรรม
เจอหมอก็เล่าเรื่องทั้งหมด  หมอเลยให้ขึ้นเตียง พร้อมกับบอกให้ถอดกางเกง

ไอผมก็เอ๊ะใจนิดนึง แล้วถามหมอว่าจะทำอะไรครับ
หมอบอกจะตรวจรูทวาร  โอ้วแม่เจ้าาาาาา!!!! 

ผมก็ขึ้นไปนอนบนเตียงพร้อม ถอดกางเกงลงมาครึ่งนึง พยาบาลก็เอาผ้ามาคลุมปิดไว้ให้

ตอนนั้นไม่อายอะไรทั้งนั้น แต่กลัว

หมอก็เริ่มใส่ถุงมือ บีบเจลหล่อลื่นใส่มือ

ในระหว่างนั้นผมก็ถามหมอเจ็บไหม หมอบอกว่านิดหน่อย ผมก็เลยบอกหมอเสียงสั่นๆว่าเบาๆนะหมอ

พอสิ้นเสียงผมเท่านั้นแหละ นิ้วเข้าไปอยู่ในผมแล้ว อะเฮือกกกกกก 

โลกทั้งใบหยุดหมุน เพราะรู้สึกจุก และอาการเหมือนคนปวดขี้ (แต่ตอนนั้นก็ปวดขี้นะ แต่ขี้ไม่ออก)

หมอก็เหมือนควานๆหาก้อนเนื้อที่ผิดปกติ ไม่นานหมอก็เอานิ้วออก ผมหันไปมอง  ย!! ขี้ติดนิ้วหมอออกมาก
แต่ตอนนั้นยังขยันมากไม่ได้ ยังจุกตูดอยู่  อาการเหมือนตอนเด็กๆที่เด็กผู้ชายชอบผสานมือกันแล้วเอานิ้วจิ้มตูดเพื่อนอะ
อาการจุดตูดแบบนั้นเลย  หลังจากนั้นหมอบอกไม่เจออะไร จะส่งผมไปสวนแป้งต่อ

------------------------------------------การสวนแป้งลำไส้ใหญ่-----------------------------------------------
สวนแป้ง!! มันคือการสวนแป้งเคมีของทางแพทย์เข้าทางทวาร เพื่อให้แป้งไปเคลือบลำไส้ใหญ่ทั้งหมด

เวลาX-ray ได้เห็นภาพลำไส้ใหญ่  เพราะโดยปกติ เราจะX-rayได้แค่กระดูก เพราะกระดูมันทึบแสง แต่พวกอวัยวะเราไม่ทึบแสง

หมอเลยต้องเอาแป้งที่มีสารทึบแสงใส่เข้าไป เพื่อให้X-rayได้

 

ในระว่างนั้นมาสวนแป้งอีก1อาทิตย์ ด้วยความที่กังวล ก็หาข้อมูลgoogleต่อ

พอหาข้อมูลแล้วก็คิดว่าไม่น่าเจ็บเท่าไรหรอก เพราะก็เคยโดนนิ้วแหย่ตูดมาแล้ว พอทนได้อยู่

