สวัสดีค่ะ เราอยากทราบความคิดเห็นของเพื่อนๆชาวพันทิปตามคำถามในหัวข้อเลย
ขอเล่าก่อนว่า ปัจจุบันเราอายุ 30+ และพ่อของเราทิ้งเราไปเกือบ30ปีตั้งแต่อายุได้8ปี
เริ่มจากการที่พ่อมีเมียน้อยคั้งแต่เราเกิดใหม่ๆแล้วก็เปลี่ยนคนไปเรื่อยๆ ในระหว่างที่เราโตขึ้น พ่อไม่ได้อุปถัมภ์ค้ำชูเราเหมือนที่พ่อคนหนึ่งสมควรทำเหมือนเป็นเพียงแค่ผู้อาศัยในบ้านที่ไม่ค่อยกลับบ้านเพียงเท่านั้น จนกระทั้งเราอายุเข้า8ปี เมียน้อยคนหนึ่งของพ่อ เกิดท้องขึ้น หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราก็ไม่ได้เจอพ่ออีกเลย เราโตขึ้นจากการเลี้ยงดูของแม่และตากับยายมาโดยตลอด เราจำได้ว่าช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นลำบากมาก สมัยเด็กเราค้องใช้ดินสอจนปลายดินสอแทบจะติดกับยางลบตรงก้น สมัยเราเรียนมักจะมีมูลนิธิหนึ่งมาแจกอุปกรณ์การเรียน เราจะไปขอสมุดดินสอที่ได้รับแจกของเพื่อนๆมาเสมอ เพราะเราไม่มีเงินซื้อแบบใครเขา เรากับแม่ปากกัดตีนถีบมาเรื่อยๆจนเราดั้งด้นเรียนจบมหาลัยได้ ปัจจุบันเรามีอาชีพที่มั่นคง ถึงจะทำงานในบริษัทเอกชนแต่ก็มีตำแหน่งในระดับหนึ่ง เราผ่านช่วงเวลาแย่ๆมากับแม่จนมีความสุขในทุกวันนี้แต่แล้วพ่อก็กลับมา ในช่วงปลายเดือนกุมภา อยู่ๆก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาทักเราและแนะนำตัวว่าเป็นน้องชายคนละแม่ของเรา เขาเล่าว่าตอนนี้พ่อป่วยอยากเจอเรามาก เราได้แต่ถามว่าเจอเราได้อย่างไร และบอกว่าเขาหาเราเจอเพราะเรายังอยู่บ้านหลังเดิมที่พ่อบอก เราตัดสินใจไปเจอพ่อเพราะเขาบอกว่าพ่อป่วยหนัก แต่พอไปเจอ พ่อกลับดูเป็นคนปกติและยังได้รู้ว่านอกจากคนที่เราเจอแล้ว เรายังมีน้อยชายต่างแม่อีก1คน พ่อเล่าว่าตอนนี้เขาเป็นโรคไต ต้องฟอกไตทุกสัปดาห์ และคิดถึงเราอยากจะกลับไปหาเราให้เราดูแล พอทราบเหตุผลเช่นนั้น เราเลยถามพ่อไปว่าทำไมไม่ให้ลูกบ้านนี้ดูแลต่อไป พ่อทิ้งเรามาเพื่อลูกบ้านนี้ไม่ใช่หรอ พ่อกลับตอบมาง่ายๆว่าบ้านนี้มีแต่ลูกชายแถมยังไม่มีงานเป็นหลักแหล่งจะดูแลพ่อได้อย่างไร แต่เราเป็นผู้หญิงทั้งยังรู้ว่าเรามีเงินเดือนเลยสมควรที่จะดูแลเขา เราโกรธมากแต่ทำได้แค่ปฏิเสธและรีบออกมา เราใช้ชีวิตที่ผ่านมาอย่างลำบาก ส่งตัวเองเรียน ทั้งขอทุนและกู้หนี้ยืมสินเพื่อนเรียน เราทำทุกอย่างเพื่อนให้แม่และตากับยาย แต่พอเราสบายพ่อที่ทิ้งเราไปมีความสุขตอนที่เราทุกข์อย่างถึงที่สุด ดันจะกลับมา
เพื่อนๆชาวพันทิปคิดว่าเราควรทำอย่างไรดีคะ
จะทำอย่างไร ถ้าพ่อที่ทิ้งคุณไป กลับมาหาตอนท่านป่วย!??
