เมื่อปีที่เเล้วผมจับได้ว่าเเฟนของผมนอกกายกับเเฟนเก่าของเขาซึ่งเค้าบอกว่าเค้าคิดเเค่เพื่อนเเล้วไม่มีอะไรเเล้วไม่ต้องกังวลเเต่มาจับได้ที่หลัง ก่อนหน้านี้เเฟนเค้าไม่ได้อยู่บ้านเดียวกับผมเค้าอยู่คนละบ้านเเละเค้าไปมากับเพื่อนคนนี้ที่เป็นเเฟนเก่าของเขามาโดยตลอด จนตอนนี้เราได้ย้ายมาอยู่ด้วยกัน พวกเราได้เป็นเพื่อนกันหลังจากนั้นพวกเค้าก็ทะเลาะกันหนัก จนเพื่อนคนนั้นเผยความจริงออกมาว่า ตอนอยู่บ้านเก่า ตอนเค้าบอกว่าออกไปหาอะไรกินด้วยกัน เค้าไปมีอะไรกันก่อนตลอด โดยที่ผมไม่รู้บางทีผมหลับเค้าก็ไปมีอะไรกัน เเฟนผมย้ายมาอยู่กับผม ตอนเค้าต้องกลับไปบวช เค้าก็หาเวลาไปมีอะไรกัน ผมก็รู้หมด เเต่เรื่องมันนานมาเเล้ว เเล้วตอนที่เพื่อนเค้าบอกความจริง เค้าก็โกหกผมว่าเค้าไม่ได้ทำ ด้วยความที่ผมไว้ใจเค้ามาก เเละเพื่อนคนนี้ก็ทำให้ผมร้องไห้บ่อยๆ เลยคิดว่าเป็นเรื่องโกหก เเต่ไม่กี่เดือนต่อมา เค้ายอมรับว่าเค้าทำจริง เพราะมันกลายเป็นปมในใจผม เเละผมถามเค้าอีกรอบจนเค้ายอมรับ ผมจุก ผมเจ็บ ผมร้องไห้ไม่ออก ผมไม่รู้ว่าควรจะจัดการกับตัวเองยังไงดี ผมรักเค้ามาก เเต่สุดท้ายผมก็ให้อภัยเค้า เเล้วก็คบต่อมา หลังจากวันที่เพื่อนเค้ามาบอก เค้าก็ทำตัวดีขึ้นปรับตัว พยายามเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่อผม ผมก็มีความสุขดี เเต่ลึกๆนั้น ผมยังคงคิดถึงเรื่องนั้น อยู่ในเหตุการณ์นั้นซ้ำเเล้วซ้ำเล่า ไม่จบไม่สิ้น ผมเห็นภาพเดิมๆ มุมเดิมๆ ซ้ำๆ มันทรมาน ทุกครังที่นั่งคิดหรืออยู่คนเดียว ผมเป็นเเบบนี้ตลอด ตอนดูหนังโป๊หรืออะไรอย่างงี้ผมก็เห็นเเต่พวกเค้า ถ้าผมเอาเรื่องนี้มาพูดกับดค้าอีก เค้าจะหาว่าผมขุดไหม หรืออะไร ผมควรไปต่อยังไง ผมระเเวงเค้า ผมกลัว มันเป็นปมที่ผมไม่อาจเเก้ได้