ก่อนถึงวันนัดสวนแป้ง 2 วัน  หมอจะให้ทานอาหารอ่อนกับน้ำเท่านั้น

ผมก็ทานแต่ข้าวต้มเปล่า กับน้ำเปล่า น้ำหวาน และคืนก่อนวันนัดไปสวนแป้ง

หมอจะมียาระบายมาให้ 2 ขวด ขวดละ 30ml  มันคือCastor oil  น้ำมันมะรุม

ให้กินตอน 2ทุ่ม และ 4ทุ่ม และงดน้ำงดอาหารหลังเที่ยงคืน

บอกเลยว่ากินยากมาก ให้เรากินน้ำมันอะ ลองนึกตามว่าเรากินน้ำมันพืชอะ

ผะอืดผะอมจะอ้วกมากๆ ใช้เวลากินขวดละประมาณครึ่งชม.ได้

ขวดที่2ลองผสมน้ำหวานแฮลบลูบอยดู เพราะหมอบอกว่าถ้ากินยากให้ผสมได้

บอกเลยว่าไม่ได้ช่วยอะไรเลย ผสมเสร็จ น้ำแดงอยู่ล่างขวด น้ำมันลอยอยู่ข้างบน

สุดท้ายผมก็ต้องกินน้ำมันเปล่าๆอยู่ดี โอ้ย กว่าจะกลืนได้แต่ละอึก 

หลังจากกินไปได้ไม่นากมากนัก เกือบจะเที่ยงคืน รอบแรกมันก็มาแล้ววว
ขี้พุ่งปู้ดดดดดดดดดดดด ออกมานิ ไหลเป็นน้ำ+น้ำมัน โถ่ส้วมนิติดมันเหลืองๆเลย
นึกถึงน้ำต้มไก่อะ มันจะมีมันไก่เหลืองๆลอยมา แบบนั้นเลย แล้วกลิ่นน้ำมันที่กินเข้าไปก็แรงมาก

ตอนล้างตูดนิ ลื่นเชียว มือถูนิ นิ้วเกือบหลุดเข้าไปใน มันลื่นจัด  แล้วคืนนั้นยันเช้าก็ถ่ายไปประมาณ4รอบได้

 

-------------------------------------------วันนัดสวนแป้งลำไส้ใหญ่-------------------------------------------

มอนิ่ง ตื่นเช้ามาโคตรง่วงเลย เมื่อคืนขี้ไปเยอะ เช้ามาขี้ไปอีก1รอบ  แต่เหมือนพอถ่ายพวกที่เป็นน้ำๆเสร็จ

มันจะมีอยู่ก้อนนึง เบ่งยังไงก็ไม่ยอมออก แต่อาการแบบจะขี้อะ ขี้รออยู่ที่แล้ว แต่มันไม่ยอมออก

เบ่งอยู่นานแสนนาน สุดท้ายก็ช่าง แล้วก็ไปโรงพยาบาล

พอไปถึงโรงพยาบาลก็ไปรอตามคิว ได้คิวมาเขาก็ให้ไปเปลี่ยนเป็นชุดของทางโรงพยาบาล ไม่ใส่อะไรเลยทั้งนั้น ใส่แต่ชุดของเขา

แล้วเขาก็เรียกไปX-rayเบื้องต้นก่อน1รอบ เพื่อดูว่าเคลียลำไส้แล้วยัง

พอX-rayเสร็จ พยาบาลบอกยังมีขี้อยู่นะคะ ให้คนไข้ไปดื่มน้ำเยอะๆ แล้วไปขี้ออกก่อนนะคะ

ผมก็ดื่มน้ำไป1เหยือก แล้วไปนั่งขี้ แล้วมันก็ติดก้อนเมื่อเช้านั้นแหละ ไอก้อนเจ้าปัญหา เบ่งยังไงก็ไม่ออกอยู่ดี

จนยอมมัน แล้วเดินออกมาบอกพยาบาลว่าไม่ออกครับ หมอเลยบอกว่าไม่เป็นไร ตรวจได้

ก็เลยให้ผมขึ้นเตียง ตอนนั้นใจกล้าๆกลัวๆ ใจนึงก็คิดว่าคงไม่เจ็บหรอก ไหวอยู่

และผมก็ขึ้นไปนอนรอบนเตียงX-ray ในระหว่างนั้นพยาบาลก็จะปั่นแป้งกับน้ำในโถปั่นน้ำผลไม้

แล้วก็เอาแป้งนั้นมาใส่ในอุปกรณ์ มันจะเป็นเหมือนถุงน้ำเกลืออะ มีสายต่อจากถุง แต่ปลายสายไม่ใช่เข็ม มันคือที่สวนตูด

โอ้แม่เจ้าาา แป้ง1โถเต็มๆ จะเข้าไปอยู่ในตูดเราหรอเนียยย

และพยาบาลก็ให้เรานอนตะแคง แล้วก็เอาสายมาเสียบตูดเรา สายนั้นส่วนที่จะใช้แหย่ตูดใหญ่ประมาณนิ้วกลางได้ แต่ยาวกว่าดินสอ

ตอนเข้ารู้สึกเจ็บอยู่ครับ พอเข้าเสร็จพยาบาลก็จะบีบลมให้สายนั้นพองตัวก่อน เพื่อให้ไม่หลุดจากตูดเรา

