คือผมตั้งแต่ม.4จะมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึ่งที่นั่งข้างกันเค้าเก่งมาก(ประมาณท็อปห้องเลย) จนเราไม่เคยชนะเลย เลยกลายเป็นเป้าหมายว่าเราจะต้องเอาชนะเค้าให้ได้ในเรื่องการเรียนสําหรับเราการกระทําแบบนี้มันทําให้เราสนุกกับการเรียนได้ จนกระทั่งถึงการเข้ามหาลัย เค้าคนนั้นติดรอบ 1 ผมนั่นไม่ติดจึงต้องพยายามสอบรอบ 3 คือมีความกดดันที่ว่าเพื่อนเราเค้านั่นไปรอกันอยู่แล้วจึงต้องสอบให้ติดให้ได้ สุดท้ายก็สอบติดรอบ 3 พอขึ้นปี 1 เราที่มีเป้าหมายคืออยากชนะเค้าก็ยังมีไฟอยู่ทั้งในเรื่องการอยากชนะ และ ไฟจากการสอบเข้า แต่เค้ากลับทําตัวเหลวไหลมากตอนเรียนปี 1 ทั้งทักมาขอการบ้านเราลอก ทุกครั้ง ไม่ค่อยเข้าเรียน เข้าเรียนช้า จนเราเรียนจบปี 1 เค้าติด F ไป1ตัวเกรดก็น้อยระดับนึ่ง และใช่ครับผมเอาชนะเค้าได้ แต่ผมกลับไม่รู้สึกดีใจอะไรเลย รู้สึกว่าทําไมมันน่าเบื่อจัง ไม่มีความสนุกแล้ว ผมพยายามไปเพื่ออะไร นี่เรียกว่าชนะได้หรอ เพราะเค้าเหลวไหล จากนั้นปี 2 ผมก็เริ่มเหลวไหลตามเค้าขึ้นเรื่อยๆ เพราะหมดเป้าหมาย เพื่อนในมหาลัยคนอื่นผมไม่ได้สนิทกับเค้านะครับกลุ่มผมคนนิดเดียว เพื่อนๆในสาขาก็มีแต่คนเหลี่ยมๆ เลยไม่ค่อยยากยุ่งเท่าไหร่(ประมาณไม่มีประโยชน์ก็เขี่ยทิ้งออกกลุ่มนั้นแหละครับ) จนตอนนี้ระเบิดมากครับผลการเรียนออกมาแย่พอสมควร //อีกไม่นานจะสอบไฟนอลจบปี2แล้ว เกรดลดลงมาก จากปี 1 ทั้ง2เทอม 3.25++ ตอนนี้ปี 2 เทอม 1 เกรด2.5นิดๆ