คำเตือนประสบการณ์ต่อไปนี้ไม่เหมาะกับคนโลกสวย

   เกริ่นแนะนำตัวเองซักนิด
   ก่อนหน้านี้ผมเคยคิดไว้ว่าอยากขี่มอเตอร์ไซด์เที่ยวทั่วประเทศซักครั้ง แต่พอมาเจอปัญหาโควิดทำให้หมดตัว ติดโควิดเกือบตาย 
   พอรอดมาทำให้คิดว่าตัวเองจะตายเมื่อไรก็ไม่รู้ เลยไปเป็นลูกจ้างร้านอาหารเก็บเงินซื้อจักรยานและอุปกรณ์เล็กน้อย ออกเดินทาง

    จนถึงตอนนี้ผมออกเดินทางมาหลายสิบจังหวัด เหลือแค่เหนือที่ยังไม่ได้ไปกับใต้ที่อยู่ล่างชุมพรลงไป
  ผมจะเอาประสบการณ์หลายเดือนในการปั่นจักรยานมีทั้งแย่และดีที่เจอมาเล่าให้ฟังครับ

   1. ถนนใหญ่ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น  

 บางคนอาจจะกลัวพวกรถใหญ่สิบล้อ รถพ่วง อะไรพวกนี้แต่ส่วนใหญ่พวกนี้ขับโอเคกว่าพวกรถบ้านเยอะครับ ถนนดีกว่า ลมไม่ต้าน แค่ต้องระวังพวกซากยางที่จะทิ่มให้ยางคุณแบน

   2. ระวังพวกสวนเลน 

   ไม่ว่าจะทางไหนก็มีพวกนี้เสมอมักง่าย จากที่เจอมา4จังหวัดที่แย่มากคือ สมุทรสาคร สระบุรี อยุธยา  สมุทรสงคราม คือสวนแบบไม่สนใจอะไรทั้งนั้น สวนแบบเร็วๆ ไม่มีอายว่ากูทำผิด
    ที่ให้ระวังก็คือเมื่อคุณหลบคนพวกนี้ อาจถูกรถด้านหลังเฉี่ยวชนได้

   3. หมา กับ วรนุชเลี้ยงหมา 

   สิ่งที่ทำให้ผมหงุดหงิดกับการปั่นจักรยานรอบนี้มากที่สุดคือหมา จะมีหมาปัญญาอ่อนที่ชอบวิ่งไล่จักรยาน กับพวกที่ชอบปล่อยมาให้ออกมานอกบ้าน

   มีส่วนน้อยที่จะกัดคุณ(ผมเคยโดน2ครั้ง หาเจ้าของไม่ได้)
   แต่ส่วนมากคือวิ่งออกมาไล่เห่า บางตัววิ่งไล่เอามันส์ แต่ถามจริงคุณเป็นของเล่นของหมาหรือเปล่า?
   บางทีขี่มาดีๆพุ่งออกมาไล่ถ้าเกิดขวัญอ่อนหักขวาเจอรถชนตายฟรี

   และสิ่งที่ชวนหงุดหงิดกว่าคือพวกวรนุชเลี้ยงหมา คือหมากุไล่ได้แต่ไม่มีสิทธิ์มาทำหมากุ พวกนี้เยอะเท่าที่เจอส่วนใหญ่จะเป็นร้านซ่อมรถ ร้านอาหาร ล่าสุดที่เจอคือร้าน อีตุ๊กส้มตำกระเพราอะไรซักอย่างแถว หนองใหญ่ ชลบุรี สันดานเหมือนหมาเดะ

   วิธีแก้คือถ้าคุณโลกสวยพอจะปั่นหนีไป หรือ หนังสติ๊ก ปืนอัดลม ส่วนตัวพกหนังสติ๊กและคราวหน้าคงพวกอะไรเพิ่มนิดหน่อยไปให้พวกวรนุชพวกนี้ด้วย

   4. ซ่อมจักรยาน

  วิธีที่ดีที่สุดคือซ่อมเองครับ มีช่วงแรกๆที่ผมซ่อมเอง แต่พอเริ่มขี้เกียจก็จะให้ร้านซ่อมมอเตอร์ไซด์ช่วยซ่อมบ้าง
   ปัญหาที่เจอคือบางร้านจะซ่อมไม่ได้หรือไม่ซ่อม หรืออะไหล่ไม่มี ร้านจักรยานก็มีแค่ในตัวเมือง   บางร้านแย่หน่อยแค่ปะยางพวกเติมลมซะยางระเบิด ล้อดุ้ง เสียเงินเพิ่มอีก