บอกเลยว่าแค่เสียบก็รู้สึกเหมือนขี้จะออกแล้ว พยาบาลก็บอกว่าให้กลั้นไว้

แล้วก็ค่อยๆปล่อยแป้งเข้าไปในลำไส้เรา ทรมาณมาก เงื่อแตก มือเท้าสั่น (ในห้องหนาวด้วย) เหมือนจะขี้ให้ได้เลย

แล้วก็บีบลมเข้าไปเพื่อให้ลำไส้ขยาย โหยยย แค่น้ำก็ขี้จะแตกแล้ว มีลมเข้าไปอีก ทรมารชิบ

แล้วก็ให้พลิกตัวไปมา ซ้ายที ขวาที หมอก็จะเป็นคนX-rayภาพให้

ที่ให้พลิกตัวซ้าย-ขวาไปมา เพื่อให้แป้งมันไปเคลือบลำไส้เราให้ทั่ว แล้วก็ให้พยาบาลนวดท้องให้แป้งมันทั่วลำไส้

ในระหว่างที่ให้พลิกตัวไปมา บอกเลยว่าทรมารมาก ต้องกลั้นขี้ที่มันพร้อมจะพุ่งออกตลอดเวลา กับสายที่คาอยู่กับตูด

ขยับที่มันก็เหมือนเราไปดึงสายที่ตูดอะ เจ็บแท้ อยากให้เสร็จไวๆมาก

พอหมอX-ray ได้ภาพครบแล้ว พยาบาลก็จะถอดสายออกจากตูดให้

ตอนถอดก็ต้องขมิบตูดเพิ่มอีก เพื่อไม่ให้น้ำมันพุ่งออก

หลังจากถอดสายออกได้ ผมก็รีบลงจากเตียงไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ในห้องX-ray (เหมือนเขาทำห้องน้ำให้เฉพาะเลย)

บอกเลยไม่ต้องเบ่ง ไหลออกมาเป็นน้ำขาวๆ ทั้งน้ำทั้งลมทั้งเสียง ปู้ดปาด แพร็ดดดดด ตอนนั้นปล่อยหมด ไม่เกรงใจใครแล้ว

(แต่ผมคิดว่ามีเสียงคงปกติอะ พยาบาลน่าจะชิน)

หลังจากปล่อยน้ำเสร็จ ก็มาขึ้นเตียงX-rayต่อ แล้วก็ให้เปลี่ยนชุดกลับบ้านได้

รู้สึกโล่งมากๆๆๆๆๆๆๆๆ

หลังจากนั้นก็กินสิครับ กินกระจาย หลังจากที่อยากมากนาน

แล้วตอนเย็น ก็ได้นั่งเบ่งขี้ก้อนเจ้าปัญหานั้นอีก ใช้เวลาเบ่งอยู่นานแสนนาน กว่ามันจะหลุดออกมากได้

หลักจากหลุดออกมา ก้อนอื่นๆก็มีตามมาเล็กน้อย และขี้ที่ออกมา เป็นสีขาวเหมือนหินที่เขาใช้ประดับต้นไม้กันอะ

เป็นสีขาวทุกก้อนเลย  หมอบอกให้ดื่มน้ำกับผักผลไม้เยอะๆ เพื่อให้ขับแป้งออกให้หมด วันต่อมาผมถ่ายก็เริ่มมีสีขาวน้อยลงเรื่อยๆ

และนี้ก็รอฟังผลอีก5วัน

ใจผมกลัวมากๆ ไม่อยากเป็นโรคร้ายอะไรเลย อายุพึ่งจะ30เอง ยังไม่อยากตาย 

 

ที่มาเล่าให้ฟัง เพราะอยากแชร์ประสบการณ์และขอกำลังจุงหน่อย

ตอนนี้อารมณ์เหมือนมี2ขั้ว ขึ้นๆลงๆ อารมณ์นึงก็ทำใจยอมรับมัน อีกอารมณ์นึงก็คิดว่าเราจะตายแล้วหรอ
ตายแล้วเราจะไปไหน เราจะเจอกับอะไรหลังความตาย กลัวจนเก็บไปฝันร้ายอะ