เราเป็นคนคนนึงที่เพื่อนไม่คบเราพึ่งทะเลาะกับเพื่อนมาวันก่อนแต่เหมือนจะไม่ได้ทะเลาะกันแค่คนเดียวแต่ดันทะเลาะไปเกือบทั้งห้องเลยเพื่อนผู้หญิงทั้งห้องไม่ชอบเราและเกลียดเรามากแต่ผู้ชายก็ไม่ได้เกลียดเราเราอยู่คนเดียวที่โรงเรียนตลอดตอนแรกก็ชอบมีคนมาเเซะเรา
ตอนนั้นเราไปเรียนที่ห้องสมุดเเล้วโต๊ะมันไม่พอเราเลยไปขอเพื่อนนั่งด้วยเพื่อนก็ให้เรานั่งแล้วเพื่อนคนนั้นก็ชวนเพื่อนอีก2คนลุกหนีเราแล้วไปนั่งตรงอื่นตอนนั้นเฟลมากแล้วเพื่อนอีกคนที่นั่งข้างหลังก็แซะว่าอุ้ยๆขนาดเด็กเรียนยังลุกหนีคงไม่อยากนั่งกับเสนียดแหละตอนนั้นคือแบบเรานั่งฟังอยู่แทบจะร้องตอนนั้นคือทั้งเจ็บทั้งแค้นได้แต่บอกตัวเองว่าไม่เป็นไรเวลาไปเรียนเราแทบไม่อยากมองหน้าเพื่อนคนนั้นที่ชอบแซะเราเราไม่ได้กลัวนะเเค่เกลียดจนแม้แต่หน้ายังไม่อยากมองเวลาเรากินข้าวเสร็จเราจะชอบไปนั่งเล่นคนเดียวที่หน้าโรงเรียนแต่ถ้าเราเห็นเพื่อนในห้องอยู่ที่หน้าโรงเรียนเราก็จะไม่ไปนั่งเวลาเราจะไปส่วนไหนของโรงเรียนเราจะระแวงตลอดว่าเพื่อนร่วมห้องที่เกลียดเราจะอยู่ที่ที่เราจะไปมั้ยเช่นเราจะไปนั่งหลังตึก3ถ้าเห็นเพื่อนร่วมห้องนั่งอยู่ก็จะไม่ไปจะไปนั่งที่อื่นแทนตอนนี้รู้สึกอึดอัดมากรู้สึกอยากย้ายห้องไม่ก็ย้ายโรงเรียนแต่ตอนนี้เรากำลังจะขึ้นม.2แล้วอีกตั้ง2ปีกว่าจะจบม.3จะได้หลุดพ้นจากคนพวกนี้สักทีไม่รู้จะทำยังไงให้มีความสุขเวลาอยู่ที่โรงเรียนเราเป็นคนอินโทรเวิดโลกส่วนตัวสูงไม่ชอบอ่านหนังสือเวลาว่างจะจับแต่โทรศัพท์เวลาอยู่ที่โรงเรียนโครตอึดอัดอยากกลับบ้านเร็วๆทำยังไงให้มีความสุขโดยไม่ต้องมีคนพวกนั้นดีคะอึดอัดมากเลย