   ถึงเจอร้านซ่อมจักรยานก็จะเจอร้านเลวๆก็มี เคยเจอร้านแถวกองหิน(นามสมมุติ) ตอนนั้นซี่ลวดขาด1เส้นจะไปเปลี่ยนโทรไปถามคิด150 มาถึงร้านถอดล้อไปไม่ถึง5นาทีเสร็จแล้ว ตอนนั้นลืมเช็คจ่ายเงินขี่ไปถึงอยุธยาพักหลบแดดเช็คดูล้อ มันไม่ได้เปลี่ยนซี่ลวดให้ให้ แค่เอาซี่เดิมที่ขาดยัดกลับไปใหม่ หา-ง่ายๆ 
   จักรยานมีชนชั้นเหมือนกันครับ ถ้าไปร้านจักรยานแล้วรถคุณกระจอกก็จะได้รับการบริการต่างจากรถแพงๆครับ

   5. ที่พัก 

   ถ้าคุณงบไม่เยอะ หรืออยากประหยัดก็มีหลายที่แนะนำครับ 

    5.1 วัด หลายคนอาจคิดว่า วัด นั่นก็อยู่ในระดับนึงครับ แต่วัด ตจว จะไม่ค่อยอยู่ติดถนนใหญ่ซักเท่าไร อาจจะไปขี่ไป 5โล 10โล เพื่อลุ้นว่าเจ้าอาวาสจะอนุญาตไหม ผมจึงไม่ค่อพักวัดครับนอกจากจะจำเป็นจริงๆ

   5.2  PT maxcamp มันคือจุดพักของรถสิบล้อในปั้ม PT ครับ มีที่อาบน้ำ ชาร์จไฟ ซักเสื้อผ้า นอนพัก หลายคนอาจไม่ค่อยพักเพราะต้องไปแย่งกับสิบล้อ
  แต่จริงๆแล้วสิบล้อจะนอนบนรถครับ มืดแล้วกางเต้นท์นอนสบายๆ แต่ต้องใช้บัตร pt ซึ่งแค่บัตรสมัครไว้ไม้ต้องเติมน้ำมันก็ใช้ได้ครับ แถมร้านสะดวกซื้อPT ชอบมีขนม1แถม1ด้วย

   5.3  ป้อมตำรวจทางหลวง 
    ทางตำรวจทางหลวงส่วนใหญ่จะมีที่พักสำหรับคนเดินทางพักได้ มีห้องน้ำกาแฟ บางที่ไม่มีห้องแต่กางเต้นท์ได้ ส่วนใหญ่70%-80% จะบริการดี แค่เข้าเว็ปไปจองห้อง หรือ โทรถามหัวหน้าหน่วยก่อนเท่านั้นเอง

   5.4  อื่นๆ
   เช่น ศาลากลางหมู่บ้าน อาจจะต้องติดต่อกับผู้ใหญ่บ้านก่อน แต่จะไม่ค่อยมีที่ให้อาบน้ำเท่าไร  ป้อมสายตรวจ เทศบาล  โรงพัก จุดพักรถสิบล้อ หน่วยทางหลวง 
  
   หลักๆคือที่พักเยอะครับ แต่ส่วนตัวจะไม่ค่อยพักที่ที่มีหมาครับ เพราะเคยโดนหมาเยี่ยวใส่เต้นท์หลายครั้งแล้ว

    สรุปการเดินทางเล็กๆก่อนออกเดินทางยาวรอบหน้าที่จะเก็บให้ครบทุกอุทยานคือ
 มันก็ไปได้แหละครับถ้าคุณมีแรงพอ 
คนเรามีทั้งแย่ทั้งดีแล้วแต่ดวงที่คุณจะเจอ 
อย่าเชื่อยูทูปเยอะครับ มันไม่ได้สวยงามขนาดนั้น มันคือโลกแห่งความจริง

 รูปคงไม่ได้ลงนะครับไม่อยากเปิดเผยตัว มีอะไรสอบถามเพิ่มได้ครับ