ขอเล่าก่อนว่า ปัจจุบันเราอายุ 30+ และพ่อของเราทิ้งเราไปเกือบ30ปีตั้งแต่อายุได้8ปี
เริ่มจากการที่พ่อมีเมียน้อยคั้งแต่เราเกิดใหม่ๆแล้วก็เปลี่ยนคนไปเรื่อยๆ ในระหว่างที่เราโตขึ้น พ่อไม่ได้อุปถัมภ์ค้ำชูเราเหมือนที่พ่อคนหนึ่งสมควรทำเหมือนเป็นเพียงแค่ผู้อาศัยในบ้านที่ไม่ค่อยกลับบ้านเพียงเท่านั้น จนกระทั้งเราอายุเข้า8ปี เมียน้อยคนหนึ่งของพ่อ เกิดท้องขึ้น หลังจากเหตุการณ์วันนั้นเราก็ไม่ได้เจอพ่ออีกเลย เราโตขึ้นจากการเลี้ยงดูของแม่และตากับยายมาโดยตลอด เราจำได้ว่าช่วงเวลาที่ผ่านมานั้นลำบากมาก สมัยเด็กเราค้องใช้ดินสอจนปลายดินสอแทบจะติดกับยางลบตรงก้น สมัยเราเรียนมักจะมีมูลนิธิหนึ่งมาแจกอุปกรณ์การเรียน เราจะไปขอสมุดดินสอที่ได้รับแจกของเพื่อนๆมาเสมอ เพราะเราไม่มีเงินซื้อแบบใครเขา เรากับแม่ปากกัดตีนถีบมาเรื่อยๆจนเราดั้งด้นเรียนจบมหาลัยได้ ปัจจุบันเรามีอาชีพที่มั่นคง ถึงจะทำงานในบริษัทเอกชนแต่ก็มีตำแหน่งในระดับหนึ่ง เราผ่านช่วงเวลาแย่ๆมากับแม่จนมีความสุขในทุกวันนี้แต่แล้วพ่อก็กลับมา ในช่วงปลายเดือนกุมภา อยู่ๆก็มีชายหนุ่มคนหนึ่งเข้ามาทักเราและแนะนำตัวว่าเป็นน้องชายคนละแม่ของเรา เขาเล่าว่าตอนนี้พ่อป่วยอยากเจอเรามาก เราได้แต่ถามว่าเจอเราได้อย่างไร และบอกว่าเขาหาเราเจอเพราะเรายังอยู่บ้านหลังเดิมที่พ่อบอก เราตัดสินใจไปเจอพ่อเพราะเขาบอกว่าพ่อป่วยหนัก แต่พอไปเจอ พ่อกลับดูเป็นคนปกติและยังได้รู้ว่านอกจากคนที่เราเจอแล้ว เรายังมีน้อยชายต่างแม่อีก1คน พ่อเล่าว่าตอนนี้เขาเป็นโรคไต ต้องฟอกไตทุกสัปดาห์ และคิดถึงเราอยากจะกลับไปหาเราให้เราดูแล พอทราบเหตุผลเช่นนั้น เราเลยถามพ่อไปว่าทำไมไม่ให้ลูกบ้านนี้ดูแลต่อไป พ่อทิ้งเรามาเพื่อลูกบ้านนี้ไม่ใช่หรอ พ่อกลับตอบมาง่ายๆว่าบ้านนี้มีแต่ลูกชายแถมยังไม่มีงานเป็นหลักแหล่งจะดูแลพ่อได้อย่างไร แต่เราเป็นผู้หญิงทั้งยังรู้ว่าเรามีเงินเดือนเลยสมควรที่จะดูแลเขา เราโกรธมากแต่ทำได้แค่ปฏิเสธและรีบออกมา เราใช้ชีวิตที่ผ่านมาอย่างลำบาก ส่งตัวเองเรียน ทั้งขอทุนและกู้หนี้ยืมสินเพื่อนเรียน เราทำทุกอย่างเพื่อนให้แม่และตากับยาย แต่พอเราสบายพ่อที่ทิ้งเราไปมีความสุขตอนที่เราทุกข์อย่างถึงที่สุด ดันจะกลับมา
เพื่อนๆชาวพันทิปคิดว่าเราควรทำอย่างไรดีคะ