คือเรื่องมันมีอยู่ว่าเราแอบชอบคนนีงเขาเป็นอายุห่างจากเรา1ปีเราชอบเขาค่ะตั้งแต่ป.5จนม.2เราตัดใจค่ะเพราะเขาก็ย้ายโรงเรียนด้วยเาราเลยตัดดีกว่าแล้วมาตั้งใจเรียน สรุปเราจบม.3เราไปต่อสายอาชีพเรียนได้แค่2เดือนเรารู้สึกไม่ค่อยชอบสายนี้เท่าไหร่เราเลยลาออกแล้วดรอปเรียนไปเข้าโรงเรียนหนึ่งซึ่งโรงเรียนนั้นมีคนที่เราคนแอบชอบเรียนอยู่ เรากังวลมากๆค่ะ เท่าที่จำได้คือแค่เขาเดินผ่านเราก็หวั่นไหวจนขาอ่อนเลยค่ะTT  เวลาเขาถามอะไรจากเราเราหายใจไม่ออกเลยค่ะเหมือนจะระเบิดตลอดเวลา เราเลยกังวลว่าจะเก็บซ่อนอาการไม่ได้เพราะเขาก็มีแฟนแล้ว เราตะบาปด้วยมั้ยคะที่ยังรู้สึกทั้งๆที่เจามีแฟนแล้วก็ไม่หวังคบด้วยค่ะ อนาคตอยากทำงานอยู่คนเดียวชิวๆ ไม่วุ่นวายกับใคร นั่นคือเหตุผลที่ว่าทำไมเราถึงไม่จีบเขาตั้งแต่แรก (ไม่เคยพูดกันเป็นการส่วนตัวแอบรักข้างเดียว)