ผมรู้สึกว่าไม่อยากใช้ชีวิตต่อไปเลยครับ มันรู้สึกเบื่อหน่ายกับท้ออะครับผมเคยพูดปรึกษากับพ่อแม่แล้วเขาก็ไม่ได้สนใจเลยครับ ที่ผ่านมานี้ผมรู้สึกมาตลอดแค่ว่าชีวิตผมวนลูปอยู่ตลอดแบบว่า ผมตื่นเช้ามาอาบน้ำทำกิจวัตรประจำวันตามปกติแล้วก็ไปเรียนหนังสือกับบ้านมานอน ผมเป็นพวกที่ไม่ค่อยได้สังสรรค์กับเพื่อนๆเท่าไหร่ครับ(คิดว่านะ)ปกติเพื่อนๆเขาไปกันเองครับส่วนผมก็วกกลับบ้านอย่างเดียว แล้วก็เบื่อเรื่องเรียนมากๆเลยครับพ่อกับแม่ให้ผมจะเข้าแต่ห้องวิทย์คณิตครับซึ่งผมไม่ชอบเลยเพราะมันไม่ใช่แนวผมพูดง่ายๆก็ผมไม่ถนัดเรื่องพวกนี้ครับ บางวันผมเครียดจนนอนไม่หลับก็มีครับ ก็กินยาแก้แพ้อัดหลายๆเม็ดเอาครับ ผมลองพูดกับพ่อดูว่าลองพาผมไปพบจิตแพทย์ดีมั้ยบางทีผมอาจจะปรึกษากับเขารู้เรื่องก็ได้ครับ พ่อผมก็บอกผมแค่ว่ากลัวว่าพวกวินิจฉัยโรคพวกนี้แล้วมันจะติดประวัติผมครับแล้วผมก็ลองคุยกับแม่ดูครับ แม่ผมก็ว่าใส่ผมว่าผมเป็นโรคจิตบ้าเพราะเล่นเกมเขาขำใส่ผมด้วยซ้ำครับ ผมไม่รู้จะทำยังไงเลยครับ อยากตายจริงๆนะครับ ทำยังไงดีครับ?