คือ เจ้านายของแฟนเรา แกจะไม่อยู่บ้าน เลยฝากให้แฟนเราไปให้อาหารสัตว์ของแกที่บ้าน 2 รอบ (เช้า-เย็น)

เราก็ไม่ได้ซีเรียสอะไร เพราะไปแค่ 2 วันอีกอย่างก็พอจะเข้าใจ ว่าทำไมแกมาไหว้วานแฟนเรา คงเพราะแกไว้ใจ

แต่ประเด็นไม่ได้อยู่ตรงนี้  เพราะวันนี้แกกลับมาแล้ว  แกก็เลยบอกแฟนเราว่าไม่ต้องไปให้อาหารสัตว์ให้แล้วนะ

แต่สักพักก็โทรมา  และบอกให้ไปบ้านแก  ไปขับรถออกมาให้หน่อย แกอยู่ที่ร้านอาหาร  แกโทรหาลูกเขาไม่รับสาย  แกให้ลูกกลับก่อน แบตก็ใกล้จะหมด


คือร้านมันไม่ได้ไกลจากบ้านแกนะ  เเต่แฟนเราอ่ะอยู่ไกลกว่า คือต้องขับรถไปเอารถให้แกแล้วค่อยวนออกมาเพื่อกลับหอ  

ทีแรกก็ไม่อะไร  แต่พอไปถึงบ้านแกลูกแกยังบ่นเลย   ว่ากลับเองไม่ได้รึไง  แล้วจะให้กลับมาก่อนทำไม  ตอนไล่ลูกกลับมาก่อนก็บอกจะเรียกวินกลับเอง   แต่สุดท้ายก็มาลำบากแฟนเรา


เราก็ไม่เข้าใจทั้งโทรหาทักหาแฟนเรา   แต่ไม่มีปัญญาติดต่อลูกตัวเอง หรือ คนใกล้ตัว   แล้วบอกแบตจะหมดแต่ก็โทรตามยิกๆให้ไป

คือมันมีหลายเรื่องเลยถ้าจะพูดก็คงยาว  โคตรเซ็งแล้วก็เบื่อ มันเส้นบางๆกันอ่ะบางทีระหว่างคำว่าสนิทกับคำว่าเกรงใจ  เพราะว่าสนิทมันถึงลืมมีความเกรงใจให้กัน