เราคุยกับผู้ชายคนนึงมา 3 เดือนเเล้วค่ะ พี่เค้าอายุ 26 เจอกันที่ทำงานตอนเค้ามาอบรมที่กรุงเทพ เเล้วเค้ากลับไปประจำที่คลังเหนือ เราประจำที่สำนักงานใหญ่กรุงเลยคุยกันถูกคอเลยคุยกันมาเรื่อยๆผ่านทางออนไลน์

เราเป็นคนที่ผิวน้ำผึ้ง หน้าคม ตาโต เอาง่ายๆทรงหน้าเเขกๆ คนใต้เลย หุ่นก็ไม่ได้ดีมาก อก 37 เอว 28 สะโพก 38 สไตล์การเเต่งตัวก็ผู้หญิงห้าวๆ พูดจาโผงผาง เอาง่ายๆว่าปากหมาเลย จนขนาดไปเที่ยวขาวสารผู้ชายเดินมาถามว่าเเต่งตัวสไตล์อะไรก็ไม่รู้เเบบใส่ยีน เสื้อครอป เน้นสีพื้นๆขาวดำ ชอบใส่เชิ๊ต 

เเล้วคนที่เราคุยอยู่ด้วยเค้าคบกับเเฟนเก่ามา 9 ปี เเต่เลิกกันเพราะผู้หญิงไปมีคนอื่นเเล้วผู้ชายคนใหม่ฐานะดีกว่า พ่อของผู้หญิงไม่ชอบเค้า เเต่คือเเฟนเก่าเค้าอายุ 26 เเล้วสวยมากเเบบสวยจริงๆ ขนาดเราเห็นสตอรี่เเฟนเก่าเค้าครั้งเเรกเรายังชอบเลย เเต่งตัวโครตน่ารักขาวๆ น่าถนุดถนอมมาก เเต่งตัวหวานๆใส่กระโปร่ง มีร้านขายเสื้อมีธุระกิจของตัวเอง คือเเบบเพอร์เฟคคนนึงเลย 

ตัดภาพมาที่เราอายุ 24 พนักงานเงินเดือน 2 หมื่น ยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยใช้ชีวิตไปวันๆ ไม่สวยมาก รู้สึกน้อยใจท้อเเท้กับชีวิตพอไปเปรียบกับคนเก่าเค้า จนอยากพูดออกไปว่าเลิกคุยกันเถอะ