คือเรื่องมีอยู่ว่า........วันที่ 1 มี.ค.  วันปัจฉิมนิเทศ ผมได้มอบของให้เธอไป ซึ่งในนั้นมีจดหมายสารภาพความในใจอยู่ ตอนแรกจริงๆผมจะสารภาพรักต่อหน้าเลย แต่ด้วยความที่ต่างคนต่างยุ่ง ผมเองก็อยู่ ม.6 จะจากเธอไปแล้ว ผมเลยใช้วันนั้นเป็นโอกาสบอกเธอไป  หลังจากนั้น ช่วงเย็นวันนั้นผมประสบอุบัติเหตุรถชน แผลเต็มตัวเยย~~😅 หลังจากวันนั้นเธอเห็นแผลผมเต็มตัว เธอถามผม เป็นยังไงบ้าง และก็บอกผมห้ามดื้อ ให้กินข้าวกินยานะ เป็นห่วง ( โอ๊ย~ผมจะใจละลาย ) เธอก็ยิ้มๆให้ผม  ผมไม่รู้เลยว่าเธอเปิดดูของหรือยัง? วันนี้ผมเลยลองถามเธอดูในไลน์ ว่าเปิดดูของข้างในหรือยัง เธออ่านและตอบกลับมาว่า  เปิดดูแล้ว น่ารักมากค่ะ ขอบคุณมากๆงับ   ผมเลยแกล้งถามเรื่องจดหมายว่าเห็นหรือยัง? เธอไม่อ่านเลยครับ5555 และผมก็ถามย้ำว่า มีอะไรจะบอกเป็นครั้งสุดท้ายไหม ก็เหมือนเดิมครับ55555  ผมว่าเธอน่าจะเห็นแล้วถึงเป็นห่วงเป็นใยผมมากกว่าปกติ  ปกติถ้าผมเป็นอะไร เธอจะแค่ถามๆๆต่อหน้า แต่ไม่เคยถามในไลน์นะครับ ผมก็นั่งรอนอนรอ คำตอบของเธออยู่ ว่าเธอรู้สึกยังไงบ้าง ทั้งๆที่ผมก็ดูเธอออก  แต่เธอไม่กล้าบอกกับผมอ่ะครับ😅🥲